Het zit niet alleen in je hoofd. Alleenstaande vrouwen voelen zich meer tot mannen aangetrokken als ze getrouwd zijn. Dat is waarschijnlijk te danken aan het kopiëren van partnerkeuze , een biologisch proces dat over verschillende soorten heen bestaat, waarbij ook in de dierenwereld vrouwtjes zich meer aangetrokken voelen tot mannetjes op basis van de goedkeuring van een derde partij. Dit effect speelt ook op andere terreinen en zou ook gelden in de mensenwereld. Als één vrouw een man een goede liefdespartner vindt, zal een andere vrouw onbewust denken dat dit inderdaad een goede partij is en daar ook verliefd op kunnen worden. Soms gaat er ook een verdoken strijd achter. Vrouwen gunnen elkaar soms moeilijk geluk en als ze er in slagen om een partner weg te pikken van een rivale geeft dat henzelf een goed gevoel. Men noemt het wel eens een meidenstrijd of meidenvenijn. Een aanverwant fenomeen is dat vrouwen een partner zoeken die lijkt op de partner van een goede vriendin of vrouwelijk familielid. Als zij een goede en definitieve keuze heeft gemaakt, wil zij ook zo een keuze overwegen, ongeacht hoe die man er uit ziet en wat voor persoonlijkheid hij heeft.
Mate Choice Copying (MCC) is een soort niet-onafhankelijke partnerkeuze waarbij de ‘waarschijnlijkheid van acceptatie’ van een potentiële partner toeneemt als wordt geobserveerd dat ze eerst door anderen worden gekozen. Het fenomeen werd voor het eerst aangetoond in verschillende niet-menselijke taxa, en kort daarna werden studies bij mensen uitgevoerd. Het effect is consistent gedocumenteerd bij vrouwen die mannen kiezen (vrouwelijke keuze), met gemengde resultaten bij mannen die vrouwen kiezen (mannelijke keuze).
We noemen dit fenomeen “partnerkeuze kopiëren”, en het komt voor bij andere dieren, waaronder vissen en vogels. Bij andere soorten geven vrouwtjes de voorkeur aan mannetjes die zijn gezien met andere vrouwtjes of die zijn gepaard met andere vrouwtjes (Uller en Johansson, 2002). Bij mensen vertonen vrouwen de neiging om de partnerkeuze van anderen te kopiëren, meer dan mannen (Yorzinski en Platt, 2010). Het idee is dat vrouwen ernaar streven een goede partner te kiezen, en de interesse van andere vrouwen geeft aan dat een man de juiste kwaliteiten heeft – in zekere zin is hij ‘vooraf gescreend’.
“Mate-Choice Copying” of “partnerkeuze kopiëren” bij mensen is vooral specifiek bij vrouwen
Hoewel er voldoende bewijs is dat het kopiëren van paren plaatsvindt bij beide geslachten bij dieren, is er voorlopig bewijs dat de effecten duidelijker zijn bij menselijke vrouwen. Een studie gepubliceerd in PLOS One ontdekte dat vrouwen gekoppelde mannen aantrekkelijker vonden en aanzienlijk meer tijd besteedden aan het bekijken van foto’s van potentiële vrijers wanneer ze werden afgebeeld als getrouwd of in een relatie. Het effect strekte zich niet uit tot mannen die naar reeds gekoppelde vrouwen keken – dus het kopiëren van partnerkeuze verklaart niet het hele MILF-gedoe. Met andere woorden, het kopiëren van partnerkeuze vindt plaats wanneer dieren vertrouwen op de paringskeuzes van anderen om hun eigen paringsbeslissingen te onderbouwen.
De naburige mechanismen die ten grondslag liggen aan het kopiëren van partnerkeuze blijven onbekend. Om deze vraag te beantwoorden, volgden de onderzoekers de blik van mannen en vrouwen terwijl ze een serie foto’s bekeken waarop een potentiële partner werd afgebeeld naast een partner van het andere geslacht; de deelnemers gaven vervolgens aan bereid te zijn om met elke potentiële partner een langdurige relatie aan te gaan. Ze ontdekten dat zowel mannen als vrouwen meer interesse toonden in het aangaan van een relatie met een potentiële partner als die partner gepaard ging met een aantrekkelijke partner. De aandacht van mannen en vrouwen voor partners varieerde met de aantrekkelijkheid van de partner en deze aantrekkingskracht van de blik beïnvloedde hun latere partnerkeuze.
Maar wat viel ook op : studies bij mensen en niet-menselijke dieren geven aan dat vrouwtjes de kans op het kiezen van een potentiële partner veranderen op basis van de beslissingen van andere vrouwtjes; dit staat bekend als partnerkeuze kopiëren.In een steekproef van zowel alleenstaande als gekoppelde vrouwen, onderzochten ze de invloed van (model) partnerkeuzebeslissingen van andere vrouwen, waaronder partneracceptatie en partnerafwijzing, op de aantrekkelijkheidsbeoordelingen van mannen en de bereidheid tot partnerkeuze. Ze onderzochten ook of verschillende soorten relaties tussen de beoogde mannen en de modelvrouwen invloed hadden op het kopiëren van partnerkeuze. Ze ontdekten dat zowel de alleenstaande als de gekoppelde vrouwen het kopiëren van partnerkeuze lieten zien, maar hun reactiepatronen verschilden. De significante effecten voor alleenstaande vrouwen waren afhankelijk van een afname van de aantrekkelijkheidsclassificaties toen ze de modellen zagen. Met andere woorden, zelfs als de mannen minder aantrekkelijk waren, scoorden ze bij alleenstaande vrouwen hoger als de mannen in een vaste relatie zaten. Maar het ging niet altijd op. De relatiestatus tussen de beoogde mannen en de modelvrouwen had invloed op de omvang van de partnerkeuze-kopieereffecten voor de alleenstaande vrouwen. In het bijzonder lieten ze minder partnerkeuze kopiëren zien wanneer de doelen en modellen in een toegewijde romantische relatie waren dan wanneer ze in een tijdelijke relatie waren. Als het dus ging om vaste langdurige relaties was er meer interesse dan bij niet gekoppelde mannen, dan als het ging om eerder lossere relaties van de gekoppelde mannen. Wellicht heeft het te maken met de investering die de vrouwen zouden moeten doen om de mannen voor zich te winnen. Mannen in een losse relatie zou men makkelijker kunnen overhalen en verleiden dan mannen in een langdurige vaste relatie.
Niet alleen sommige vrouwen – de meeste vrouwen
Een studie presenteerde een foto van een man aan universiteitsvrouwen en ontdekte dat 90 procent van hen zich tot de man aangetrokken voelde, zelfs nadat hen was verteld dat hij een relatie had. Maar toen de vrouwen te horen kregen dat hij alleenstaand was, was slechts ongeveer 59 procent geïnteresseerd.
Maar ze groeien er meestal uit
Volgens ten minste één onderzoek zullen jongere en vermoedelijk minder ervaren vrouwen zich eerder aangetrokken voelen tot gehuwde mannen . Het onderzoek, gepubliceerd in het tijdschrift Human Nature, ondersteunt de heersende theorie onder evolutiebiologen dat kopiëren van partnerkeuze iets te maken heeft met het feit dat een andere vrouw een man als ‘veilig’ beschouwt. Omgekeerd kunnen volwassen, ervaren vrouwen meer geavanceerde manieren hebben ontwikkeld om potentiële partners te beoordelen. Interessant genoeg onthult hetzelfde onderzoek dat de invloed van het kopiëren van partnerkeuze zijn grenzen lijkt te hebben, en wanneer mannen werden afgeschilderd als mensen die vijf vroegere relaties hadden, wisten zelfs onervaren vrouwen genoeg om toch geen interesse meer te hebben. Een man in een eerste huwelijk is veel aantrekkelijker dan een man in zijn vijfde.
Het hangt allemaal af van hoe knap de echtgenoot is?
Interesse in een reeds gekoppelde man lijkt niet te worden gestimuleerd door zijn eigen knappe uiterlijk, maar ook door de aantrekkingskracht van zijn partner, blijkt uit onderzoek . Uit de studie bleek dat wanneer mensen werden gekoppeld aan een aantrekkelijkere partner, het kopieereffect van partnerkeuze sterker werd. Hoe knapper de gekoppelde vrouw, hoe aantrekkelijker ook haar man voor de alleenstaande vrouwen was.
Ze respecteren uiteindelijk het huwelijk/de relatie tenzij de mannelijke partner zelf aangeeft de relatie te willen stopzetten.
In tegenstelling tot andere experimenten die de aantrekkelijkheid beoordeelden op basis van afbeeldingen en geschreven scenario’s, liet één onderzoek vrouwen hun interesse in gehuwde mannen die een trouwring droegen tonen en vervolgens de interactie met mannen die dat niet waren. Toen onderzoekers daarna een reeks vragen stelden, meldden vrouwen dat mannen zonder trouwring aantrekkelijker waren dan gehuwde mannen. En toen hen werd gevraagd met wie ze liever zouden dineren, seks zouden hebben, een relatie zouden beginnen of thuis zouden uitnodigen, wonnen ringloze mannen het in alle vier de domeinen.
Kopiëren van partnerkeuze komt minder vaak voor bij vrouwen die meer sekspartners hebben gehad (Waynforth, 2007). Waynforth suggereert dat vrouwen met meer seksuele ervaring niet het gevoel hebben dat ze de keuzes van anderen moeten kopiëren – en vertrouwen hebben in hun eigen keuzes. Bressan en Stranieri (2008) ontdekten dat vrouwen die al partners van hun eigen voorkeur hadden, paren met mannen, maar alleen als ze niet vruchtbaar waren. Toen dezelfde vrouwen in het vruchtbare deel van hun menstruatiecyclus zaten, gaven ze de voorkeur aan alleenstaande mannen.
Latere studies hebben de bewering versterkt dat vrouwen zich in theorie tot gehuwde mannen aangetrokken voelen, maar in de praktijk minder. Dit is een wetenschappelijk onderbouwde reden waarom alleenstaande vrouwen zich misschien meer tot reeds gekoppelde mannen aangetrokken voelen, maar niet geïnteresseerd zijn in het nastreven van die aantrekkingskracht (afgezien van de uitdaging en het taboe om de partner van iemand anders te stelen).
Misschien is dat de ultieme ironie van het kopiëren van partnerkeuze. Huwen of een vaste relatie aangaan maakt een man aantrekkelijker, maar op het moment dat je die boost verzilvert, word je aanzienlijk minder veilig en minder aantrekkelijk. Dus neem de plotselinge vrouwelijke aandacht na je huwelijk als man voor wat het is – een zelfvertrouwen boost voor je eigen ego maar ook niet meer dan dat.
Bressan, P., and Stranieri, D. (2008). The Best Men Are (Not Always) Already Taken: Female Preference for Single Versus Attached Males Depends on Conception Risk. Psychological Science, 19(2), 145-151. doi:10.1111/j.1467-9280.2008.02060.x
Schmitt, D. P., and Buss, D. M. (2001). Human Mate Poaching: Tactics and Temptations for Infiltrating Existing Mateships. Journal of Personality & Social Psychology, 80(6), 894-917. doi:10.1037//0022-3514.80.6.894
Uller, T., and Johansson, L. C. (2003). Human Mate Choice and the Wedding Ring Effect. Human Nature, 14(3), 267-276.
Waynforth, D. (2007). Mate Choice Copying in Humans. Human Nature, 18(3), 264-271. doi:10.1007/s12110-007-9004-2
Yorzinski, J. L., and Platt, M. L. (2010). Same-Sex Gaze Attraction Influences Mate-Choice Copying in Humans. Plos ONE, 5(2), 1-7. doi:10.1371/journal.pone.0009115
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
