Binnen romantische relaties kan een vicieuze cirkel van sedentair gedrag en depressie ontstaan
Een nieuwe studie, gepubliceerd in Mental Health and Physical Activity, stelt vast dat
wanneer de ene partner depressief is, de ander meer sedentair gedrag vertoont en vice versa . Dit onderzoek onthult de potentiële negatieve impact die partners op elkaar kunnen hebben. Dit begrijpen kan clinici en individuen helpen stappen te ondernemen om de vicieuze cirkel van depressie en sedentair gedrag in partnerschappen te voorkomen.
De Wereldgezondheidsorganisatie raadt aan om te veel zittende tijd te vermijden vanwege verhoogde gezondheidsrisico’s, waaronder hart- en vaatziekten, diabetes type 2 en kanker. Sedentair gedrag kan ook gevolgen hebben voor de geestelijke gezondheid, zoals meer angst en een slechtere kwaliteit van leven.
Volgens evidence-based modellen is er een verband tussen depressieve symptomen en sedentaire tijd, die elkaar kunnen verergeren. Daarnaast zijn er theoretische modellen die een correlatie suggereren tussen het gezondheidsgedrag van twee mensen in hechte relaties, zoals romantische partners, goede vrienden of familieleden. Een voorbeeld van zo’n model is de shared resources-hypothese, die stelt dat romantische koppels een fysieke omgeving en sociale netwerken delen, wat leidt tot vergelijkbaar gedrag en stemmingen.
Aangenomen wordt dat de relatie tussen sedentair gedrag en depressieve symptomen elkaar cyclisch verergeren. Terwijl eerder onderzoek zich richtte op het verband tussen sedentair gedrag en depressie bij individuen, probeerden Maria Siwa en collega’s te onderzoeken hoe het sedentaire gedrag van één persoon in een partnerschap de depressieve symptomen van hun partner beïnvloedt en vice versa; hoe iemands depressie het sedentaire gedrag van de ander kan beïnvloeden.
De studie gebruikte 320 paren individuen (één focuspersoon en hun partner) die van plan waren hun fysieke activiteitsniveau te verhogen als een manier om chronische ziekten, zoals hart- en vaatziekten of diabetes type 2, te beheersen. De deelnemers moesten aan bepaalde criteria voldoen, waaronder minstens een half jaar een hechte relatie hebben, frequente face-to-face interacties hebben en matige intenties uiten om regelmatig matige tot zware lichamelijke activiteit te verrichten.
Het onderzoek is uitgevoerd over een periode van 14 maanden en omvatte drie metingen. De informatie voor het onderzoek werd verzameld via één-op-één-bijeenkomsten en de deelnemers werden geïdentificeerd via advertenties en gezondheidspromotie-evenementen in Polen.
De bevindingen onthulden dat er een significante correlatie bestaat tussen sedentair gedrag en depressieve symptomen in dyades gedurende een periode van 14 maanden. Wanneer de focuspersoon depressief was, werd de partner sedentair en wanneer de focuspersoon meer sedentair was, werd de partner depressiever.
Bovendien bleek uit de studie dat sociodemografische factoren deze resultaten niet veranderden. Het onderzoeksteam zei dat gedeelde sociale netwerken en fysieke omgevingen mogelijk hebben bijgedragen aan de “dyadische convergentie” van gezondheidsgedrag en emotionele reacties.
Uit de studie bleek ook dat na verloop van tijd de relatie tussen depressieve symptomen en sedentair gedrag sterker werd. Dit zou kunnen zijn omdat de verminderde sociale interacties met anderen een afname van de omvang van sociale steunnetwerken voor beide leden van de dyade veroorzaakten, wat het risico op depressie verhoogde, vooral bij kwetsbare individuen.
De onderzoeksbevindingen moeten worden geïnterpreteerd door de beperkingen ervan. Daarbij was de steekproef niet representatief, aangezien deelnemers hoogopgeleid en middenklasse waren. Bovendien werden deelnemers niet klinisch gediagnosticeerd met depressie, dus vaak waren de gemelde symptomen mild.
Desalniettemin kunnen de bevindingen clinici helpen bij het ontwikkelen van plannen om sedentair gedrag en depressieve symptomen te verminderen, met name bij degenen die risico lopen. Verdere studies kunnen dieper ingaan op de oorzaken van deze verbanden en onderzoeken hoe sociale ondersteuning en controletechnieken de schadelijke impact van sedentair gedrag op de geestelijke gezondheid kunnen verminderen.
De studie, ” Associaties tussen depressieve symptomen en sedentair gedrag in dyades: longitudinale crossover-effecten “, is geschreven door Maria Siwa, Ewa Kulis, Anna Banik, Zofia Szczuka, Monika Boberska, Dominika Wietrzykowska, Nina Knoll, Anita DeLongis, Barbel Knauper en Aleksandra Luszczynska.
Bronnen