Wat doe je als je computer is gehackt en naaktfoto’s van jezelf zijn ontvreemd? Het overkwam de Deense studente Emma Holten. Ze zag zichzelf terug op pornosites en werd per mail gechanteerd. Onlangs sloeg ze terug. Met nieuwe blootfoto’s.
Elk voordeel heeft ook nadelen en dit is in de digitale wereld ook zo. Emma Holten had naaktfoto’s van haarzelf op haar computer staan. Toen haar computer werd gehackt, werden deze foto’s plots wereldwijd openbaar bezit. Om hier tegen te reageren heeft ze een knappe aanval ingezet.Feitelijk een aanfluiting van een industrie die grotendeels hiervan leeft. En door vele mensen in leven wordt gehouden, meestal op een hypocriete wijze, illegaal en mensonterend.
Op een dag besefte Emma Holten: dit zal altijd het interessantst aan mij zijn. Alles wat ze nog in haar leven zou doen – hoe succesvol ze zou worden, hoe goed in wat dan ook – nóóit zou het voldoende zijn om die eerste Google-resultaten te laten verdwijnen naar de marges van internet. ‘Het voelt’, zegt de Deense via Skype vanuit Kopenhagen, ‘alsof je niet meer het recht hebt te bepalen hoe je leven eruit zal zien.’
Het is nu ruim drie jaar geleden dat de studente literatuurwetenschappen wakker werd en de computer aanzette – het leek een dag als alle anderen. Tot ze merkte dat ze niet op haar mail en Facebook kon inloggen. Gehackt. Vervelend natuurlijk, maar ze realiseerde zich toen nog niet dat achter het inlogscherm een digitale Cerberus op haar lag te wachten, een meerkoppig monster dat haar vanaf dat moment niet meer met rust zou laten.
Nadat ze haar wachtwoorden had hersteld, stroomden ze binnen, de honderden berichten en mails van mannen uit de hele wereld. ‘Weten je ouders dat je een slet bent?’, vroeg de een. ‘Stuur me meer naaktfoto’s, zo niet dan mail ik de foto’s die ik al heb naar je baas’, dreigde een ander. In die mails zaten links naar zogenoemde wraakpornosites, fora waarop mannen privéfoto’s van naakte vrouwen publiceren.
Haar toenmalige vriendje had wat erotische foto’s van haar gemaakt toen ze 17 was. Ze zaten jarenlang veilig opgeborgen in haar inbox, maar blijkbaar niet veilig genoeg. Tot op de dag van vandaag weet ze niet wie die naaktfoto’s heeft gestolen en naar de sites heeft gestuurd. Het bleef niet bij de afbeeldingen alleen. Ook haar volledige naam, mailadres, Facebookprofiel, woonadres en werkgever werden vermeld, iemand had zelfs de moeite genomen een schermafbeelding van haar huis op Google Streetview te maken. Voortaan had iedereen die haar googelde met een muisklik die foto’s én persoonlijke gegevens binnen handbereik.
In de zomer van 2014 besloot ze tot een tegenoffensief. Ze wilde de schaamte van zich afwerpen, haar leven weer in eigen hand nemen. Dat deed ze met nieuwe naaktfoto’s.
Holten wilde weer de controle over haar eigen lichaam en dus contacteerde ze fotografe Cecilie Bødker Jensen. “Bedoeling was dat ik als mens voorgesteld werd, niet langer als seksueel object.” En dus kiekte zij haar terwijl ze alledaagse handelingen deed in haar appartement, topless welteverstaan. De fraaie plaatjes die haar weer in ere herstelden, zijn intussen ook in het tijdschrift ‘Friktion’ verschenen (en hier te bekijken).
Holten hoopt met haar opmerkelijke actie lotgenoten een hart onder de riem te steken. “Mijn boodschap aan andere slachtoffers: jij staat recht in je schoenen, zij zijn verkeerd. Jij had het recht om foto’s of video’s van jezelf te nemen. Mannen die daar misbruik van maken, zijn vrouwenhaters die jou onderuit willen halen om zichzelf een beter gevoel te bezorgen. Goede mensen weten wel beter en zullen voor jou vechten.”
‘Mijn stilte impliceerde dat ik erin meeging, dat ook ik vond dat ik me moest schamen. Maar ik geneer me niet voor mijn seksualiteit, dat heb ik nooit gedaan. Het draait om instemming: ik ben degene die hierover gaat. De eerste foto’s zijn online geplaatst zonder mijn toestemming, dat is blijkbaar onderdeel van de opwinding. Nu wilde ik foto’s waarmee ik wel instemde, waarin ik geen vogelvrij object ben, maar iemand van vlees en bloed.’
Bij de foto’s schreef ze een artikel waarin ze het gegeven ‘instemming’ analyseerde. Dat zogenoemde consent project publiceerde ze afgelopen september in Friktion, een Deens onlinemagazine ‘over kunst, lichaam en cultuur’ waarvan ze medeoprichter is.
Ze ontvangt nu dagelijks berichten van slachtoffers wereldwijd. ‘Een Nederlands meisje mailde me dat haar ex heeft gedreigd foto’s online te plaatsen. Sindsdien is ze elke dag bang dat hij haar leven zal ruïneren, dat ze haar baan, vrienden en familie verliest.’ Als ze verneemt dat tijdens de voorbereiding op het interview bij het zoeken van haar mailadres op Google alleen nog berichten over het project te voorschijn kwamen, en geen links naar de oorspronkelijke foto’s, is ze opgelucht: ‘Dat is fijn om te horen.’
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
