Ga je ooit op een eerste date en vraag je je af of je echt compatibel bent met iemand? Voelen ze dezelfde chemie als jij? Daar is een app voor. Daar zijn eigenlijk heel veel apps voor.
Blijkbaar is alles wat je nodig hebt iets om de hartslag van jou en je date te meten om erachter te komen hoeveel chemie er echt is, volgens een nieuwe studie. Want als je hartslag gesynchroniseerd is, hangt er zeker een soort magie in de lucht.
“Hoewel iemand een perfecte match lijkt op Tinder, voelen we misschien niets als we de persoon in het echt ontmoeten”, zegt Eliska Prochazkova van de Universiteit Leiden in Nederland, een van de auteurs van de studie gepubliceerd in het tijdschrift Nature Human Behavior .
“In onze moderne wereld waar miljoenen mensen elkaar online ontmoeten voordat ze persoonlijk contact hebben, is de vraag wat aantrekkingskracht definieert nog nooit zo relevant geweest”, luidt het onderzoeksrapport.
“Fysieke aantrekkelijkheid wordt vaak gewaardeerd als een van de belangrijkste kenmerken van een potentiële partner. Onderzoek toont echter aan dat het beoordelen van een potentiële romantische partner op basis van geschreven of visuele stimuli (bijvoorbeeld persoonlijke advertenties of foto’s) de aantrekkingskracht tijdens een eerste date niet voorspelt.
Deelnemers aan het onderzoek, 142 alleenstaande heteroseksuele mannen en vrouwen van 18 tot 38 jaar, droegen eye-tracking-brillen met ingebouwde camera’s en apparaten om fysiologische signalen te meten, waaronder hartslag en huidgeleiding.
Ze ontdekten dat openlijke signalen zoals glimlachen, lachen, blikken in de ogen of het nabootsen van die signalen niet significant geassocieerd waren met aantrekking. In plaats daarvan werd aantrekkingskracht voorspeld door synchrone hartslag en huidgeleiding tussen partners, die verborgen, onbewust en moeilijk te reguleren zijn. De bevindingen suggereren dat de aantrekkingskracht van samenwerkende partners toeneemt en afneemt naarmate hun onbewuste opwindingsniveaus synchroon stijgen en dalen.
De studie suggereert dat, “wanneer de onbewuste opwindingsniveaus van interactiepartners stijgen en synchroon lopen, de wederzijdse aantrekkingskracht ook verandert. Cruciaal is dat onze bevindingen impliceren dat, op het dyade-niveau, de fysiologische toestanden van de interacterende partners van moment tot moment synchroniseren met wederzijdse afstemming. Tijdens deze momenten kan een gezamenlijke mentale toestand mogelijk het gevoel van een ‘klik’ en aantrekkingskracht mogelijk maken.”
Een soortgelijke reactie is waargenomen tussen moeders en hun baby’s.
De studie stelt ook dat “wanneer de onbewuste opwindingsniveaus van de interactiepartners stijgen en synchroon lopen, de wederzijdse aantrekkingskracht ook verandert. Cruciaal is dat onderzoek is begonnen te erkennen dat wat mensen echt zoeken in een partner een ‘onderbuikgevoel van verbinding’ is, uitgedrukt als een sensatie in het lichaam. Dit soort aantrekkingskracht is moeilijk te reguleren, niet altijd correct of onder woorden te brengen, maar lijkt een belangrijke factor te zijn die vaak rationele beslissingen overstemt als het gaat om partnerselectie. Ondanks het belang ervan, blijft de oorzaak van dit gevoel tussen mensen een van de onopgeloste mysteries van de wetenschap.”
Zoals de onderzoekers uitleggen, “in tegenstelling tot zichtbare synchronie (bijvoorbeeld het direct kopiëren van openlijk waargenomen gedrag), vereist fysiologische synchronie dat het autonome zenuwstelsel van beide partners tegelijkertijd wordt geactiveerd.”
Dus de volgende keer dat je op een eerste date bent, hoef je misschien alleen maar je hartslag te controleren en te kijken of de handen van je date net zo zweterig zijn als die van jou.
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
