Het onthullen van de ‘ideale mannelijke billen’
Heb je je ooit afgevraagd hoe de ideale mannelijke billen eruit zien? Een recente studie
gepubliceerd in het decembernummer van Plastic and Reconstructive Surgery gaat dieper in op deze vraag en biedt nieuwe inzichten in wat mensen als de meest aantrekkelijke mannelijke billen beschouwen. De resultaten geven aan dat de perfecte mannelijke achterkant niet te plat of te uitpuilend is, maar een evenwicht vindt met een gematigde projectie en een gedefinieerde vorm. Deze voorkeuren lijken echter te variëren op basis van leeftijd, cultuur en andere factoren.
De drang om de ideale esthetiek van de mannelijke billen te begrijpen komt voort uit een waargenomen leemte in bestaand onderzoek. Hoewel talloze onderzoeken zich hebben gericht op het definiëren van de perfecte vrouwelijke billen, is er weinig tot geen onderzoek gericht op het begrijpen van wat aantrekkelijke mannelijke billen zijn.
Dit gebrek aan gegevens valt op, vooral gezien de stijgende trend van mannen die cosmetische ingrepen ondergaan, waaronder bilvergroting. Alleen al in 2019 werden in de Verenigde Staten bijna 1,1 miljoen cosmetische operaties uitgevoerd bij mannelijke patiënten. Naarmate meer mannen naar deze operaties streven, wordt het begrijpen van hun esthetische voorkeuren van cruciaal belang voor zowel chirurgen als patiënten die naar bevredigende resultaten streven.
“Esthetische chirurgie bij mannen en genderbevestigende chirurgie nemen in de Verenigde Staten toe”, zegt studieauteur Ash Patel ( @ashpatelmd ), hoogleraar chirurgie aan het Duke University Medical Center. “Er is een tekort aan objectieve informatie in de gepubliceerde literatuur die de ideale vorm en proportie van de mannelijke bil definieert. Deze informatie is belangrijk om patiënten en chirurgen te helpen bij het overwegen van hun doelen met betrekking tot chirurgie. Dit onderwerp interesseerde mij omdat het geen goed bestudeerd gebied binnen de plastische chirurgie was.”
Voor hun onderzoek ontwierpen de onderzoekers een gedetailleerde vragenlijst waarin deelnemers werden gevraagd afbeeldingen van mannelijke billen te beoordelen op basis van aantrekkelijkheid. Ze verkregen gegevens van 822 vrouwelijke respondenten en 1.273 mannelijke respondenten.
Deelnemers werd eerst gevraagd om informatie te verstrekken over hun lichaamstype, waarbij ze konden kiezen uit de categorieën ectomorf, mesomorf of endomorf. Dit zijn algemene classificaties die worden gebruikt om verschillende lichaamsvormen en -samenstellingen te beschrijven. Ze rapporteerden ook hun gewicht en lengte, waardoor onderzoekers hun Body Mass Index (BMI) konden berekenen, een standaardmaatstaf die wordt gebruikt om gewicht te categoriseren in relatie tot lengte. Deze voorlopige informatie was cruciaal voor het stratificeren van de data-analyse later, waardoor het onderzoek rekening kon houden met mogelijke vooroordelen in esthetische voorkeuren op basis van de eigen lichaamspercepties van de respondenten.
Na deze inleidende vragen presenteerde de vragenlijst de respondenten afbeeldingen van mannelijke billen die digitaal waren aangepast om een reeks esthetische variaties weer te geven. Deze afbeeldingen zijn ontworpen om verschillende laterale dij-tot-bilverhoudingen, schuine projectiehoeken en Gluteal Trochanteric Indexes (GTI’s) te laten zien, dit zijn metingen die respectievelijk de projectie, het volume en de mate van concaviteit van de billen beschrijven. Respondenten beoordeelden deze afbeeldingen op een schaal van 1 tot 5.
Om een diverse en representatieve steekproef te garanderen, werd de enquête verspreid via Amazon Mechanical Turk (MTurk), een populair platform voor het uitvoeren van online enquêtes. MTurk staat bekend om zijn vermogen om een breed scala aan deelnemers te bereiken, waardoor het een ideale keuze is voor studies die op zoek zijn naar gevarieerde demografische input. Alleen personen van 18 jaar en ouder en woonachtig in de Verenigde Staten kwamen in aanmerking voor deelname.
Een van de belangrijkste bevindingen was de geprefereerde laterale dij-tot-bil-verhouding, waarbij 1,18 naar voren kwam als de favoriete meting. Deze verhouding duidt op een gematigde projectie vanuit het zijaanzicht, wat erop wijst dat respondenten een licht uitstekende, maar niet overdreven prominente bil het meest aantrekkelijk vonden. Ratio’s hoger dan 1,18 (zoals 1,20 en 1,22) kregen ook hoge aantrekkelijkheidsscores, wat wijst op een tolerantie voor iets meer projectie, maar de overweldigende voorkeur ging uit naar een ratio die een evenwichtige en natuurlijke verbetering impliceerde.
Vanuit een schuin perspectief werd de ideale projectiehoek vastgesteld op 60 graden. Deze hoek vertegenwoordigt een gematigd niveau van volheid en kromming, wat de voorkeur benadrukt voor billen die niet te plat en niet te volumineus zijn. Uit het onderzoek bleek ook dat een Gluteal Trochanter Index (GTI) van 0,66 de voorkeur had, wat erop wijst dat een zekere mate van concaviteit bij de trochanter-depressie (het gebied rond het heupbot) wenselijk is. Deze specifieke GTI-waarde ondersteunt het idee dat een goed gedefinieerde heupcontour deel uitmaakt van de waargenomen ideale mannelijke bil-esthetiek.
“Er zijn bepaalde kenmerken die het ideale uiterlijk van een mannelijke bil bepalen, vooral de aanwezigheid van ‘hip dips’, die een belangrijk verschil zijn in het uiterlijk tussen mannelijke en vrouwelijke billen,” vertelde Patel aan PsyPost.
Er was met name geen significant verschil in voorkeuren tussen mannelijke en vrouwelijke respondenten, wat wijst op een algemene consensus over de aantrekkelijkheid van bepaalde bilkenmerken. Maar de onderzoekers ontdekten wel enkele variaties in voorkeuren tussen verschillende demografische groepen, gebaseerd op factoren zoals leeftijd, body mass index (BMI) en culturele achtergrond.
Jongere respondenten, vooral die tussen 18 en 24 en 25 tot 34 jaar oud, vertoonden een voorkeur voor iets hogere laterale dij-tot-bilverhoudingen en schuine projectiehoeken, wat een voorkeur voor een meer uitgesproken bilprojectie suggereert. Daarentegen gaven oudere leeftijdsgroepen de voorkeur aan meer gematigde projecties, waarbij degenen tussen 45 en 54 jaar de voorkeur gaven aan de laagste verhoudingen en hoeken.
Personen met een BMI met een normaal gewicht vertoonden een voorkeur voor de gematigde laterale dij-tot-bil-verhouding van 1,18, in lijn met de algemene onderzoeksresultaten. Respondenten met obesitas, overgewicht en ondergewicht gaven daarentegen de voorkeur aan een hogere verhouding, wat wijst op een verlangen naar een meer uitgesproken bilprojectie. Dit kan een onbewuste wens weerspiegelen om de lichaamsverhoudingen in evenwicht te brengen of fysieke eigenschappen te verbeteren die cultureel of persoonlijk als aantrekkelijk worden beschouwd.
Afro-Amerikaanse respondenten gaven de voorkeur aan de grootste laterale dij-tot-bilverhoudingen en schuine projectiehoeken, wat duidt op een culturele waardering voor meer prominente bilkenmerken. Omgekeerd vertoonden Aziatische en blanke respondenten een voorkeur voor meer gematigde projecties. Seksuele geaardheid had ook invloed op de esthetische voorkeuren, waarbij homo- en biseksuele respondenten over het algemeen de voorkeur gaven aan grotere verhoudingen en invalshoeken vergeleken met heteroseksuele respondenten.
“Er zijn verschillen in het ideale uiterlijk van de billen op basis van ras en seksuele voorkeur, maar niet op basis van genderidentiteit,” zei Patel.
Ondanks de alomvattende aanpak heeft het onderzoek – net als elk onderzoek – beperkingen. Het vertrouwen op zelfgerapporteerde gegevens en het gebruik van digitaal gewijzigde afbeeldingen om slechts enkele variaties in de bilvormen weer te geven, zou de generaliseerbaarheid van de bevindingen kunnen beïnvloeden. Bovendien betekent de focus van het onderzoek op deelnemers uit de Verenigde Staten dat culturele verschillen in esthetische voorkeuren mogelijk niet volledig vertegenwoordigd zijn.
“Hoewel we 2.095 enquêtereacties hebben verkregen, waren de enquêtereacties allemaal in de VS, en dus mogelijk niet van toepassing op voorkeuren in andere landen”, aldus Patel.
Toekomstig onderzoek zou baat kunnen hebben bij het opnemen van een breder scala aan fysieke kenmerken, het onderzoeken van voorkeuren in verschillende culturele contexten en het gebruik van driedimensionale modellen om een meer dynamische representatie van de billen te bieden. Dit zou kunnen helpen om het begrip van de mannelijke bil-esthetiek verder te verfijnen en tegemoet te komen aan een meer diverse patiëntenpopulatie.
De langetermijndoelen van deze onderzoekslijn omvatten het verdiepen van ons begrip van “wat de publieke perceptie van plastische chirurgie is, en wat het publiek ziet als het ideale uiterlijk van het menselijk lichaam (rekening houdend met de verschillen tussen geslacht en raciale voorkeuren)”, zegt Patel. uitgelegd.
De studie, “ Defining the Ideal Male Buttocks ”, is geschreven door Tejas Kollu, Tinatini Giutashvili, Deepa Bhat, Craig Fournier en Ashit Patel.
Bronnen