“Ik ben niet besluiteloos. Ik raak te snel opgewonden en maak daardoor fouten. Ik aarzelde niet om met mijn twee echtgenoten te trouwen van wie ik gelukkig scheidde .” —Emily
“Toen ik trouwde, kende ik mijn echte marktwaarde niet. Nu ben ik getrouwd en heb ik rimpels, en het is te laat.” —Rebecca
In ideale liefde – het sprookje – kiezen we onze partner vaak zonder besluiteloosheid of twijfel. Daarom is het misschien verrassend om te horen dat het waardevol kan zijn om een bloeiende romantische band te ontwikkelen door vastberadenheid te combineren met enige aarzeling. Aaron Ben-Zeév Ph.D. schreef een interessant essay hierover in Psychology Today
De Duitse filosoof Gottfried Leibniz beweerde dat onze wereld de beste van alle mogelijke werelden is, niet omdat er geen kwaad in zit, maar omdat we het kwaad overwinnen door het goede dat we hebben beter te waarderen. Zoals John Milton opmerkte: “Kennis van het goede is duur gekocht door het kwade te kennen.”
We kunnen het bewijs van dit concept zien bij de bevalling, een van de meest betekenisvolle en pijnlijke ervaringen in het leven van een vrouw. Omgaan met moeilijkheden en verdriet is een essentieel onderdeel van ons leven, en hoewel deze ambivalentie complex is, draagt het aanzienlijk bij aan een rijker en bevredigender leven.
Onze emotionele toestanden omvatten zowel positieve als negatieve ervaringen en zijn bijgevolg ambivalent. Een weduwe die de bruiloft van haar dochter bijwoont, kan inderdaad vreugde en verdriet voelen dat de vader van de bruid niet aanwezig is. We kunnen bewijs zien van ambivalentie in romantische relaties wanneer mensen merken dat ze degene van wie ze houden haten. Je kunt denken aan de goedheid in hun partner en van ze houden, maar ze tegelijkertijd haten als we denken aan de vernedering die ze ons veroorzaken.
Emotionele ambivalentie ligt ten grondslag aan besluiteloosheid. We zien dat tegenstrijdige waarden het moeilijk maken om snel en daadkrachtig in te grijpen. Dit is echter niet noodzakelijk een hele slechte zaak. Als we meerdere perspectieven hebben, inclusief tegenstrijdige waarden, hebben we meer kans op een rijk persoonlijk leven met een diepere kijk op de werkelijkheid. Studies hebben inderdaad aangetoond dat mensen met een hoge neiging tot ambivalente perceptie minder vatbaar zijn voor vooroordelen en meer complexiteit en diversiteit in de wereld zien.
Matige aarzeling leidt tot een rationeler besluitvormingsproces , terwijl grote aarzeling wordt geassocieerd met spanning, zorgen, uitstelgedrag en een constant gevoel van onbehagen. Toch wordt een onvermogen om te beslissen als gevolg van chronische aarzeling terecht als een psychische stoornis gezien (Schneider et al., 2021).
Korte, intense romantische ervaringen zijn vaak onvolledig, een soort onafgemaakte zaak. We zijn meestal opgewonden door alles wat onvolledig, ongewoon, onafgemaakt, onvervuld, onrustig, onverklaarbaar of onzeker is. Hoewel dergelijke ervaringen vaak worden geassocieerd met verdriet en frustratie, blijven we ernaar zoeken.
Bij het karakteriseren van de perfecte verleider schreef Robert Greene (2001) over elementen die de onvolledige aard van de romantische interactie in stand houden. Deze omvatten toenemende ambiguïteit, het sturen van gemengde signalen, het beheersen van de kunst van het insinueren, het verwarren van verlangen en realiteit, het mengen van plezier en pijn, het aanwakkeren van verlangen en verwarring, het afzwakken van het seksuele element zonder er direct vanaf te komen, weigeren zich te conformeren aan welke norm dan ook, zijn in staat om tevredenheid uit te stellen en geen totale tevredenheid te bieden (Ben-Ze’ev & Goussinsky, 2008).
Over de aard van ambivalentie schreef een gescheiden vrouw:
Er is iets met niet-permanente positieve bekrachtiging dat me gek maakt. Het is niet ja dat zeker de waakzaamheid vervangt, en het is zeker niet nee dat de relatie beëindigt. Een beetje meer / ik zal beter zijn / iets anders; het zal van mij zijn.
Romantische ambivalentie verhoogt het seksuele verlangen, maar significante ambivalentie schaadt romantische diepgang. De kern van een dergelijke diepgang is stabiliteit en kalmte – het paar heeft vertrouwen in hun relatie en heeft geen ambivalente berichten nodig om hun liefde te ontwikkelen (Ben-Ze’ev, 2019).
Ambivalentie bij het kiezen van een partner
Onze omgeving is ambivalent bij het kiezen van een partner: we hebben de keuze uit veel mensen die in verschillende mate bij ons passen, met een breed scala aan positieve en negatieve eigenschappen. Twee primaire manieren van romantische keuze zijn liefde op het eerste gezicht en een boodschappenlijstje.
Liefde, op het eerste gezicht, wordt als ideaal beschouwd bij het kiezen van een partner: vanaf de allereerste ontmoeting voelen we een sterke verliefdheid. De intense fysieke aantrekkingskracht slaat als de bliksem in en leidt ons resoluut en zonder aarzelen naar die gekozen partner. Een dergelijke liefde, die voornamelijk gebaseerd is op oppervlakkige eigenschappen, kan als basis dienen voor het volharden van diepe liefde, op voorwaarde dat de kenmerken (die later zullen worden ontdekt) niet in strijd zijn met die welke we aan de persoon toeschrijven wanneer we hem voor het eerst ontmoeten.
Vaak kiezen we een partner ook aan de hand van een boodschappenlijstje, oftewel een longlist met de gewenste en ongewenste eigenschappen van onze ideale partner, waarmee we elke potentiële kandidaat met elkaar vergelijken. De centrale rol van deze lijst is essentieel om ongeschikte kandidaten eruit te filteren. Dit lijkt misschien een natuurlijke, geschikte methode om een partner te vinden in een omgeving die rijk is aan romantische mogelijkheden. Het is echter in feite mechanisch en oppervlakkig en houdt geen rekening met de menselijke complexiteit terwijl het weinig gewicht hecht aan compatibiliteit tussen partners. De lengte of oogkleur van een persoon kan dus net zo cruciaal zijn als zijn gevoeligheid en vrijgevigheid (Ben-Ze’ev, 2019).
Dealmakers en dealbreakers
Op het eerste gezicht is de beslissende keuze bij het ervaren van liefde van grote initiële waarde, maar aangezien deze gebaseerd is op minimale informatie, kan de keuze waarschijnlijk verkeerd zijn. Bovendien worden niet alle mensen op het eerste gezicht verliefd. Het gebruik van een boodschappenlijstje is gebaseerd op veel willekeurige kenmerken die een significante volgorde van prioriteit missen. De keuze is dan ook niet sterk en mensen aarzelen.
Een optimale keuze moet een sterke beslissing combineren die rekening houdt met complexiteit en onzekerheid. Een optimale selectie moet gericht zijn op een klein aantal significante positieve en negatieve eigenschappen waaraan we veel gewicht toekennen. Aanzienlijke positieve eigenschappen zoals vriendelijkheid, wijsheid en gevoeligheid zijn “dealmakers” zijn en zullen een duurzame romantische bloei en stabiliteit bevorderen. Aanzienlijke negatieve eigenschappen, zoals gierigheid, domheid, egoïsme en luiheid, zijn vaak “dealbreakers” en vertegenwoordigen een diepe ongeschiktheid waarvoor we misschien duur moeten betalen.
Een optimale keuze van een romantische partner moet de bovenstaande selectiemethoden combineren. Eerst en vooral moeten we een aanzienlijk gewicht toekennen aan deal-maker en deal-breaker eigenschappen. Dan moeten we belang hechten aan onze aanvankelijke aantrekkingskracht en nog minder aandacht besteden aan de verschillende, willekeurige eigenschappen van onze boodschappenlijst.
Dit soort keuze combineert de vastberadenheid die we in de liefde willen zien met de onzekerheid en aarzeling die kenmerkend zijn voor de complexe, ambivalente romantische omgeving. Vastberadenheid komt tot uiting in de grote nadruk op een paar essentiële eigenschappen die we in onze partner aanwezig of afwezig willen zijn en het gewicht van aantrekkingskracht. Onzekerheid en aarzeling worden aangetoond omdat er veel andere kwaliteiten zijn waarvan de waarde afhangt van persoonlijke eigenschappen en externe omstandigheden.
Het romantische leven is zeker geen sprookje; sommigen zeggen zelfs dat er geen gelukkige liefde is. Maar zonder de complexe ambivalentie van de romantische omgeving te beseffen, zullen onze romantische keuzes waarschijnlijk problematisch en pijnlijk zijn.
Is liefde het beste als het vers is als het gaat om intense verliefdheid? Voor velen is het antwoord een volmondig ‘ja’. De intense ervaringen die nieuwe liefde kenmerken, zijn onmogelijk te repliceren, waardoor we met verlangen op deze momenten terugdenken en de sensatie nastreven die dit begin biedt.
Aaron Ben-Ze’ev neemt deze ervaringen serieus, maar hij is hier ook om ons te herinneren aan de voordelen van diepe liefde – een emotie die zich alleen met de tijd kan ontwikkelen.
In zijn boek “The Arc of Love” geeft hij een diepgaand, filosofisch verslag van de ervaringen die zich voordoen in vroege, intense liefde – seksuele passie, nieuwigheid, verandering – evenals de voordelen van het cultiveren van langdurige, diepgaande liefde – stabiliteit, ontwikkeling, kalmte.
Ben-Ze’ev analyseert de kern van emoties die we ervaren in de eerste romantische verliefdheid en de uitdagingen die we tegenkomen, en hij biedt aanwijzingen voor het doorstaan van deze uitdagingen. Door de rigoureuze analyse van een filosoof in te zetten, maar duidelijk en in een vaak humoristische stijl te schrijven met het oog op geleefde ervaring, beschrijft hij onderwerpen aan als compromis, toewijding, polyamorie, het kiezen van een partner, online dating en wanneer te zeggen “Ik hou van je.”
Uiteindelijk verzekert Ben-Ze’ev ons, hoewel liefde inderdaad het beste is als het nieuw is, als we er zorgvuldig naar neigen, kan het heerlijker en voedzamer worden, zelfs als de tijd vordert.
Het boek van Aaron Ben-Ze’ev’s “The Arc of Love” is een boeiend verslag van waarom zoveel mensen vandaag de dag in een reeks zinloze kortetermijnrelaties terechtkomen, in de hoop dat ze op een dag hun perfecte match zullen ontmoeten. Maar Ben-Ze’ev neemt geen genoegen met het identificeren van de oorzaak van waarom we moeite hebben met het vinden van diepgaande langdurige liefde.
Door het hele boek heen geeft hij praktisch advies dat je kan helpen om van je onrealistische idealen af te komen en je te laten zien hoe je de magie kunt ervaren van het oud kunnen worden met de persoon van wie je houdt.
Het is belangrijk om bij het overwegen van de aard van liefde te onthouden dat elke romantische liefdesrelatie, net als de mensen die erbij betrokken zijn, een geschiedenis heeft. Liefde is niet statisch; het is een ding met een verhaal, iets dat zich afspeelt in de tijd.
Het ontrafelt een dicht web van nutteloze mythen, mysteries en aannames over liefde en geeft ons een arsenaal aan handige intellectuele hulpmiddelen waarmee we nieuwe romantische mogelijkheden kunnen openen. Het vindt ook een speelse balans tussen serieus wetenschappelijk onderzoek en bijna poëtisch proza dat het heerlijk leesbaar en soms hardop lachend grappig maakt.
Ben-Ze’ev, A. (2019). The arc of love: How our romantic lives change over time. University of Chicago Press.
Ben-Ze’ev, A., & Goussinsky, R. (2008). In the name of love: Romantic Ideology and its victims. Oxford University Press.
Greene, R. (2001). The art of seduction. Penguin.
Schneider, I. K., Novin, S., Harreveld, F., & Genschow, O. (2021). Benefits of being ambivalent: The relationship between trait ambivalence and attribution biases. British Journal of Social Psychology, 60, 570–586.
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
