Als het gaat om seksuele voorlichting voor jongeren, suggereert nieuw onderzoek dat onze aanpak een onvoldoende verdient.
Het probleem? Een doordringend idee dat later altijd beter is, wat er ook gebeurt.
“Onthoudingseducatie leert dat gezonde seksualiteit geen seksualiteit is, en ik wilde die les op de proef stellen”, zegt Diana Peragine, een doctoraalstudent bij de afdeling psychologie aan de Universiteit van Toronto, Mississauga. “Onderzoekers hebben zich van oudsher gericht op de volksgezondheidsproblemen die worden veroorzaakt door een vroeg seksueel debuut als oorzaak van probleemgedrag, vaak gegroepeerd met het drinken en roken van drugs door tieners.”
De reden voor de aandacht voor de volksgezondheid is duidelijk. Vroege geslachtsgemeenschap kan leiden tot seksueel overdraagbare aandoeningen, ongewenste zwangerschap, letsel en andere negatieve gezondheidseffecten.
“Ik vroeg me echter af of seks een normaal onderdeel was van de adolescentie”, herinnert Peragine zich de reden waarom ze dit onderzoekspad begon. “En als er mogelijk ook positieve gezonde effecten zijn die samenhangen met het verzamelen van ervaring en oefening.”
Dit klinkt misschien als een contradictie. Maar het is mogelijk dat een activiteit zowel risico’s als voordelen heeft. Het meeste onderzoek is eng gericht op de risico’s. Dus Peragine en haar collega’s ontwierpen een onderzoeksplan dat de lens zou verbreden om te proberen dingen te ontdekken waar de meeste mensen niet naar op zoek waren.
De resultaten werden sept 2022 gepubliceerd in het Journal of Sexual Medicine en wat het team ontdekte, is dat, hoewel er zeker negatieve gezondheidseffecten zijn geassocieerd met vroege geslachtsgemeenschap, het tegelijkertijd wordt geassocieerd met een gezondere seksuele functie en minder seksuele problemen later in leven.
De vraag is natuurlijk of de voordelen opwegen tegen de risico’s. Het beeld wordt echter nog interessanter als je de lens ook voor andere categorieën verbreedt.
Volgens een lange traditie hebben we, zowel in de omgangstaal als in veel seksonderzoek, de neiging gehad om ons te concentreren op geslachtsgemeenschap als het ‘seksuele debuut’ van mensen. Er is echter veel seks buiten de geslachtsgemeenschap.
“Om te beginnen ontdekten we dat het seksuele debuut gemiddeld op 17-jarige leeftijd plaatsvindt, wanneer het eng en traditioneel wordt gedefinieerd als eerste geslachtsgemeenschap,” zei Peragine. “Echter, 93 procent van de ondervraagde Canadezen was voorafgaand aan dit evenement seksueel ervaren, wat de vraag oproept of het hun seksuele debuut überhaupt weerspiegelt.”
En toen de onderzoekers het openden en vroegen naar masturbatie en partnerstimulatie zonder geslachtsgemeenschap, kwam er een heel ander beeld naar voren. Vroege seksuele initiatie had geen significante relatie met nadelige uitkomsten en was tegelijkertijd geassocieerd met minder problemen met seksuele verlangens en een betere seksuele gezondheid.
Afgezien van het feit dat het een heteronormatieve norm is die veel mensen uitsluit die verschillende seksualiteiten hebben, laat onze hang-up met geslachtsgemeenschap ons in de steek in onderzoek en in seksuele lessen. Masturbatie en partnerstimulatie zijn vaak optionele lessen in curricula of worden alleen opgenomen in de context van het uitstellen van geslachtsgemeenschap.
“Momenteel is er niet echt een vaste strategie voor het leveren van seks in Canada. Er zijn geen nationale richtlijnen die een alomvattende aanpak aanbevelen in plaats van alleen onthouding”, legt Peragine uit. “Het is uiteindelijk aan individuele provincies en territoria om leerplanbeslissingen te nemen en aan schoolbesturen om het leerplan te interpreteren.”
Ze vervolgt: “En dan is het aan de docenten om te beslissen over de breedte en de toon van de lessen, gegeven hun eigen training, kennis en comfort met het materiaal of met de curricula, die behoorlijk enorm kunnen variëren.”
Vooral gezien het feit dat masturbatie blijkbaar nog steeds controversieel is.
“Ondanks hun potentiële voordelen voor het seksueel functioneren op volwassen leeftijd en de relatieve veiligheid in vergelijking met partneractiviteiten, wordt het opnemen van masturbatie en seksueel genot in sex-ed fel betwist”, zei Peragine. “Misschien meer omstreden dan welk ander onderwerp dan ook.”
Het is nu misschien een verre herinnering, maar de update van de lesprogramma’s voor seks met masturbatie en genderidentiteit voor zesdeklassers in Ontario in 2015 onder de regering van Kathleen Wynne was controversieel. Veel conservatieve leiders bekritiseerden de veranderingen en het werd een campagnekwestie bij de provinciale verkiezingen van 2018.
“Zelfs het huidige curriculum in Ontario omvat het uitstellen van seksuele activiteit als een belangrijk gezondheidsconcept in graad 7 en onthouding in graad 8, wat wordt gedefinieerd als onthouding van alle seksuele activiteiten,” zei Peragine. “Studenten leren dat dit gezonde keuzes zijn omdat ze het risico op zwangerschap, ziekte en letsel verkleinen. Maar bij een gezonde seksuele ontwikkeling hoort ook het leren van functionele en gezonde seks. En op dit vlak komen studenten misschien tekort.”
Onthoudingseducatie is onlangs omgedoopt tot educatie over seksuele risicovermijding en benadrukt nog steeds dat “geen seksualiteit gezonde seksualiteit is” voor tieners.
Peragine zei: “Onze bevindingen zijn niet alleen in tegenspraak met deze visie, maar suggereren ook dat pogingen om seksuele activiteit uit te stellen zelf risico’s met zich mee kunnen brengen en op de lange termijn zelfs schadelijk kunnen zijn voor de seksuele gezondheid van jongeren.”
Bronnen
Christine Sismondo is een schrijfster uit Toronto en levert bijdragen aan de Star. Volg haar op Twitter: @sismondo
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
