Het blijkt dat er goed uitzien in je middelbare schooljaarboek meer betekenis kan hebben
Photo by Nicholas Hanammel
dan alleen het herdenken van je jeugdige dagen. Een nieuw onderzoek gepubliceerd in Social Science & Medicine heeft ontdekt dat mensen die als minst aantrekkelijk werden beoordeeld op basis van hun middelbare schooljaarboekfoto’s, doorgaans korter leven dan hun aantrekkelijkere tegenhangers. Met name degenen in het sextiel met de laagste aantrekkelijkheid hadden significant hogere sterftecijfers.
De redenatie achter deze studie is geworteld in de goed gedocumenteerde observatie dat verschillende sociale omstandigheden, zoals inkomen, burgerlijke staat en opleiding, een significante impact hebben op gezondheid en levensduur. De rol van fysieke aantrekkelijkheid bij het bepalen van de levensduur is echter relatief over het hoofd gezien. Deze omissie is opmerkelijk omdat aantrekkelijkheid niet alleen een indicatie kan zijn van onderliggende gezondheid, maar ook systematisch invloed kan hebben op kritieke sociale stratificatieprocessen die gezondheidsresultaten beïnvloeden.
Bijvoorbeeld, grotere fysieke aantrekkelijkheid kan een positieve impact hebben op sociale stratificatieprocessen zoals het veiligstellen van werk, het verdienen van hogere inkomens en het vormen van gunstige sociale connecties. Deze sociale voordelen kunnen leiden tot betere levensresultaten, wat de belangrijke rol onderstreept die maatschappelijke percepties van schoonheid spelen bij het vormgeven van de algehele gezondheid en levensduur.
Eerdere studies naar de relatie tussen aantrekkelijkheid en gezondheid hebben gemengde resultaten opgeleverd en het blijft onduidelijk of grotere aantrekkelijkheid een voordeel in levensduur oplevert of dat mindere aantrekkelijkheid resulteert in een nadeel. Bovendien hielden deze studies vaak geen rekening met verschillende levensfasefactoren en demografische kenmerken die deze relatie zouden kunnen beïnvloeden. Door gebruik te maken van een grote, longitudinale dataset — de Wisconsin Longitudinal Study — probeerden de onderzoekers een robuustere analyse te bieden.
“Ik heb altijd gedacht dat aantrekkingskracht een onderbelicht aspect is van sociale ongelijkheid. Het is misschien niet zo structureel als andere dimensies, maar iedereen weet dat het belangrijk is. Ik heb dit idee ook aan een van de belangrijkste experts, Dr. Hamermesh, ontmoet en gepitched, die al tientallen jaren onderzoekt hoe aantrekkingskracht de levensloop vormgeeft,” aldus auteur van de studie Connor M. Sheehan, universitair hoofddocent aan de Arizona State University.
De Wisconsin Longitudinal Study (WLS) is een onderzoek dat middelbare scholieren uit Wisconsin vanaf 1957 hun hele leven volgde. Deze dataset bevat een steekproef van 8.386 personen die werden gevolgd tot aan hun dood of tot begin 80. De onderzoekers gebruikten foto’s uit het jaarboek van de middelbare school om de aantrekkelijkheid van het gezicht te meten, die werd beoordeeld door onafhankelijke beoordelaars. De aantrekkelijkheid van elke respondent werd beoordeeld op een schaal van elf punten door zes mannelijke en zes vrouwelijke beoordelaars die waren getraind om consistentie in hun evaluaties te garanderen.
Om aantrekkelijkheid aan levensduur te koppelen, gebruikten de onderzoekers sterftecijfers van de National Death Index-plus, die sterfgevallen tot 2022 omvatten. Ze gebruikten Cox-proportionele hazardmodellen en overlevingstabeltechnieken om de relatie tussen aantrekkelijkheid en sterfterisico te analyseren.
Deze modellen lieten de onderzoekers rekening houden met verschillende covariaten, zoals middelbare schoolprestaties, intelligentie, familieachtergrond, volwassen inkomsten en mentale en fysieke gezondheid op middelbare leeftijd. Door deze factoren op te nemen, wilden de onderzoekers de specifieke impact van aantrekkelijkheid op de levensduur isoleren.
Uit het onderzoek bleek dat personen die als minst aantrekkelijk werden beoordeeld, en die het onderste zesde deel van de aantrekkelijkheidsschaal vormen, een significant hoger sterfterisico hadden vergeleken met personen met gemiddelde aantrekkelijkheid. Met name personen in het laagste sextiel hadden een 16,8% hoger sterfterisico dan personen in de middelste vier sextielen.
Interessant genoeg vond de studie geen significante verschillen in sterfterisico tussen zeer aantrekkelijke personen en personen met gemiddelde aantrekkelijkheid. Dit geeft aan dat hoewel onaantrekkelijk zijn geassocieerd wordt met een kortere levensduur, zeer aantrekkelijk zijn geen extra voordelen biedt ten opzichte van gemiddeld uitzien. Dit patroon was consistent in verschillende levensfasen en specificaties van aantrekkelijkheid, wat de geldigheid van de resultaten versterkt.
“Mensen die op basis van hun jaarboekfoto’s als minst aantrekkelijk werden beoordeeld, leven korter dan anderen,” vertelde Sheehan aan PsyPost. “Ook, en interessant genoeg, vonden we geen echt voordeel van de meest aantrekkelijk beoordeelde mensen vergeleken met alle anderen, iets wat ons beiden verraste. Dat wil zeggen, het is meer een onaantrekkelijke straf dan een aantrekkelijkheidsvoordeel, althans voor de levensduur in deze groep middelbare scholieren uit Wisconsin. Deze bevindingen benadrukken echt een eerlijkere behandeling van mensen, ongeacht hun uiterlijk.”
Ondanks de uitgebreide aard van deze studie, kent het wel zijn beperkingen. Een van die beperkingen is dat de steekproef alleen bestond uit middelbare school afgestudeerden uit Wisconsin, wat mogelijk niet representatief is voor de gehele Amerikaanse bevolking. De steekproef was ook overwegend niet-Spaanstalige blanken, wat de generaliseerbaarheid van de bevindingen over verschillende raciale en etnische groepen beperkt.
Een andere beperking is de potentiële variabiliteit in fotokwaliteit en andere niet-gemeten factoren zoals de gezondheidsstatus van de kindertijd, die de aantrekkelijkheidsbeoordelingen en daaropvolgende sterfterisico’s zouden kunnen hebben beïnvloed. De studie controleerde echter wel voor een breed scala aan variabelen en de bevindingen bleven consistent.
Toekomstig onderzoek zou moeten overwegen om deze studie te repliceren met meer diverse steekproeven om de intersectionele processen die een rol spelen, zoals de impact van geracialiseerde en gendergerelateerde concepten van schoonheid, beter te begrijpen. Het zou ook waardevol zijn om de specifieke paden te verkennen waardoor onaantrekkelijkheid kan leiden tot een hoger sterfterisico, inclusief mogelijke discriminatie, sociaal stigma en stressoren waarmee minder aantrekkelijke personen worden geconfronteerd.
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
