Het gebruik van dating-apps is de afgelopen tien jaar een steeds populairdere manier geworden om een romantische partner te zoeken, maar verandert deze verschuiving in tactiek de manier waarop we onze partners kiezen? Een nieuwe studie gepubliceerd in het tijdschrift Computers in Human Behavior suggereert dat het de menselijke wens om partners te selecteren die op hemzelf lijken, niet zou verminderen.
Onderzoek naar daten toont een algemene neiging tot assortatieve koppeling, dat wil zeggen samenwerken met mensen die op jezelf lijken. Eerdere onderzoeken hebben aangetoond dat online daten deze neiging vermindert, waarvan wordt gedacht dat het te wijten is aan het feit dat mensen worden voorgesteld aan potentiële partners waar ze anders geen connectie mee zouden hebben, waardoor ontmoetingen en een romantische relatie worden vergemakkelijkt, ondanks een gebrek aan overeenkomsten. Interraciale relaties vallen volledig buiten de assortatieve paringsneiging en zijn in populariteit gegroeid naarmate de sociale en wettelijke normen zijn verschoven.
Studie auteur Giula Ranzini en collega’s probeerden het gedrag van dating-apps in Nederland te onderzoeken om de prevalentie van assortatief paringsconsistent gedrag te beoordelen. Ze gebruikten twee steekproeven van 252 en 270 Nederlandse volwassenen die online waren gerekruteerd. Ze creëerden een nep-dating-app met 110 profielen die deelnemers konden bekijken en beoordelen. Ze hadden blanke vs niet-blanke profielen, Nederlands klinkende naam vs niet Nederlands klinkende naamprofielen en hogeschool vs beroepsschoolprofielen. Deelnemers gaven aan of ze vrouwelijke of mannelijke profielen wilden zien en werden gevraagd om de profielen van hun geselecteerde geslacht te ‘harten’ of ‘x’ te geven op basis van of ze er romantisch in geïnteresseerd zouden zijn.
De resultaten toonden aan dat fysieke aantrekkelijkheid de sterkste voorspeller was van het selecteren van een datingprofiel, wat consistent is met eerder onderzoek naar dating-apps en dating in het algemeen. Bovendien waren hoger opgeleiden eerder geneigd om de hogeropgeleide profielen te selecteren, terwijl voor lager opgeleide deelnemers opleiding versus roeping geen significante factor was. Deelnemers met een Nederlandse voorouders gaven eerder de voorkeur aan blanke profielen, maar het hebben van een Nederlands klinkende naam had geen significant effect. Deze resultaten tonen gedeeltelijke ondersteuning voor assortatieve paring, zelfs op dating-apps.
Deze studie boekte vooruitgang in het begrijpen van assortative paring op dating-apps, maar heeft een aantal belangrijke beperkingen. Ten eerste is Nederland een land met een relatief lage etnische diversiteit, waardoor het moeilijk is om te weten of deze resultaten generaliseerbaar zijn naar landen als bv de Verenigde Staten. Een andere beperking is dat dit onderzoek zich alleen richtte op etniciteit en opleiding als verschillende factoren. Toekomstig onderzoek zou zich kunnen richten op andere factoren die helpen bij het smeden van romantische verbindingen.
“Ondanks recent onderzoek dat een toename van interraciale relaties aantoont, ontdekten we een patroon van positieve etnisch assortatieve paring, althans als het ging om profielafbeeldingen, onder de respondenten, die uiteindelijk de voorkeur gaven aan foto’s met een wit uitziend individu”, aldus de onderzoekers. concludeerde. “Het lijkt erop dat, in ieder geval in Nederland, gebruikers van app-gebaseerde datingplatforms misschien niet bij een partner terechtkomen die drastisch anders is dan zijzelf.”
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
