Een centimeter verschil in de lengte van een man en een kilogram verschil in het gewicht van een vrouw kan mogelijk invloed hebben van $ 100 in hun gezinsinkomen. Een nieuwe studie bevestigt de ‘schoonheidspremie’ op de arbeidsmarkt.
Hoe kan iemands lichaamsbeeld van invloed zijn op zijn inkomen?
Ooit gehoord van “schoonheidspremie” in de economie? Het is het incrementele inkomen dat fysiek aantrekkelijke mensen verdienen in vergelijking met anderen die als minder aantrekkelijk worden beschouwd. Hoe oneerlijk het ook mag klinken, onderzoekers hebben in de loop der jaren ‘schoonheidspremie’ toegeschreven aan verschillende redenen, waaronder psychologische vooroordelen die van invloed zijn op de keuzes van werkgevers bij het aannemen van mensen. De vooringenomenheid omvat het idee dat werknemers die fysiek aantrekkelijk zijn op het werk als eerlijker en competenter kunnen worden beschouwd dan anderen.
Het is oppervlakkig en het is discriminerend. Een studie in september 2021 gepubliceerd in PLOS One heeft echter (opnieuw) bevestigd en meer bewijs gegeven voor het schoonheidspremie-fenomenen. De studie maakte gebruik van diepgaande machine learning-methoden met gegevens over driedimensionale scans van het hele lichaam om te zien hoe iemands lichaamsvorm en gezinsinkomen is.
Wat de studie ook onderscheidde van de eerdere publicaties over de schoonheidspremie, was de aard van hun dataset die afkomstig was van het Civilian American and European Surface Anthropometry Resource-project, of CAESAR.
Naast het gebruik van de zelfgerapporteerde lengte- en gewichtsmaten, zoals in eerdere onderzoeken werd gedaan, gebruikte de nieuwe studie meetlinten en lichaamsmaten met een schuifmaat van bijna 2.400 burgers. De auteurs gebruikten ook veel informatie over demografische en gezinsinkomens, naast het verzamelen van 3D-lichaamsgescande gegevens.
“De bevindingen toonden aan dat er een statistisch significante relatie is tussen fysieke verschijning en gezinsinkomen en dat deze associaties tussen geslachten verschillen. Vooral de gestalte van de man heeft een positieve invloed op het gezinsinkomen, terwijl de zwaarlijvigheid van de vrouw een negatieve invloed heeft op het gezinsinkomen”, vertelde econometrist Suyong Song, universitair hoofddocent aan de Universiteit van Iowa, aan PsyPost. Song schreef de studie samen met Stephen Baek, een universitair hoofddocent datawetenschap aan de Universiteit van Virginia.
Het idee voor het onderzoek begon nogal onschuldig. Het was een informeel dinergesprek tussen Song en Baek vijf jaar geleden. De twee ontdekten dat hun onderzoeksinteresses meer overlapten dan ze aanvankelijk beseften, waardoor een onverwacht idee ontstond: het kwantificeren van de effecten van de schoonheidspremie.
Song en Baek werkten de bevindingen van het onderzoek verder uit. “Een toename in gestalte van één centimeter (omgerekend in lengte) gaat gepaard met een toename van het gezinsinkomen van ongeveer $ 998 voor een man die $ 70.000 van het gemiddelde gezinsinkomen verdient.” Voor vrouwen schatten de onderzoekers dat “een afname van obesitas (omgerekend in BMI) met één eenheid gepaard gaat met ongeveer $ 934 toename van het gezinsinkomen voor een vrouw die $ 70.000 aan gezinsinkomen verdient.”
“De resultaten laten zien dat de premie voor fysieke aantrekkelijkheid blijft bestaan en dat de relatie tussen lichaamsvormen en gezinsinkomen heterogeen is tussen mannen en vrouwen”, legt Song uit.
Wat zijn de auteurs van plan met deze bevindingen te doen?
“Onze bevindingen benadrukken ook het belang van het correct meten van lichaamsvormen om adequaat overheidsbeleid te bieden voor het verbeteren van de gezondheidszorg en het verminderen van discriminatie en vooroordelen op de arbeidsmarkt”, zegt hij.
De auteurs stellen enkele maatregelen voor om de voorkeur voor schoonheidspremies te vermijden. Ten eerste zeggen ze dat er inspanningen nodig zijn om het bewustzijn van dergelijke discriminatie te bevorderen door middel van training op het gebied van ethiek op de werkplek en non-discriminatie. Ten tweede zeggen ze dat mechanismen om de invasie van vooringenomenheid tijdens wervings- en promotieprocessen, zoals blinde interviews, te minimaliseren, moeten worden aangemoedigd.
Zie ook
Gielen, G. (2003) Onaantrekkelijk. Antwerpen-Apeldoorn : Garant uitgevers
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
