Onderzoek onthult de relatieomstandigheden die de aantrekkingskracht van alternatieve partners kunnen vergroten

Geschatte tijd om tekst te lezen: 6 minu(u)t(en)
Toekomst daten (+video)
Invloed van seksuele beelden op relaties?

SEKS- EN RELATIEONDERZOEK

adamkontor / Pixabay

Langdurige romantische verplichtingen vervullen typisch liefde en intimiteit en dragen bij aan persoonlijk welzijn. Het is daarom geen verrassing dat mensen ernaar streven hun relaties te onderhouden door strategieën te gebruiken die hen beschermen tegen de aantrekkingskracht van alternatieve partners. Bijvoorbeeld, in tegenstelling tot hun enige tegenhangers, neigen romantisch betrokken individuen minder aandacht te hebben voor potentiële alternatieve partners, hun aantrekkelijkheid te verspillen, en vertonen ze minder interesse in interactie met hen.

Helaas zijn dergelijke strategieën voor relatiebehoud niet altijd succesvol. Inderdaad, veel relaties die bedoeld waren om te duren, lossen uiteindelijk op en zelfs binnen relaties die voortduren, is de mate van ontrouw nogal hoog, met schattingen van levenslange betrokkenheid in extra-relationele zaken variërend van 20% tot 70%.

Onderzoek naar de determinanten van ontrouw heeft zich vooral gericht op persoonlijkheidskenmerken die mensen vatbaarder maken voor extradyadische zaken (bijvoorbeeld vermijding van gehechtheid, onbeperkte socio-seksuele oriëntatie). Relatief minder is bekend over de relatieomstandigheden die ertoe leiden dat mensen afwijken van hun huidige partner en de processen die hen drijven.

Recent gepubliceerd onderzoek in Archives of Sexual Behavior heeft de mogelijkheid onderzocht dat het ervaren van bedreigingen die intern zijn in de relatie en die voortkomen uit het schadelijke gedrag van de partner (bijvoorbeeld het uiten van kritiek, het negeren van de behoeften van een partner) de motivatie van mensen vermindert om hun relatie te beschermen tegen externe bedreigingen geïmpliceerd door aantrekkelijke alternatieve partners.

In vier onderzoeken onderzocht Prof. Gurit Birnbaum  van Baruch Ivcher School of Psychology, the Interdisciplinary Center (IDC) Herzliya (Israel) hoe de bedreiging van de interne relaties de seksuele begeerte van mensen voor hun huidige partners zou ondermijnen, waardoor ze kwetsbaarder zouden worden om zich aangetrokken te voelen tot alternatieve partners en vervolgens op die aantrekkingskracht te reageren.

In Studie 1 hebben romantisch betrokken deelnemers een online enquête ingevuld waarin zij aangeven in hoeverre zij zich recentelijk gekwetst en teleurgesteld hadden gevoeld door hun partner. Ze beoordeelden ook hun seksuele verlangen naar hun partner en de mate waarin ze onlangs hadden gefantaseerd en geflirt met alternatieve partners. Het ervaren van relationele dreiging ging gepaard met minder seksueel verlangen naar de partner, wat op zijn beurt meer uitingen van verlangen naar alternatieve partners voorspelde.

Studie 2 trachtte een oorzakelijk verband te leggen tussen het ervaren van interne relationele dreiging en het tonen van meer verlangen naar alternatieve partners. Om dit te doen, werden deelnemers aan een partner gevraagd om levendig een beschrijving te geven van een moment waarop hun romantische partner hen had gekwetst op een normale dag in hun leven. Vervolgens beoordeelden ze hun seksuele verlangen naar hun partner en evalueerden ze foto’s van aantrekkelijke anderen van het andere geslacht, die op een computerscherm werden gepresenteerd. Concreet werden de deelnemers geïnstrueerd om door op de ‘ja’ of ‘nee’ knop te drukken, of de afgebeelde persoon een potentiële partner zou kunnen zijn (‘Beschouw je deze persoon als een potentiële partner, ongeacht je huidige relatie status?’ ).

Dan werden het aantal geselecteerde partners geteld om de aantrekkingskracht op niet-partnerdoelen te beoordelen. De resultaten toonden aan dat het herinneren van relatiebedreigingen leidde tot een lager seksueel verlangen voor de huidige partners, wat op zijn beurt verhoogde interesse in aantrekkelijke alternatieve partners voorspelde.

In studie 3-4 ondergingen deelnemers een experimentele manipulatie van dreigingen en kwamen ze vervolgens een aantrekkelijke vreemdeling tegen. Hun reacties tijdens deze ontmoetingen werden geregistreerd. In Studie 3 is met name onderzocht of het effect van relatiebedreiging op interesse in potentiële alternatieve partners zich zou manifesteren in waargenomen toenaderingsgedrag. er werd gekeken of er een ander soort interactie was bij vreemdelingen van het andere dan van hetzelfde geslacht. Voor dit doel ondergingen de deelnemers een manipulatie van relatiedreiging en vervolgens contact met leden van  hetzelfde geslacht of van het andere geslacht, die ogenschijnlijk hun hulp zochten.

De onderzoeker richtte zich op de neiging om een ​​aantrekkelijke vreemdeling in nood te helpen, omdat hulpverlening kan fungeren als een strategie voor het initiëren van relaties die waarschijnlijk meer geschikt lijkt onder de omstandigheden van een laboratoriumexperiment dan openlijk flirten en dus als een minder risicovol kanaal om interesse in alternatieve partners uit te drukken.

Concreet werden deelnemers ertoe gebracht te geloven dat zij en een andere deelnemer in de komende 5 minuten een vragenlijst zouden invullen waarin hun mondelinge redenering werd beoordeeld. De experimentator introduceerde de vragenlijst aan de deelnemers, zette ze naast elkaar, vertelde beide dat ze met elkaar mochten praten tijdens het invullen van de vragenlijst en verliet de kamer. Toen de aantrekkelijke vreemdeling ogenschijnlijk tot de derde vraag kwam, wendde hij zich tot de deelnemers en vroeg hun hulp bij het oplossen van die vraag door te zeggen: “Ik zit vast met deze vraag. Kun je me alsjeblieft helpen om het op te lossen? ”

Hulpgedrag van de deelnemers werd vastgelegd met behulp van de volgende maatregelen: De werkelijke tijd besteed aan het helpen oplossen van de benodigde vraag, gemeten met een stopwatch verborgen in de zak van de bondgenoot, en de kwaliteit van de gegeven hulp, beoordeeld na deze sessie.

De bevindingen geven aan dat deelnemers meer tijd en moeite investeerden in het helpen van een aantrekkelijke vreemdeling in nood dan bij een vreemdeling van hetzelfde geslacht. Deze neiging om betere en meer hulp te bieden aan een vreemdeling van het andere geslacht kwam alleen naar voren onder een relatiebedreiging.

Hoewel het helpen van een vreemdeling in nood kan dienen als een relatie-initiërende strategie, is de betekenis die het overbrengt niet zo duidelijk als dat van openlijk flirten.

Studie 4 ging in op deze beperking door te onderzoeken of relatiebedreiging zou leiden tot een daadwerkelijke flirt met een aantrekkelijke vreemdeling. Men manipuleerde hiervoor experimentele relaties en introduceerde  de deelnemers vervolgens bij een aantrekkelijke partner van het andere geslacht die hen interviewde over hun houding ten opzichte van interpersoonlijke dilemma’s (bijv. “Ben je voor of tegen het spelen “van moeilijk te krijgen aan het begin van een relatie?”) terwijl dit op video werd opgenomen.

De op video opgenomen interacties werden gecodeerd voor vertoningen van flirterig gedrag naar de met de onderzoeker meewerkende interviewer (bijv. verleidelijke glimlachen, uitwisselingen van doordringende blik, aanrakingen van het lichaam, flirten). De resultaten onthulden dat het ervaren van een bedreiging voor een huidige relatie zich manifesteert in het openlijk flirten met een aantrekkelijke vreemdeling, zoals door externe beoordelaars kon worden waargenomen.

Over het algemeen laat het onderzoek zien dat het conflictueus gedrag van partners de wens voor deze partners vermindert en de aandacht, althans tijdelijk, richt op nieuwe, schijnbaar veelbelovende relaties. Gedurende hun romantische leven zullen mensen bijna onvermijdelijk bedreigingen tegenkomen voor de band met hun partner die zowel binnen als buiten hun relatie ontstaat. Geleerden hebben verschillende relatiebevorderende reacties beschreven om de daaruit voortvloeiende pijn te helen, zoals vergeving of andere intimiteitsverhogende handelingen. En toch reageren mensen vaak op relatiedreigingen door zich defensief van hun partner te distantiëren in plaats van deze relatiebevorderende strategieën toe te passen.

De huidige onderzoeken geven aan dat wanneer een interne relatie dreigt met een relatie, partners kwetsbaarder kunnen worden om zich aangetrokken te voelen tot en te flirten met potentiële alternatieve partners. Zich seksueel aangetrokken voelen tot alternatieve partners kan een middel zijn voor partners om hun gevoelens van pijn te overwinnen. Deze aantrekkingskracht kan echter interfereren met hun vermogen of hun bereidheid om zich in te zetten voor relatiebevorderend gedrag.

The study, “Our Fragile Relationships: Relationship Threat and Its Effect on the Allure of Alternative Mates“, was authored by Gurit E. Birnbaum, Moran Mizrahi, Linda Kovler, Bar Shutzman, Adva Aloni-Soroker, and Harry T. Reis.

Bronnen

https://www.psypost.org/2019/01/study-uncovers-the-relationship-circumstances-that-can-increase-the-allure-of-alternative-mates-53037

Delen