Hebben mensen echt een dating-type?
SEKS- EN RELATIEONDERZOEK

StockSnap / Pixabay
Hoe komt het dat sommige vrienden/vriendinnen altijd met hetzelfde type partner komen opdagen?
Als het gaat om dating, zeggen veel mensen dat ze een ’type’ hebben waar ze zich toe aangetrokken voelen. Misschien ben je dromerige eenling, een sociale vlinder, of een eigenzinnige kunstenaar. Hoewel velen van ons intuïtief geloven in het idee om een type te hebben, is het eigenlijk behoorlijk moeilijk voor onderzoekers die relaties bestuderen om te verifiëren of mensen echt consequent dezelfde soorten romantische partners kiezen.
Onderzoek door Yoobin Park en Geoff MacDonald gepubliceerd in Proceedings of the National Academy of Sciences hebben geprobeerd om deze vraag te beantwoorden door de persoonlijkheden van huidige en ex-partners van mensen te vergelijken.
Het meeste onderzoek naar wat mensen willen in een romantische partner, vraagt mensen eenvoudig naar de kwaliteiten die ze wenselijk vinden. Bijvoorbeeld, respondenten in sommige studies beoordelen hoe belangrijk verschillende kwaliteiten zijn bij een ideale partner. Deze onderzoeken tonen aan dat de voorkeuren van mensen voor hun ideale partners relatief stabiel zijn in de tijd. De daadwerkelijke partnerkeuze van mensen komt echter niet altijd zo goed overeen met wat ze zeggen dat ze in een partner willen zien. De beste manier om te testen of mensen echt een type hebben, is om hun werkelijke romantische partners met elkaar te vergelijken.
De onderzoekers vroegen zich af hoe dynamisch het is om van de ene relatie naar de andere te gaan. Zoek je opzettelijk iemand anders uit dan je ex, of ben je geneigd steeds weer voor hetzelfde type te gaan? Je gaat naar een ijssalon en probeert aardbeienijs, en je vindt het uiteindelijk minder lekker dan je dacht dat je zou doen. Wanneer je naar een nieuwe ijssalon gaat, probeer je dan hun versie van aardbei of kies je voor een andere smaak?
In een eerdere reeks onderzoeken werden meerdere ex-partners onderzocht om te bepalen of de partners van het verleden uit het verleden op elkaar lijken. Ze ontdekten dat de exen van een bepaald individu vergelijkbare fysieke aantrekkelijkheid hadden ten opzichte van elkaar.
Aangezien fysieke aantrekkelijkheid echter een zeer gewaardeerde eigenschap is op de datingmarkt en duidelijk is tijdens de eerste ontmoeting, is het waarschijnlijk een functie van de algehele wenselijkheid van de persoon in plaats van een unieke voorkeur voor fysiek aantrekkelijke partners. Dat onderzoek toonde ook aan dat exen op elkaar lijken op sociaal relevante kenmerken, zoals religiositeit, intelligentie en educatieve doelen. Veel hiervan was echter niet zozeer te wijten aan het kiezen van partners op basis van die kenmerken, maar eerder aan de hand van omstandigheden – dat wil zeggen dat mensen eerder geneigd waren anderen te ontmoeten die hun opleidingsniveau of religie deelden.
Hebben we een “type” als het gaat om persoonlijkheid?
Park en MacDonald deden een unieke benadering door de overeenkomsten in de persoonlijkheidstrekken van exen te onderzoeken. Specifiek bekeken ze de Big 5-persoonlijkheidskenmerken – openheid voor ervaring, consciëntieusheid, extraversie, instemming en neuroticisme. Openheid verwijst naar de mate waarin mensen creatief, intellectueel en op zoek zijn naar nieuwe ervaringen. Conscientiousness verwijst naar hoe praktisch, georganiseerd en verantwoordelijk wij zijn. Met extraversie worden gezelligheid, assertiviteit en avontuurlijkheid vastgelegd. Instemming weerspiegelt de mate waarin mensen warm, genereus en coöperatief zijn met anderen. Ten slotte weerspiegelt neuroticisme de mate waarin mensen angstig, onzeker en emotioneel vluchtig zijn.
Om de gelijkenis van ex-partners te testen, gebruikten Park en MacDonald gegevens van een grote studie van Duitse volwassenen verzameld over een periode van negen jaar, waarin de respondenten en hun romantische partners vragenlijsten hadden ingevuld met de Big 5-persoonlijkheidskenmerken. Ze gebruikten gegevens van de 332 respondenten die gedurende de periode van negen jaar twee verschillende romantische partners hadden.
Er zijn twee potentiële problemen die zich voordoen bij het bepalen of ex-partners op elkaar lijken. Ten eerste zijn de persoonlijkheidskenmerken die door dit onderzoek worden onderzocht niet neutraal: sommige kenmerken zijn sociaal wenselijker dan andere. De meeste mensen denken bijvoorbeeld dat warm zijn en vriendelijk zijn eerder wenselijk is en reageren positief op warme en vriendelijke mensen. Om te voorkomen dat dit hun resultaten contamineerde, hebben de onderzoekers statistisch gecorrigeerd voor de gemiddelde beoordelingen van de onderzoeksstaal.
Zo konden ze onderzoeken hoe de huidige en ex-partner van die persoon zich tot elkaar verhielden, ongeacht de algemene tendens van mensen om zichzelf op dezelfde manier te beoordelen.
Een tweede kwestie is dat mensen partners kiezen die op zichzelf lijken: als je introvert bent, zou je andere introverten kunnen daten. Dit is een deel van je type – je houdt van mensen die op jou lijken – maar het algemene idee van een ’type’ gaat verder dan louter gelijkenis. Om te voorkomen dat dit hun resultaten besmette, zijn ze ook statistisch aangepast aan de eigen persoonlijkheid van de respondent. Dus de onderzoekers hebben statistisch gecontroleerd voor zowel de gemiddelde niveaus van de eigenschappen in de steekproef in het algemeen en de eigen persoonlijkheid van de respondent.
Hebben mensen nu een type als het gaat om persoonlijkheid? De resultaten suggereren dat ze dat doen. Er was een significant verband tussen de huidige en ex-partners persoonlijkheden, zelfs bij het aanpassen voor gelijkenis met de respondent zelf. In feite toonden de resultaten aan dat de unieke associatie tussen je persoonlijkheid en je partner gemiddeld zo sterk is als de unieke associatie tussen de persoonlijkheid van je huidige partner en die van je ex.
Een andere vraag die Park en MacDonald hebben onderzocht, is of sommige mensen meer geneigd zijn een type te hebben dan anderen. De eerder besproken resultaten waren gemiddelden over de hele steekproef. Dat betekent dat sommige mensen een zeer consistent type persoon hebben met wie ze daten, terwijl anderen misschien veel verschillende soorten mensen dateren. Om dit te testen, onderzochten de onderzoekers hoe de eigen persoonlijkheid van de respondenten correleerde met hoe waarschijnlijk het was dat zij partners hadden die op elkaar leken.
Ze ontdekten dat diegenen die hoog in neuroticisme waren – dat wil zeggen, humeurige en angstige mensen – de neiging hadden om minder wenselijke partners te hebben en te daten met mensen die minder op henzelf leken.
Vergeleken met alle andere Big 5-kenmerken, is neuroticisme degene die consequent wordt geassocieerd met relatieproblemen, zoals conflicten, jaloezie en een gebrek aan vergeving. Misschien hadden mensen met een hoge neurologie dus minder mogelijkheden voor partners, en kwamen ze dus terecht bij mensen die minder gewenst of minder hun type waren.
De resultaten toonden ook aan dat mensen die een hoge mate van extraversie of openheid hadden, minder snel een afspraak hadden met iemand die op hun ex leek. De onderzoekers suggereerden dat dit mogelijk te wijten is aan de neiging van dergelijke individuen om meer open te staan voor verschillende soorten mensen of hun neiging om bredere en meer diverse sociale netwerken te hebben.
Waarom eindigen we bij hetzelfde type persoon?
Dit onderzoek laat zien dat we vaak vergelijkbare mensen vinden. Maar het geeft geen antwoord op de vraag waarom. Een verklaring is dat we actief partners kiezen die op elkaar lijken omdat we een type hebben. Maar dat is niet de enige mogelijke reden dat onze exen op elkaar lijken.
Het kan gebeuren omdat u zich in een situatie bevindt waarin u een bepaald soort persoon ontmoet, aangezien persoonlijkheid van invloed is op wat mensen doen. De Big 5-kenmerken zijn bijvoorbeeld gerelateerd aan sportparticipatie, interesse om lid te worden van studentenverenigingen / broederschappen en welke cursussen mensen volgen op de universiteit. De onderzoekers beweren dat gelijkenis met zichzelf dit moet verklaren, maar dat kan niet helemaal het geval zijn als sommige individuen zich in situaties bevinden die over het algemeen mensen aantrekken die anders zijn dan zijzelf en toch op elkaar lijken.
Een andere mogelijkheid is dat in plaats van dat we soortgelijke mensen leuk vinden, een bepaald type persoon ons eerder aardig vindt. Stel je bijvoorbeeld eens voor dat je een emotioneel veeleisende persoon bent. Misschien merk je dat je mensen die emotioneel vlak of afstandelijk zijn voor jou gemakkelijker zijn om mee om te gaan, dus je hebt de neiging om meer dat type personen te gaan daten, zelfs als je niet echt van die kwaliteiten houdt.
Of stel je voor dat je heel makkelijk in de omgang bent en het niet erg vindt dat je partner de meeste beslissingen neemt over je gezamenlijke activiteiten, zoals wat je moet eten of waar je op vakantie gaat. Mensen die meer controle hebben, of alleen maar druk zijn over hun activiteiten, kunnen vooral van die kwaliteit houden en vinden het gemakkelijker om met hen om te gaan. Nogmaals, dit zou niet zijn omdat je vooral van controlerende of kieskeurige mensen houdt of ernaar op zoek bent.
Hoogstwaarschijnlijk spelen alle drie deze factoren een rol. Waarschijnlijk eindigen we met vergelijkbare soorten mensen omdat we een type hebben, omdat we een bepaald type persoon aantrekken en omdat we toevallig in situaties zijn waar we vaker een bepaald type persoon tegenkomen.
Over het algemeen onderschat dit onderzoek waarschijnlijk hoe vergelijkbaar onze exen eigenlijk met elkaar zijn, omdat de onderzoekers slechts naar één set factoren keken (de Big 5-persoonlijkheidskenmerken). Het onderzoeken van een volledige reeks persoonlijkheidskenmerken, voorkeuren en demografische variabelen zou waarschijnlijk zelfs meer gelijkenis onthullen dan de onderzoekers ontdekten in deze studie. Desalniettemin biedt dit onderzoek enig bewijs dat als het op persoonlijkheid aankomt we waarschijnlijk bij het daten wel een ’type’ hebben.
Bronnen
https://www.pnas.org/content/116/26/12793
https://www.psychologytoday.com/us/blog/close-encounters/201907/do-people-really-have-dating-type