Een recent onderzoek benadrukt hoe bepaald gedrag op sociale media de stabiliteit van
Photo by bruce mars
relaties kan versterken, vooral voor mensen met een hoge mate van hechtingsangst. De bevindingen, die zijn gepubliceerd in de Journal of Social and Personal Relationships , geven aan dat de sterkste signalen van romantische betrokkenheid op sociale media acties omvatten die interacties met aantrekkelijke alternatieven actief tegengaan.
Sociale mediaplatforms zoals Facebook en Instagram hebben het landschap van romantische relaties getransformeerd. Ze bieden ongekende toegang tot informatie over vroegere en potentiële romantische partners, wat zowel nuttig als schadelijk kan zijn.
Aan de ene kant kunnen deze platforms helpen nauwe verbindingen te onderhouden; aan de andere kant kunnen ze individuen blootstellen aan interacties met aantrekkelijke alternatieven, wat mogelijk kan leiden tot jaloezie en onzekerheid. Deze tweeledige aard van sociale media wekte de interesse van de onderzoeker om te begrijpen hoe specifiek online gedrag angstige individuen tegen deze bedreigingen zou kunnen beschermen.
“Ik ben al geruime tijd geïnteresseerd in hoe mensen bedreigingen voor hun romantische relaties waarnemen, maar ik wilde dit toepassen op de hedendaagse datingwereld met behulp van sociale media en dating-apps”, zegt studieauteur Alexandra E. Black, een postdoctoraal onderzoeker aan het Social Connection and Positive Psychology Lab aan de Arizona State University.
“Het in twijfel trekken van de mate van toewijding van een romantische partner wanneer deze interactie heeft met aantrekkelijke anderen is geen nieuw concept, maar de introductie van sociale media heeft dit soort interacties gecompliceerd. Omdat fysiek aantrekkelijke mensen direct beschikbaar zijn op sociale mediasites als Instagram en TikTok (een onderzoek waar ik momenteel aan werk), kan het voor mensen moeilijk zijn om zich tevreden en betrokken te voelen in hun relaties.
“Ik wilde de vraag beantwoorden wat een romantische partner kan doen om aan te geven dat hij zich inzet om de angst van de ander te helpen verlichten en hem of haar een veiliger gevoel te geven in zijn relatie.”
Het onderzoek bestond uit meerdere fasen, waaronder twee pilotstudies en twee hoofdexperimenten. Bij de eerste pilotstudie waren 240 studenten betrokken die onlinegedragingen opsomden die een teken zijn van relatiebetrokkenheid. Dit resulteerde in een lijst van 81 gedragingen, die later werd teruggebracht tot 24 via een tweede pilotstudie waarbij 149 studenten betrokken waren die de waarschijnlijkheid en waargenomen betrokkenheid van dit gedrag beoordeelden.
In het eerste experiment werden 900 deelnemers willekeurig toegewezen om vignetten te evalueren waarin hypothetische partners dit signaalgedrag wel of niet uitvoerden. Deelnemers beoordeelden vervolgens het waargenomen betrokkenheidsniveau van de partner. In deze fase werden de vier belangrijkste gedragingen geïdentificeerd die op de meest effectieve manier betrokkenheid communiceerden: het verwijderen van dating-apps, het negeren van flirterige berichten, het aangeven van de relatiestatus en het niet meer volgen van alternatieve bedreigingen.
“Als je probeert vast te stellen of iemand met wie je net bent gaan daten, toegewijd aan je is, let dan op de manier waarop hij of zij met aantrekkelijke mensen op sociale media omgaat”, vertelde Black aan PsyPost. “Reageren ze nog steeds op flirterige DM’s? Hebben ze hun dating-apps verwijderd? Dit gedrag kan belangrijke informatie opleveren over hoe uw partner naar uw relatie kijkt.
Het tweede experiment testte dit gedrag in een meer experimentele setting. Deelnemers kregen een hypothetisch scenario te zien waarin ze ontdekten dat hun partner intiem interactie had met een aantrekkelijk alternatief op sociale media. Ze werden vervolgens willekeurig toegewezen om ofwel een reactie met hoge betrokkenheid van hun partner te lezen (bijvoorbeeld door te zeggen dat ze het alternatief hadden verteld dat ze een relatie hadden en deze niet meer te volgen) of een neutrale reactie (bijvoorbeeld door een grappige video te bespreken). De gevoelens van relatieveiligheid en tevredenheid van de deelnemers werden voor en na deze manipulaties gemeten.
Black ontdekte dat personen met een hoge hechtingsangst significant hogere niveaus van ongemak, zorgen en jaloezie rapporteerden wanneer ze zich voorstelden dat hun partner interactie had met een aantrekkelijk alternatief op sociale media. Dit bevestigde dat dergelijke scenario’s bijzonder verontrustend zijn voor angstige individuen.
Interessant is dat het hoge betrokkenheidsgedrag van de partner op sociale media met succes de waargenomen partnerbetrokkenheid en de waargenomen devaluatie van alternatieven heeft vergroot, ongeacht de hechtingsstijl van de deelnemer. Dit gedrag verbeterde echter niet significant het gevoel van veiligheid of relatietevredenheid bij angstige individuen, zoals werd verondersteld. Dit suggereert dat hoewel expliciete commitment-signalen belangrijk zijn, ze mogelijk niet voldoende zijn om de diepgewortelde onzekerheden en angsten die gepaard gaan met hechtingsangst volledig te verlichten.
“Ik was verrast dat het niet het moment is waarop een partner over je berichten plaatst of je inhoud leuk vindt, dat de meeste invloed heeft op gevoelens van betrokkenheid”, aldus Black. “In plaats daarvan maakt het meer uit wanneer een partner actief de bedreigingen van aantrekkelijke mensen buitensluit. Het blijkt, althans uit mijn werk, dat effectieve uitingen van engagement op sociale media minder afhankelijk zijn van de aanwezigheid van het positieve, maar in plaats daarvan van de afwezigheid van het negatieve.”
Zoals bij elk onderzoek zijn er ook beperkingen. Het leunde sterk op zelfgerapporteerde metingen, die vertekend kunnen zijn. Het onderzoek richtte zich ook op individuen in nieuw gevormde relaties, die mogelijk niet de dynamiek in langere termijnrelaties weergeven.
Toekomstig onderzoek zou deze bevindingen moeten onderzoeken met meer diverse en representatieve steekproeven, waaronder verschillende culturele achtergronden en relatietypen. Bovendien zou het opnemen van gedragsmetingen en longitudinale ontwerpen een dieper inzicht kunnen verschaffen in de manier waarop online gedrag de relatiedynamiek in de loop van de tijd beïnvloedt.
“Momenteel leid ik een team van onderzoekers om te onderzoeken hoe mensen de interacties van hun partners met alternatieven op TikTok waarnemen,” zei Black. “Ik ben vooral geïnteresseerd in hoe mensen de FYP [For You Page] van hun partners waarnemen en of die FYP’s aantrekkelijke mensen bevatten. Wat zegt dat over je partner als het algoritme hem voortdurend dorstlessen geeft?”
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
