In de beroemde film When Harry Met Sally is er een scène waarin Harry beweert dat “mannen en vrouwen geen vrienden kunnen zijn omdat het seksgedeelte altijd in de weg zit.”
De implicatie is dat seksuele aantrekkingskracht onvermijdelijk is in gemengde vriendschappen tussen heteroseksuele personen – en dat ze uiteindelijk vrienden met voordelen of romantische partners zullen worden.
Natuurlijk komt seksuele aantrekkingskracht in deze gevallen niet altijd naar voren en niet elke vriendschap zal precies hetzelfde pad volgen. Maar het is inderdaad zo dat de vriendschap vaak in liefde verandert, net zoals de vriendschap van Harry en Sally dat deed. Dat schrijft Katie Adams op Sexandpsychology
Een recente reeks onderzoeken probeerde te onderzoeken hoe vaak mensen het pad van vrienden tot geliefden naar romantiek volgen, omdat het iets is dat verrassend weinig aandacht heeft gekregen in relatieonderzoek.
Als onderdeel van deze studie, gepubliceerd in het tijdschrift Social Psychological and Personality Science , beoordeelden de auteurs 143 artikelen over het aangaan van relaties en ontdekten dat slechts 18% keek naar relaties waarin de partners eerst als vrienden begonnen.
Aangezien het grootste deel van het onderzoek naar het initiëren van relaties is gericht op relaties die zich tussen vreemden ontwikkelen, zou dit de indruk kunnen wekken dat het initiëren van vriendschappen in de echte wereld niet veel voorkomt.
Maar dat zou niet waar zijn.
Om de prevalentie van het aangaan van vriendschappen te onderzoeken, voerden de auteurs een meta-analyse uit van zeven onderzoeken waarbij ongeveer 1.900 volwassenen uit de VS en Canada betrokken waren. De resultaten toonden aan dat gemiddeld 68% van de deelnemers aangaf dat ze een relatie hadden gehad waarin ze vrienden waren voordat ze romantische partners werden.
Als we kijken naar verschillende seksualiteiten, was het percentage zelfs hoger (85%) voor mensen die in relaties van hetzelfde geslacht en/of homoseksuelen zaten (dwz relaties met twee vrouwen, twee mannen of een of meer trans/niet-binaire mensen) vergeleken met voor mensen in heteroseksuele relaties.
Vrienden-eerste initiatie lijkt dus over het algemeen heel gewoon te zijn, en het lijkt vooral gebruikelijk te zijn voor koppels van hetzelfde geslacht en homoparen.
Dit pad naar het starten van een relatie lijkt ook behoorlijk wenselijk te zijn. De onderzoekers hielden ook een online-enquête onder 298 jongvolwassenen waarin hen werd gevraagd wat volgens hen de beste manier was om een relatie te beginnen. Bijna de helft (47%) zei dat het was om eerst vrienden te zijn. Daarentegen waren deelnemers veel minder geneigd om te zeggen dat ontmoeting via een online datingservice of in een bar wenselijk was.
Dit onderzoek is niet zonder beperkingen. Om te beginnen zijn de resultaten sterk gebaseerd op universitaire, westerse, goed opgeleide deelnemers, die niet noodzakelijk representatief zijn voor de bredere bevolking. Relatieonderzoek zou verder onderzoek moeten doen naar door vrienden geïnitieerde relaties in diverse culturele en leeftijdsgroepen. De manier waarop mensen relaties ontwikkelen, kan aanzienlijk variëren, afhankelijk van culturele normen en de levensfase waarin ze zich bevinden.
Dat gezegd hebbende, deze bevindingen zijn belangrijk omdat ze ons vertellen dat degenen die relatie-initiatie bestuderen er goed aan zouden doen hun benadering uit te breiden. Het meeste onderzoek naar relatievorming kijkt naar ontmoetingen tussen vreemden. Als je bedenkt dat vrienden-eerste initiatie eigenlijk de meest voorkomende en wenselijke manier is om een relatie te beginnen, missen we een belangrijk deel van de actie door ons zo op vreemden te concentreren.
Dit onderzoek roept ook enkele provocerende vragen op, zoals of relaties die voortkomen uit vriendschappen de neiging hebben om het na verloop van tijd beter te doen. In de mate dat ze betere communicatie en meer intimiteit hebben, zouden ze dat gewoon kunnen.
Zie voor meer informatie over dit onderzoek:Stinson, D. A., Cameron, J. J., & Hoplock, L. B. (2021). The Friends-to-Lovers Pathway to Romance: Prevalent, Preferred, and Overlooked by Science. Social Psychological and Personality Science.
Katie Adams is een promovendus aan de Universiteit van Kansas in het programma Sociale Psychologie, in samenwerking met Dr. Omri Gillath. Haar onderzoek richt zich op hechte relaties en de onderliggende motivaties van aantrekking, seksueel gedrag en korte- versus langetermijnverbintenis. Ze leidt momenteel onderzoeksprojecten over (1) het creëren en valideren van een maatstaf voor de consumptie van pornografie, en (2) sociale invloeden op de waargenomen geschiktheid en het succes van het aangaan van een relatie. Ze voltooide haar bachelor aan de University of Rochester (2014) en haar master aan Villanova University (2018). Dit is haar derde gastblog voor Sex and Psychology.
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
