Een paar studies gepubliceerd in het tijdschrift Personality and Individual Differences werpen licht op hoe intraseksuele concurrentie het oordeel van vrouwen over andere vrouwen kan beïnvloeden. Vrouwelijke deelnemers beoordeelden een vrouw negatiever wanneer ze werd afgebeeld in onthullende kleding in vergelijking met niet-onthullende kleding – en dit werd gedreven door de perceptie dat de provocerend geklede vrouw meer kans had op one-night stands.
De auteurs van de studies, Jessica D. Ayers en Aaron T. Goetz, onderzochten een nieuwe verklaring waarom vrouwen vaak worden geminacht omdat ze provocerende kleding dragen. De onderzoekers stelden voor dat vrouwelijke concurrentie om partners ertoe leidt dat vrouwen collectief vrouwen bekritiseren die zij seksueel tolerant achten. Omdat onthullende kleding een signaal is voor promiscuïteit, zijn vrouwen gemotiveerd om andere vrouwen te bekritiseren die zich onthullend kleden.
De hypothese van de onderzoekers was deels geïnspireerd door de Sexual Economics Theory, die stelt dat seksuele interacties te vergelijken zijn met een marktplaats. Mannen zijn kopers die seks willen verwerven, en vrouwen zijn de leveranciers die het verstrekken. Net als een marktplaats kan concurrentie tussen leveranciers de kosten van deze hulpbron verlagen of verhogen. Om hun onderhandelingspositie te behouden, kunnen vrouwen commentaar geven op andere vrouwen en ze veroordelen om zo de kosten van seks verlagen door hen promiscuïteit aan te praten.
“Ik raakte geïnteresseerd in deze onderzoekslijn aan het einde van mijn niet-gegradueerde opleiding toen ik merkte dat de meeste literatuur over intraseksuele competitie gericht was op de intraseksuele competitie van mannen”, legt Ayers uit, een assistent-professor aan de Boise State University. “Toen ik meer over het onderwerp begon te lezen, merkte ik dat dit kwam omdat de meeste onderzoekers de interpretatie van Darwins theorie van seksuele selectie onderschreven, waarbij mannetjes van een soort worden gezien als het concurrerende geslacht en vrouwtjes van een soort als de terughoudende en kieskeurige seks.”
“Hoewel er een omvangrijke hoeveelheid literatuur is die kijkt naar voorspellingen die uit dit raamwerk zijn afgeleid, vond ik het vreemd dat maar heel weinig onderzoekers hadden onderzocht hoe vrouwen nog steeds kunnen concurreren terwijl ze het kieskeurige geslacht van de menselijke soort blijven – vooral als vrouwen wedijveren/agressief zijn. over acties en gedragingen die buiten het onmiddellijke paringsdomein lijken te liggen. Ik begon na te denken over hoe vrouwen vaak worden veroordeeld door andere vrouwen (maar niet door mannen) vanwege hun kledingkeuze en dacht dat het bestuderen van dit fenomeen een interessante plek zou zijn om een aspect van vrouwencompetitie te onderzoeken.”
Ayers en Goetz voerden een tweetal experimentele onderzoeken uit, de eerste met 712 vrouwelijke deelnemers die waren gerekruteerd van een universiteit in Zuid-Californië en een gemiddelde leeftijd van 25 jaar hadden. Zonder de ware aard van het onderzoek te onthullen, kregen de deelnemers een van de twee te zien foto’s van een onbekende vrouw en gevraagd om de vrouw te beoordelen op basis van acht kenmerken. Voor ongeveer de helft van de deelnemers werd de vrouw afgebeeld met een duidelijk decolleté. Voor de andere helft werd dezelfde afbeelding getoond, maar met een bescheiden paneel eroverheen zodat er geen decolleté werd getoond.
Vergeleken met de bescheiden geklede vrouw, werd de vrouw met een decolleté beoordeeld als meer geneigd om haar vriend te bedriegen, vreemd te gaan met de vriend van iemand anders, one-night stands te hebben, vals te spelen bij tests en “niet volgens de regels te spelen”. Ze werd ook als minder intelligent beoordeeld en had minder kans om in een studiegroep te worden opgenomen. Verdere analyse suggereerde dat deze negatieve beoordelingen werden gedreven door de perceptie dat de vrouw die een decolleté liet zien, meer kans had op one-night stands.
“De belangrijkste boodschap van deze studie is dat er een vooroordeel lijkt te zijn in de perceptie van vrouwen van andere vrouwen,” vertelde Ayers aan PsyPost. “In het bijzonder, als een vrouw ervoor kiest om kleding te dragen die meer onthullend of provocerend is, dan zullen andere vrouwen eerder negatieve eigenschappen en gedrag aan haar toeschrijven, zelfs als de kenmerken die ze moeten beoordelen niets te maken hebben met kledingkeuze of seksuele toegeeflijkheid. .”
Een tweede onderzoek liet 346 vrouwelijke proefpersonen met een gemiddelde leeftijd van 22 jaar een tekst lezen waarin een vrouw aan een bar wordt beschreven die praat en lacht met de partner van de proefpersoon. De beschrijving werd vergezeld van een foto van een vrouw wiens uiterlijk tekenen van seksuele toegeeflijkheid bevatte (bijv. tatoeages, piercings, provocerende kleding). Afhankelijk van de toestand beschreef het vignet de vrouw als de goede vriend van de proefpersoon, de zus van de partner van de proefpersoon of een onbekende vrouw. Na het lezen van het scenario beoordeelden de deelnemers de vrouw op basis van verschillende kenmerken en gaven ze ook aan hoe ze dachten dat andere mannen en vrouwen haar zouden beoordelen.
Foto van Mad Rabbit Tattoo
Over het algemeen waren de deelnemers van mening dat ze de vrouw gunstiger zouden beoordelen dan andere mannen of vrouwen – ongeacht of ze werd beschreven als een vriend, vreemdeling of de zus van hun partner. Met andere woorden, deelnemers hadden het gevoel dat ze minder veroordelend zouden zijn over de vrouw dan anderen, ongeacht of ze een bedreiging vormde voor hun romantische relaties.
Interessant is dat de deelnemers meldden dat andere vrouwen het doelwit strenger zouden beoordelen dan mannen. De auteurs van het onderzoek zeggen dat dit suggereert dat “vrouwen mentaal de oordelen van anderen vertegenwoordigen, wat een gecoördineerde veroordeling van ongewenst gedrag mogelijk maakt.”
“Onze resultaten van deze studies bieden voorlopige ondersteuning voor de hypothese dat vrouwen coördineren om potentieel seksueel toegeeflijke vrouwen te veroordelen”, schrijven Ayers en Goetz. “Onze resultaten geven ook aan dat vrouwen zich bewust lijken te zijn van en gemotiveerd zijn om hun onderhandelingspositie in relaties te behouden door anderen te straffen die seksueel tolerant lijken te zijn.
De bevindingen zijn mogelijk beïnvloed door zelfpresentatiebias, omdat respondenten misschien niet competitief wilden lijken ten opzichte van andere vrouwen. “Een belangrijk voorbehoud is dat er een vooroordeel lijkt te zijn in het rapporteren van deze percepties door vrouwen,” legde Ayers uit. “Hoewel vrouwen deze negatieve oordelen rapporteren, is de kans groter dat ze zeggen dat andere vrouwen een provocerend doelwit negatiever zullen waarnemen dan zijzelf. Omdat we de hypothese hadden dat gecoördineerde veroordeling er voor zorgt dat aan derden wordt aangegeven dat zij (de deelnemer) potentieel tolerant gedrag afkeuren, moeten vrouwen zich bewust zijn van en in staat zijn om de percepties en reacties van andere vrouwen in reactie op een tolerante ander nauwkeurig te detecteren. ”
“Als gevolg hiervan kan deze behoefte aan nauwkeurige detectie vrouwen een manier bieden om aan te geven dat kledingkeuzes of gedrag de oorzaak kunnen zijn van potentiële agressie zonder ooit zelf agressief te worden tegen een potentiële concurrent (‘Ik vind dat je top er geweldig uitziet, maar dat meisje daar vindt het niet leuk omdat ze denkt dat het te veel decolleté laat zien – misschien moet je je omkleden zodat ze je geen vuile blikken geeft of geruchten over je begint’).”
“Het onderzoek naar intraseksuele concurrentie bij vrouwen is nog relatief nieuw,” voegde Ayers eraan toe. Campbell’s (1999) Staying alive-paper in Behavioural and Brain Sciences was een van de eerste onderzoeken naar hoe vrouwen tegen elkaar strijden. Hoewel dat nog maar 23 jaar geleden was, is het studiegebied snel gegroeid naarmate meer onderzoekers geïnteresseerd raken in enkele van de psychologische basisprocessen die ten grondslag liggen aan de concurrentie van vrouwen. Dat gezegd hebbende, er is nog steeds veel dat we niet weten over hoe vrouwen concurreren met rivalen van hetzelfde geslacht.”
“Ik zou zeggen dat de grootste open vragen op dit gebied zijn: wat zijn andere gevallen van gecoördineerde veroordeling? Zijn er specifieke strategieën om afkeuring van gedrag te signaleren? Hoe nauwkeurig zijn vrouwen in het detecteren van deze signalen?”
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
