Opvattingen over genderrollen en stereotypen over seksualiteit en ongewenste seksuele activiteit

SEKS- EN RELATIEONDERZOEK

man sitting beside woman

Foto van Jonathan Borba

Een nieuwe studie levert bewijs dat mannen die stereotypen over mannelijke seksualiteit en traditionele genderrolopvattingen sterker onderschrijven, meer kans hebben om in te stemmen met ongewenste seksuele activiteiten. De bevindingen zijn gepubliceerd in het tijdschrift Psychology & Sexuality .

Eerder onderzoek heeft uitgewezen dat het aangaan van ongewenste maar consensuele seksuele activiteiten relatief vaak voorkomt. Maar het meeste onderzoek heeft zich gericht op de ervaringen van vrouwen. De auteurs van de nieuwe studie probeerden de voorspellers van seksueel compliant gedrag bij heteroseksuele mannen beter te begrijpen.

“Dit project is voortgekomen uit een BA Honours thesis van Devinder Khera aan de Kwantlen Polytechnic University. Dave was geïntrigeerd door onderzoek naar verschillende aspecten van mannelijkheid (bijv. genderrollen, stereotypen over mannelijke seksualiteit en de onzekerheid van de mannelijke status) en hoe deze ideologieën en overtuigingen seksueel gedrag beïnvloeden”, aldus Khera en zijn co-auteur Cory Pedersen.

“Mannen worden stereotiep afgeschilderd als hyperseksuele wezens met onverzadigbare seksuele driften; altijd klaar om seksuele activiteit te initiëren en eraan deel te nemen – waar en wanneer dan ook. Onderzoek heeft echter gesuggereerd dat seksuele compliantie (dat wil zeggen, vrijwillige maar ongewenste seksuele activiteit) bij zowel mannen als vrouwen vergelijkbaar is, wat tegenstrijdig onderzoeksbewijs oplevert voor deze hyperseksuele stereotypen.”

Lees meer

Wat is ‘ruige’ seks precies?

SEKS- EN RELATIEONDERZOEK

woman in black shorts handcuffed

Foto van Artem Labunsky

De term ‘ruige seks’ heeft zijn weg gevonden naar onze popcultuur, maar tot nu toe heeft geen onderzoek gedefinieerd wat die term precies betekent schrijft Sarah Hunter Murray Ph.D in Psychology Today.

Welk gedrag wordt onder mensen van verschillende geslachten, oriëntaties en politieke ideologieën als ‘ruige seks’ beschouwd? Vastgebonden worden, vastgepind worden, slaan en bijten waren de meest onderschreven gedragingen die werden geassocieerd met ruige seks.Hoewel het concept van ‘ruige seks’ niet nieuw is, wordt het een steeds gebruikelijker onderdeel van ons reguliere discours. Of het nu gaat om de opkomst van media- aandacht voor verslikken of songteksten op de radio die slaan en seks beschrijven die pijn doet, ‘ruige seks’ komt ongetwijfeld ons popcultuurlexicon binnen.

Maar wat bedoelen we precies als we zeggen dat we ruige seks wel, niet leuk vinden of willen proberen? En bedoelen onze seksuele partners hetzelfde als ze aan ruige seks denken?

Lees meer

BDSM gaat niet altijd over seks

SEKS- EN RELATIEONDERZOEK

girl, shibari, beauty

4557712 (CC0), Pixabay

Meestal zie je dat bij BDSM besproken of genoemd in de populaire media, er naar wordt verwezen als een seksuele activiteit. Met andere woorden, het wordt grotendeels gezien als iets dat mensen doen voor seksuele opwinding of plezier. Maar is BDSM altijd seksueel? Niet noodzakelijk.

Soms doen mensen BDSM-activiteiten voor niet-seksuele bevrediging. Een voorbeeld hiervan is ‘ pup play ‘, een vorm van rollenspel waarbij een volwassen mens het uiterlijk en de kenmerken van een hond overneemt. Vaak gaat het om een ​​dominant-onderdanige dynamiek, zodat de ‘pup’ een onderdanige rol speelt tegenover een dominante ‘eigenaar’ of ‘meester’. Uit onderzoek bij mensen die zich met deze activiteit bezighouden, blijkt dat, hoewel het vaak tot seksuele bevrediging leidt, het op zichzelf ook een vorm van spel, vrije tijd en ontspanning kan zijn.

Maar welk deel van de tijd is BDSM in het algemeen seksueel versus niet-seksueel? Die vraag was het onderwerp van een recent artikel gepubliceerd in het tijdschrift  Sexualities . Deze studie omvatte een enquête onder 1.642 pansexuele BDSM-beoefenaars (een groep die zichzelf vaak ‘kinksters’ noemt) die werden gevraagd naar de relatie die zij zien tussen BDSM en seks in hun eigen leven.

Lees meer

Online seksfeestjes als alternatief voor de lockdownmaatregelen

SEKS- EN RELATIEONDERZOEK

passion, lust, couple

Victoria_Borodinova (CC0), Pixabay

Groepsseks, parenclubs, swinging, seksfeestjes, … het zijn dingen die door de pandemie niet alleen onmogelijk gemaakt werden, zowel wettelijk maar ook om gezondheidsredenen.  Voor vele beoefenaars is het een zware domper op hun vertrouwde, maar voor sommigen toch wat alternatieve seksleven.

Voor de meeste mensen is het nog altijd taboe om over dit soort dingen te spreken, laat staan dat je zou toegeven dat je er aan deelneemt, of aan zou willen deelnemen.  Toch zijn parenclubs, tenminste voor de lockdown druk bijgewoonde locaties en heel wat mensen schamen zich er niet voor om daar in lingerie, of zonder kleren in groep seks te beleven.

Het lijkt erop dat het eens zo taboe onderwerp van groepsseks eindelijk de mainstream binnenkomt.  Universitair hoofddocent en psycholoog, School of Social Sciences, University of Westminster deed in het Verenigd Koninkrijk onderzoek naar dit soort seksfeestjes en hoe digitale vormen als alternatief naar voor kwamen.

Ze schrijft onder meer dat er ook in de UK netwerken ontstonden om een ​​ruimte te bieden aan gelijkgestemde mensen om elkaar te ontmoeten in een veilige omgeving om deel te nemen aan seks en een hele reeks erotische praktijken zoals BDSM, seks met meerdere en andere partners of fetisjisme. Deze partijen hebben geleid tot de ontwikkeling van ‘sekspositieve’ gemeenschappen waar groepsseks niet als afwijkend wordt gezien, maar als een vorm van zelfexpressie.

Lees meer

Vanwaar seksueel masochisme?

SEKS- EN RELATIEONDERZOEK

girl, model, fashion

4557712 (CC0), Pixabay

Net zoals seksueel sadisme kan je  seksueel masochisme ook zien vanuit twee kanten van dezelfde medaille. Seksuele masochisten omvatten die personen die seksuele bevrediging ontlenen aan het ontvangen van fysieke en / of psychologische pijn.

De seksuoloog Richard von Krafft-Ebing bedacht de term ‘masochisme’ in zijn seksuologieboek uit 1886 Psychopathia Sexualis.

Op zijn beurt kwam de term van de  19e-eeuwse romanschrijver Leopold von Sacher-Masoch, wiens boek de vernedering en het lijden toont van een man door een vrouwelijke dominatrix. Er zijn andere namen voor hetzelfde fenomeen – zoals ‘algolagnia’ – die verwijzen naar mensen die verlangen naar pijn.

Algolagnia werd eind jaren tachtig door de Duitse arts bedacht, maar werd nooit op dezelfde manier gebruikt als de term ‘masochisme’.

De Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-IV) van de American Psychiatric Association erkent de overlap tussen masochisme en sadisme, maar ze worden geclassificeerd als twee verschillende entiteiten. De DSM-IV definieert masochisme als wanneer het individu ’terugkerende, intense seksueel opwindende fantasieën, seksuele driften of gedragingen ervaart waarbij sprake is van de handeling (echt, niet gesimuleerd) van vernederd, geslagen, gebonden of anderszins te lijden’ gedurende een periode van zes maanden.

Om het te onderscheiden als een stoornis in plaats van een niet-problematische seksuele voorkeur, moeten de masochistische seksuele driften, fantasieën en / of gedragingen “klinisch significant leed of stoornissen veroorzaken op sociaal, beroepsmatig of andere belangrijke gebieden van functioneren”. Interessant is dat ook andere parafiele gedragingen zoals hypoxyfilie onder de rubriek seksueel masochisme vallen.

Lees meer

Sexy sadisme: vermaak door pijn

SEKS- EN RELATIEONDERZOEK

act, bondage, bdsm

DekoArt-Gallery (CC0), Pixabay

Sadisme (het verkrijgen van seksuele opwinding door het geven van fysieke of psychologische pijn) en masochisme (het verkrijgen van seksuele opwinding door het ontvangen van fysieke of psychologische pijn) zijn parafilieën die vaak worden gezien als twee varianten van hetzelfde fenomeen. Dit bericht behandelt echter kort seksueel sadisme afzonderlijk. In een ander bericht lees je meer over seksueel masochisme. 

De psychiater Richard von Krafft-Ebing wordt vaak gecrediteerd voor het introduceren van de term ‘sadisme’ in zijn seksuologieboek uit 1886 Psychopathia Sexualis, dat de naam ontleent aan de markies de Sade, wiens Franse romans vaak dergelijk gedrag vertoonden. Ondanks de toegenomen kennis van (en theoretiseren over) seksueel sadisme, is de psychopathologie van het gedrag nog steeds onzeker, en een allesomvattende theorie van de etiologie van seksueel sadisme moet nog worden ontwikkeld en empirisch getest. Bovendien wordt het benoemen en definiëren van seksueel sadistisch gedrag verder bemoeilijkt door het feit dat veel mensen tijdens de seks een of andere vorm van agressief gedrag vertonen (bijv. Slaan, zacht tepelbijten, liefdesbeten), waardoor het label sadomasochisme enigszins ongepast lijkt.

De Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders van de American Psychiatric Association stelt dat seksuele sadisten ‘psychologisch of fysiek lijden (inclusief vernedering)’ van hun slachtoffers nodig hebben om seksuele opwinding te veroorzaken, terwijl de internationale classificatie van ziekten van de Wereldgezondheidsorganisatie sadisme definieert als de ‘voorkeur voor seksuele activiteit die gebondenheid of het toebrengen van pijn of vernedering inhoudt ”. Degenen die in het veld onderzoek hebben gedaan, beweren echter dat dergelijke definities in de praktijk moeilijk toe te passen zijn, waardoor ervaren clinici de screeningcriteria inconsistent interpreteren bij de diagnose van seksueel sadisme.

Lees meer

Seksuele perversies en parafilieën: dwang, obsessie of verslaving?

woman, female, sexy

darksouls1 (CC0), Pixabay

SEKS- EN RELATIEONDERZOEK

Als men het over extreme en bizarre seks heeft, dan bedoelt men meestal seksuele perversies en parafilieën.

De Duitse psychiater Richard Von Krafft-Ebing wordt gewoonlijk gecrediteerd voor het identificeren van parafilieën in zijn boek uit 1886 Psychopathia Sexualis (Sexual Psychopathy). Paraphilias (van het Griekse ‘meer dan gebruikelijke of typische liefde’) zijn ongebruikelijke vormen van seksuele expressie en worden vaak vaker beschreven als seksuele afwijkingen, seksuele perversies of stoornissen van seksuele voorkeur. Voor veel mensen kunnen ze bizar en / of sociaal onaanvaardbaar overkomen en het uiterste einde van het seksuele continuüm vertegenwoordigen.

Ze gaan meestal gepaard met intense seksuele opwinding voor onconventionele en / of niet-seksuele stimuli. In sommige gevallen komt het gedrag slechts sporadisch voor, terwijl het in andere gevallen dwangmatig en / of verslavend kan zijn. Veel seksuologen (zoals wijlen professor John Money van de John Hopkins University) hebben sommige parafiele gedragingen beschreven als ‘gefixeerd’ en voor de getroffenen is het verlangen aanhoudend en veeleisend.

Lees meer

Gecompliceerde relatie tussen seks en BDSM

SEKS- EN RELATIEONDERZOEK

bdsm, sex, bondage

innamikitas (CC0), Pixabay

Onderzoek (06/10/2020) levert bewijs dat de BDSM-subcultuur niet alleen over seks gaat – vooral voor mensen met een diepere betrokkenheid bij de groep van BDSM gebruikers. De bevindingen, die zijn gepubliceerd in het tijdschrift Sexualities , suggereren dat de normen van de openbare BDSM-“scene” helpen om de houding en het gedrag van BDSM-beoefenaars vorm te geven.

“Toen ik voor het eerst naar de beroemde kinky romantische komedie ‘Secretary’ keek, onthield ik vooral de climaxscène met het personage van Maggie Gyllenhaal achter een bureau, uitgeput en onbeweeglijk omdat haar toekomstige dominatrix haar dat had opgedragen. Ze daagt haar ex-verloofde uit: ‘Zie je er seksueel uit ?!’ En hoewel haar personage duidelijk denkt dat het antwoord ‘nee’ is, was mijn antwoord als kijker: ‘Ja, ik denk het wel – in ieder geval een klein beetje’ ”, zei studieauteur Julie Fennell , universitair hoofddocent sociologie aan de Gallaudet University. .

Lees meer

Waarom doen mensen aan necrofilie

SEKS- EN RELATIEONDERZOEK

catrina, skull, day of the dead

phmaxiestevez (CC0), Pixabay

Een van de zeldzaamste bekende parafilieën is necrofilie, waarbij een persoon seksuele bevrediging verkrijgt door het bekijken van of geslachtsgemeenschap te hebben met een lijk. Gezien de zeldzaamheid van necrofilie, is er een gebrek aan systematisch gerapporteerde empirische gegevens, waarbij bijna alle kennis afkomstig is van gepubliceerde casestudy’s.

Op basis van de gegevens van de casestudy’s betreft necrofilie bijna uitsluitend mannen die ertoe worden aangezet om pas begraven lichamen te verwijderen of werk te zoeken in uitvaartsalons of mortuaria (in feite bleek uit de grootste studie naar necrofiel gedrag dat 57% van de necrofiliepatiënten werkzaam was in een beroep). die toen toegang gaven tot dode lichamen). Er zijn echter zeldzame gevallen van vrouwelijke necrofilie gedocumenteerd, waaronder het spraakmakende geval van Karen Greenlee .

De meest uitgebreide studie op dit gebied is ongetwijfeld in 1989 gepubliceerd door dr. Jonathan Rosman en dr. Phillip Resnick (psychiaters die werkzaam waren in het Cleveland Metropolitan General Hospital, VS). Hun review onderzocht 122 gevallen (waarvan 88 uit de wereldliteratuur en 34 niet-gepubliceerde eigen gevallen). De motivatie om necrofiel gedrag te vertonen werd onderzocht en de resultaten toonden aan dat tweederde van de necrofiliepatiënten de wens meldde om een ​​niet-aflatende en niet-afwijzende partner te bezitten (68%). Andere minder gemelde motivaties waren onder meer het willen herenigen met hun overleden romantische partner (21%), zich seksueel aangetrokken voelen tot lijken (15%), troost bieden of gevoelens van isolatie overwinnen (15%), en / of zelfrespect zoeken door macht uit te drukken over een slachtoffer van moord (12%). Ze classificeerden het gedrag ook in drie subtypen: (i) necrofiele moord, (ii) “gewone” necrofilie, en (iii) necrofiele fantasie. Sommige Britse onderzoeken hebben ook gesuggereerd dat sommige necrofielen kunnen kiezen voor een niet-levende partner omdat ze er consequent niet in slagen normale romantische relaties te creëren met mensen die in leven zijn.

Lees meer

BDSM lokt positieve stressreactie uit bij beoefenaars

SEKS- EN RELATIEONDERZOEK

Photo by Artem Labunsky

Antwerpse wetenschappers pionieren met biologisch onderzoek naar de mechanismen van BDSM

Beoefenaars van BDSM ervaren tijdens de actie positieve stressreacties, die vergeleken kunnen worden met de roes die een hardloper ervaart. Deze en andere vaststellingen komen naar voor in het unieke onderzoek van dr. Elise Wuyts en prof. Manuel Morrens (UAntwerpen).

Onder het acroniem BDSM zit een brede waaier aan begrippen zoals bondage en discipline (BD), dominantie en submissie (d.w.z. onderdanigheid) (DS) en sadisme en masochisme (SM). Mee dankzij de boeken en de films Fifty Shades of Grey is BDSM de voorbije jaren wat uit de taboesfeer geraakt. Een onderzoek van UAntwerpen uit 2017 bij 1028 Vlamingen toont aan dat bijna de helft (46,8%) van de ondervraagden zich al wel eens heeft gewaagd aan een BDSM-activiteit.

“BDSM is een erg breed begrip en kan op veel manieren worden geïnterpreteerd, maar omvat meestal een dynamiek waarin pijn en machtsverschillen een grote rol spelen”, zegt prof. Manuel Morrens. “Vaak wordt het gelinkt aan seks, hoewel dit in de praktijk niet noodzakelijk het geval is. Ondanks de sterke link met pijn wordt BDSM wel als een plezierige of opwindende activiteit aanzien door beoefenaars. Lange tijd werd BDSM als een seksuele afwijking beschouwd. Het psychiatrisch diagnostische handboek (DSM-5) vermeldt BDSM zelfs nog steeds als een ‘diagnose’, waardoor de beoefenaars nog vaak met vooroordelen geconfronteerd worden.”

Lees meer

1 2