Categorie: Dating

Geschatte tijd om tekst te lezen: 5 minu(u)t(en)

Een recent onderzoek gepubliceerd in Evolutionary Psychological Science heeft ontdekt dat

vrouwen mannen aantrekkelijker vinden wanneer ze worden getoond in interactie met kinderen. Het onderzoek benadrukt hoe het zorgzame gedrag van een man ten opzichte van kinderen zijn aantrekkelijkheid voor vrouwen aanzienlijk kan beïnvloeden.

De onderzoekers voerden deze studie uit om een ​​intrigerend aspect van menselijke aantrekkingskracht te onderzoeken dat nog niet uitgebreid is onderzocht: de invloed van het verzorgende gedrag van een man ten opzichte van kinderen op zijn waargenomen aantrekkelijkheid voor vrouwen. Deze focus komt voort uit evolutionaire theorieën die suggereren dat bepaalde eigenschappen van potentiële partners, zoals verzorgend gedrag, zeer gewaardeerd worden omdat ze betrouwbaarheid en geschiktheid voor langdurige relaties en ouderschap signaleren.

De theorie van ouderlijke investering stelt dat vrouwen, vanwege hun grotere biologische investering in nakomelingen (bijvoorbeeld zwangerschap en borstvoeding), de voorkeur geven aan partners die middelen en bescherming kunnen bieden. Deze theorie impliceert echter ook dat vrouwen eigenschappen die duiden op goede zorgverlening, kunnen waarderen, omdat deze eigenschappen zouden zorgen voor betere zorg voor hun kinderen. De onderzoekers veronderstelden dat mannen die zorgzaam gedrag vertonen ten opzichte van kinderen, aantrekkelijker zouden worden gevonden, vooral door vrouwen met sterke zorgmotivaties of een verlangen om kinderen te krijgen.

“Ik hoorde van vrouwen die actief zijn op datingapps dat mannen vaak profielfoto’s van zichzelf gebruiken in het gezelschap van hun kinderen (zelfs mannen die niet op zoek zijn naar ‘een serieuze partner’)”, aldus auteur van het onderzoek Peter Bos, hoogleraar aan het Instituut voor Pedagogische Wetenschappen van de Universiteit Leiden.

Lees meer

Geschatte tijd om tekst te lezen: 11 minu(u)t(en)

Natuurlijk kunnen heteroseksuele mannen en vrouwen vrienden zijn, als ze maar de

motivatie hebben om hun emotionele en seksuele aantrekkingskracht te beheersen.

Volgens Surgeon General Vivek Murthy kampt Amerika met een epidemie van eenzaamheid.

Er zijn veel oorzaken voor deze isolatie, maar hier is er een die enkelen lijken te hebben overwogen: barrières voor cross-sekse vriendschappen onder heteroseksuelen. Zoals psycholoog Michael Monsour betoogt, maakt de maatschappij het mannen en vrouwen niet gemakkelijk om vrienden te worden – en om vriendschappen in het algemeen te onderhouden. In zijn boek uit 2001, Women and Men as Friends: Relationships Across the Life Span in the 21st Century , beschrijft hij hoe sociale en structurele barrières cross-sekse vriendschappen in de weg staan, beginnend in de kindertijd en doorlopend tot op hoge leeftijd, ondanks alle goede dingen die ze bieden.

En, zo merkt hij op, omdat vriendschappen tussen mensen van verschillende sekse niet dezelfde “prominentie en bekendheid” krijgen als vriendschappen tussen mensen van hetzelfde geslacht, familie- of romantische vriendschappen, hebben ze “moeten vechten om erkenning” – iets dat Rhaina Cohen verder onderzoekt in haar boek uit 2024, The Other Significant Others: Reimagining Life with Friendship at the Center .

Kunnen heteroseksuele mannen en vrouwen echt platonische vrienden zijn? Vicki Larson heeft het onderzoek erop nageslagen. En ze ontdekte dat mannen en vrouwen natuurlijk vrienden kunnen zijn, als ze een prikkel hebben om emotionele en seksuele aantrekkingskracht te beheersen.

Zit seks altijd in de weg?
Eén ding dat onderzoek heeft uitgewezen is dat LGBTQ+-personen vaker bevriend blijven met voormalige romantische partners en eerder tevreden zijn in die vriendschappen dan heteroseksuelen. Vriendschappen spelen vaak een centrale rol in hun leven, en bieden steun, intimiteit en acceptatie voor “het creëren en behouden van betekenisvolle identiteiten in een dominante cultuur die haaks staat op hun normen en minderheidsstatus.”

Lees meer

Geschatte tijd om tekst te lezen: 4 minu(u)t(en)

Romantische relaties en aantrekkingskracht tussen mensen zijn het onderwerp geweest

van talloze psychologische en neurowetenschappelijke studies. Hoewel deze studies enkele van de neurale en mentale processen hebben onthuld die verband houden met romantische binding, blijven veel vragen over de onderliggende mechanismen onbeantwoord.

Onderzoekers aan de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem hebben onlangs een studie uitgevoerd waarin ze onderzochten hoe fysiologische synchronie tussen individuen bijdraagt ​​aan hun romantische binding. Hun bevindingen, gepubliceerd in Communications Psychology , suggereren dat een grotere synchronie met een ander persoon de mate waarin ze als romantisch aantrekkelijk worden gezien, kan vergroten.

“We wilden een biologisch mechanisme ontdekken dat van invloed is op partnerkeuze bij mensen en hoe het vermogen om te synchroniseren fitness kan betekenen,” vertelde Dr. Shir Atzil, medeauteur van het artikel, aan Medical Xpress. “We stelden de hypothese op dat het vermogen om te synchroniseren voortkomt uit fundamentele sensomotorische vaardigheden en dat dit aanpassingsvermogen als gunstig kan worden ervaren in romantische contexten.”

Het idee achter deze recente studie van Dr. Atzil en haar collega’s is dat fysiologische synchronie tussen individuen kan bijdragen aan hun wederzijdse aantrekkingskracht. De redenatie hierachter is dat gesynchroniseerde fysiologische toestanden tussen twee mensen de regulatie van lichaamssystemen kunnen vergemakkelijken, wat uiteindelijk meer vervullende interacties tussen hen mogelijk maakt.

“Omdat we de hypothese hadden dat het complexe sociale gedrag van synchroniciteit in feite verankerd is in domein-algemene sensomotorische kenmerken, hebben we het vermogen van de deelnemers gemeten om te synchroniseren, zowel sociaal, waarbij we het vermogen van de deelnemers maten om fysiologisch te synchroniseren met hun partners tijdens een date, als in een sensomotorische synchronisatietaak, waarbij we het vermogen van de deelnemers maten om hun vingertik te synchroniseren met een metronoombit,” legde Dr. Atzil uit.

Lees meer

Geschatte tijd om tekst te lezen: 4 minu(u)t(en)

Onderzoek uitgevoerd tijdens de COVID-19-pandemie werpt licht op hoe de gezondheids-

en veiligheidsmaatregelen die individuen tijdens de crisis hebben genomen, hun aantrekkelijkheid op het gebied van online daten hebben beïnvloed. Uit de studie, gepubliceerd in Evolutionary Psychological Science , bleek dat profielen met personen die maskers droegen de voorkeur kregen boven degenen die dat niet deden, terwijl de indicatie van de vaccinatiestatus een minder significante impact leek te hebben op datingvoorkeuren.

De pandemie veroorzaakte een enorme verschuiving in de sociale normen, vooral op het gebied van gezondheids- en veiligheidsprotocollen die bedoeld waren om de verspreiding van het virus tegen te gaan. Met de opkomst van maskering en vaccinatie als cruciale maatregelen begon de naleving van deze praktijken door individuen bredere waarden en voorkeuren te signaleren, vooral in politiek geladen omgevingen zoals de Verenigde Staten.

Lees meer

Geschatte tijd om tekst te lezen: 5 minu(u)t(en)

De romantische partners van onze vrienden kunnen ons helpen betere partners voor

onszelf te kiezen.

Heb je er ooit over nagedacht hoe mensen hun romantische partners kiezen? Uit de wetenschap blijkt dat veel mensen zich op hun gemak voelen als ze zelf een partner kiezen, en vertrouwen hebben in hun keuzes. Maar anderen hebben minder zelfvertrouwen en houden zich vaak bezig met wat bekend staat als niet-onafhankelijke partnerkeuze , waarbij ze de partnerkeuze van anderen gebruiken als maatstaf voor wie ze zelf als partner moeten zoeken en selecteren.

We zien dit de hele tijd gebeuren: je denkt dat de partner van je vriend geweldig is, en hij of zij heeft het extra zegel van goedkeuring van je vriend, iemand die je hoog in het vaandel draagt. U zoekt dus een partner met vergelijkbare kenmerken. Dat heet partner-kopiëren , en het is een positieve vorm van niet-onafhankelijke partnerkeuze. (Zie Street, Morgan Thornton, Brown, LaLand, & Cross 2018; Zhuang, Ji, Zhao, Fan, & Li, 2017; Rodeheffer, Proffitt Leyva, & Hill, 2016; Place, Todd, Penke, & Asendorpf, 2010; Waynforth , 2007.)

Of misschien heb je al een relatie, maar verandert er iets waardoor je de relatie moet beëindigen en een nieuwe moet beginnen. Als gevolg van een daling van de partnerwaarde van uw partner, of een stijging van uw eigen partnerwaarde, kunt u bijvoorbeeld op zoek gaan naar een aantrekkelijkere partner, iemand met kenmerken die lijken op die van de partner van uw vriend.

Lees meer

Geschatte tijd om tekst te lezen: 5 minu(u)t(en)

Nieuw onderzoek toont aan dat de voorkeuren van vrouwen voor bepaalde mannelijke

gelaatstrekken worden beïnvloed door de waargenomen emoties op die gezichten. De bevindingen, gepubliceerd in Evolutionary Human Sciences , geven aan dat mannelijke gezichten als aantrekkelijker worden ervaren als ze een vrolijke uitdrukking vertonen, wat suggereert dat positieve emoties de negatieve percepties die verband houden met mannelijke gelaatstrekken kunnen compenseren.

Eerder onderzoek heeft drie sleutelfactoren geïdentificeerd die de aantrekkelijkheid van het gezicht beïnvloeden: symmetrie, gemiddeldheid en seksueel dimorfe kenmerken (eigenschappen die verschillen tussen de geslachten). Interessant genoeg zijn seksueel dimorfe kenmerken, vooral bij mannen, onderwerp van discussie geweest. Sommige theorieën, zoals de immunocompetentiehypothese, suggereren dat mannelijke eigenschappen bij mannen, zoals een sterke kaaklijn, duiden op een robuust immuunsysteem, waardoor ze aantrekkelijker worden voor vrouwen. Deze theorie is echter betwist, omdat uit andere onderzoeken blijkt dat vrouwelijke mannelijke gezichten aantrekkelijker zijn voor vrouwen.

Lees meer