Vreemd gaan is niet uitzonderlijk
SEKS- EN RELATIEONDERZOEK
De enige diersoort in de wereld die vooralsnog echt monogaam blijkt te zijn is de diplozoon paradoxum. Een eencellig diertje, dat parasiteert in de ingewanden van sommige vissen. De diplozoon paradoxum versmelt als larve samen met een partner. De twee worden letterlijk één en blijven elkaar trouw tot de dood hen scheidt. Dat is wanneer hun zwemmende behuizing sterft.
De overige diersoorten kunnen alleen overleven door in hun relaties enig opportunisme aan de dag te leggen. Ze worden geboren met de bereidheid zich niet blind te staren op één partner. Die kan namelijk voortijdig sterven, gek worden of minder geschikt blijken dan op het eerste gezicht leek. Deze bereidheid garandeert een hogere kans op voortplanting.
Biologen hebben een simpele regel ontdekt: hoe groter de verschillen in gewicht tussen mannetjes en vrouwtjes, hoe polygamer deze diersoort is. Als de mannetjes van een diersoort relatief groot zijn duidt dit erop dat de vrouwtjes steeds voor de grootste en sterkste partners gingen, dat de grootte van de man evolutionair werd beloond en dat ze daardoor alsmaar groter werden. Zo kun je verklaren dat mannelijke walrussen soms vier keer het gewicht hebben van de gemiddelde vrouwelijke walrus. Ze kunnen door zo’n mannetje verpletterd worden, maar toch kiezen ze de grootste die ze kunnen krijgen.