Ongelimiteerde Liefde in een Monogame Maatschappij
Louise heeft in haar studie een masters-onderzoek gedaan naar de beleving van liefde en
relaties bij mensen die ervaring hebben met polyamorie. In dit artikel vertelt ze over de resultaten.
“Liefde is voor mij ongelimiteerd… Tijd is dat niet, maar liefde wel.” Ik zit tegenover Sara (28) en maak aantekeningen. “Wat bedoel je met dat liefde ongelimiteerd is?” vraag ik. “Wat je voelt voor de een, gaat niet ten koste van wat je voelt voor de ander… Alleen de uren in een dag zijn beperkt.” Sara’s woorden vatten een belangrijk inzicht samen dat ik tijdens mijn onderzoek voor mijn masterscriptie Sociologie heb ontdekt. Een inzicht dat voor vele lezers van Pluk de Liefde vast niet onbekend is.
Mijn onderzoek richtte zich op mensen met ervaring met polyamorie. Specifiek op hoe zij liefde ervaren in een maatschappij die sterk gericht is op monogamie. Het eerdergenoemde inzicht maakte voor mij de herkomst van de vooroordelen over polyamorie duidelijk. Ongelimiteerde liefde staat lijnrecht tegenover het dominante idee in Nederland dat liefde exclusief is voor één persoon. Deze ene partner moet voldoen aan alle seksuele en emotionele behoeften. Als dat niet lukt, wordt vaak aangenomen dat er iets mis is met de relatie of dat de partner niet de juiste is. Als je overtuigd bent dat liefde gelimiteerd is tot één partner, lijkt er simpelweg geen andere verklaring mogelijk; wanneer iemand meerdere partnerrelaties heeft, zit er iets niet goed.