Katholiek collectief narcisme gekoppeld aan acceptatie van mythen over seksueel misbruik van kinderen
SEKS- EN RELATIEONDERZOEK
Een nieuwe studie heeft een verband blootgelegd tussen hoge niveaus van katholiek collectief narcisme en acceptatie van mythen over seksueel misbruik van kinderen. De bevindingen, die zijn gepubliceerd in het European Journal of Social Psychology , kunnen helpen bij het bestrijden van vooroordelen over minderjarige slachtoffers van seksueel misbruik.
“Hoewel seksuele relaties tussen priesters en minderjarigen al eeuwenlang plaatsvinden binnen de katholieke kerk, was de katholieke hiërarchie niet altijd geneigd om pedofilie op een officiële manier te bestrijden”, zegt studieauteur Marta Marchlewska, een universitair hoofddocent en het hoofd van de Political Cognition Lab aan de Poolse Academie van Wetenschappen.
“Ze hebben daarentegen veel moeite gedaan om het bestaan van dergelijke activiteiten voor het publiek verborgen te houden om het schandaal te verdoezelen en het positieve imago van hun in-groep te beschermen. Sommige religieuze functionarissen suggereerden zelfs dat de kinderen deels verantwoordelijk zijn voor seksueel misbruik door priesters. De Poolse aartsbisschop Józef Michalik suggereerde bijvoorbeeld dat een pedofiele daad zich manifesteerde ‘wanneer een kind op zoek is naar liefde (…) het klampt zich vast, het zoekt. Het raakt zelf verdwaald en trekt vervolgens een andere persoon hierin’ (Daily Mail Reporter, 2013, par. 9).”
“In ons onderzoeksproject wilden we begrijpen waarom mensen dergelijke overtuigingen aannemen”, legt Marchlewska uit. “We wilden met name de rol onderzoeken van narcistische versus veilige identiteit binnen de groep bij het accepteren van pedofilie-mythen die de schuld verschuiven van de dader naar de overlevende. We verwijzen naar acceptatie (vs. afwijzing) van die mythen als een onderbestudeerd verdedigingsmechanisme dat gericht is op het beschermen van het imago van de in-groep in de ogen van anderen.