Als het op daten aankomt, wil iedereen zijn beste beentje voorzetten. Maar wat als je iets
Photo by Anna Hecker
minder vleiends zou moeten onthullen? In een onderzoek dat is gepubliceerd in Telematics and Informatics , hebben onderzoekers onlangs deze lastige vraag onderzocht, waarbij ze onderzochten hoe mensen zichzelf presenteren op dates wanneer ze zowel negatieve als positieve eigenschappen moeten onthullen. De bevindingen geven aan dat vrouwen vaker moreel walgelijk gedrag en artistieke vaardigheden onthullen, terwijl mannen de neiging hebben om pathogeen walgelijk gedrag en vriendelijkheid te onthullen.
De onderzoekers werden gemotiveerd door een verlangen om te begrijpen hoe individuen omgaan met de delicate balans van zelfpresentatie in datingcontexten, met name wanneer het gaat om het onthullen van zowel positieve als negatieve eigenschappen. Hoewel er uitgebreid onderzoek is gedaan naar de eigenschappen die mensen prefereren bij potentiële partners, is er een significante kloof in kennis over hoe mensen ervoor kiezen om hun eigen minder wenselijke kwaliteiten te onthullen. De studie had als doel om deze kloof te dichten door te onderzoeken welke eigenschappen individuen liever benadrukken of verbergen wanneer ze proberen een gunstige indruk te maken op een date.
Een andere belangrijke motivatie was om de rol van verschillende soorten walging te onderzoeken bij het vormgeven van deze zelfpresentatiekeuzes. Walging, een fundamentele factor die sociale en romantische interacties beïnvloedt, kan een aanzienlijke impact hebben op iemands imago in de ogen van een potentiële partner.
Door zich te richten op drie specifieke soorten walging – pathogeen, seksueel en moreel – hoopten de onderzoekers patronen te ontdekken in hoe deze verschillende vormen van walging de dynamiek van daten beïnvloeden.
“Ik was geïnteresseerd in het onderwerp omdat het deel uitmaakt van mijn bredere onderzoek naar walging en walgingsgevoeligheid, met een bijzondere nadruk op sekseverschillen in het laatste”, aldus auteur van de studie Michal Mikolaj Stefanczyk, een PhD-student aan de Universiteit van Wrocław. “Cross-cultureel en robuust zijn vrouwen walgingsgevoeliger dan mannen, maar de redenen hiervoor blijven onontgonnen en een empirische benadering om dit probleem aan te pakken is schaars.”
“In deze specifieke studie wilde ik testen of mannen en vrouwen niet alleen verschillen in hun gevoeligheid voor walging, maar ook of ze verschillen in hoe ze handelen als het gaat om zelfpresentatie. Mijn eerdere studie daarover ( Stefanczyk et al., 2022 ) toonde aan dat we de realiteit neigen te buigen en verhoogde seksuele walging te verklaren in aanwezigheid van een aantrekkelijk publiek; hoe ver gaat de zelfpresentatie qua walging? En verschillen mannen en vrouwen daarin?
De studie omvatte in totaal 1.017 volwassenen uit twee landen: Polen en de Verenigde Staten. De Poolse deelnemers (512 personen) werden gerekruteerd met behulp van een sneeuwbalsteekproefmethode, terwijl de Amerikaanse deelnemers (505 personen) werden gerekruteerd via het Mechanical Turk-platform van Amazon. De steekproef bestond uit 540 vrouwen en 477 mannen, met een gemiddelde leeftijd van 28,78 jaar.
Het onderzoek maakte gebruik van een datingsimulatiespel om zelfpresentatiestrategieën te verkennen. Deelnemers interacteerden met een virtuele date en kozen uit verschillende dialoogopties om positieve en negatieve eigenschappen te onthullen. Het spel was ontworpen om realistisch over te komen, waarbij de virtuele date positief reageerde op elke positieve eigenschap en negatief op elke negatieve eigenschap die door de deelnemers werd onthuld.
De positieve eigenschappen omvatten fysieke aantrekkelijkheid, financiële vooruitzichten, gezondheid, vriendelijkheid en artistiek vermogen. De negatieve eigenschappen werden gecategoriseerd in drie soorten walging: pathogeen (bijv. slechte hygiëne), seksueel (bijv. ongepast seksueel gedrag) en moreel (bijv. oneerlijk gedrag).
De onderzoekers vonden verschillen in hoe mannen en vrouwen ervoor kozen om negatieve eigenschappen te onthullen. Vrouwen gaven gemiddeld vaker toe dat ze moreel walgelijk gedrag vertoonden, terwijl mannen er vaker voor kozen om pathogeen walgelijk gedrag te onthullen.
“De boodschap die we hieruit kunnen trekken is dat mannen en vrouwen waarschijnlijk verschillen in hun perceptie van de ernst van de schade die bepaalde walgingsgerelateerde verklaringen in de ogen van anderen aanrichten. Met andere woorden, en wat direct werd gevonden: ze geven er de voorkeur aan om te erkennen dat ze normen van verschillende soorten walging hebben overtreden. Vrouwen geven er namelijk de voorkeur aan om morele walgingsovertredingen toe te geven, terwijl mannen er de voorkeur aan geven om pathogene walgingsovertredingen toe te geven,” vertelde Stefanczyk aan PsyPost.
“Kort gezegd betekent dit dat vrouwen vaker dan mannen toegeven dat ze hebben gelogen, anderen hebben gemanipuleerd of van hen hebben bestolen (d.w.z. dat ze de morele walgingsnormen hebben overtreden), terwijl mannen vaker dan vrouwen toegeven dat ze stinken, fysiek/zintuiglijk afstotelijk zijn of symptomen van ziekte hebben (d.w.z. dat ze de pathogeen-walgingsnormen hebben overtreden).”
Er waren geen significante verschillen in het melden van seksuele overtredingen tussen de seksen.
“Het is interessant dat mannen en vrouwen niet verschilden in de frequentie van het toegeven van seksuele walgingsovertredingen, aangezien we verwachtten dat de verschillen hier het grootst zouden zijn, aangezien in dit domein de seksuele discrepantie over het algemeen groot is (echt, echt groot, meta-analyse van Sparks et al. (2018) laat een Cohen’s d van meer dan 1,15 zien!),” zei Stefanczyk. “Misschien verschillen we niet langer in seksuele openheid als de datingcontext aanwezig is?”
Wat betreft positieve eigenschappen was artistiek vermogen de meest gekozen eigenschap om te benadrukken, waarbij vrouwen deze optie vaker kozen dan mannen. Mannen daarentegen benadrukten vaker vriendelijkheid.
Verrassend genoeg vond de studie geen significante sekseverschillen in de frequentie van het kiezen om fysieke aantrekkelijkheid te tonen. Net als bij fysieke aantrekkelijkheid waren er geen significante sekseverschillen in de frequentie van het kiezen om rijkdom te tonen. Zowel mannen als vrouwen kozen ervoor om hun financiële vooruitzichten in vergelijkbare mate te benadrukken.
“Er werden geen sekseverschillen gevonden in het ’traditionele’ veld van sekseverschillen, d.w.z. rijkdom en fysieke aantrekkelijkheid,” legde Stefanczyk uit. “Misschien is het in onze tijd te voor de hand liggend om direct op te scheppen over geld of om iemands fysieke aantrekkelijkheid te benadrukken, en kiest elk van de seksen een andere ’tweede beste’ optie om hun date te verbazen, zonder in clichés te vervallen?”
De onderzoekers ontdekten ook dat seksuele geaardheid een rol speelde in de keuzes. Deelnemers met hogere Kinsey-scores, wat duidt op een hogere mate van niet-heteroseksuele geaardheid, kozen minder vaak voor moreel walgelijke dialoogopties. Niet-heteroseksuele personen zijn mogelijk voorzichtiger met het onthullen van eigenschappen die hun sociale imago kunnen schaden, vooral in contexten waarin ze mogelijk al met vooroordelen te maken hebben. Maar er is meer onderzoek nodig om dit te begrijpen.
“Het lijkt erop dat seks en seksuele geaardheid invloed hebben op hoe we bepaalde ongunstige uitspraken over onszelf waarnemen, en we spelen het spel van het vasthouden aan het best mogelijke imago op een andere manier in de context van daten (en paren)”, aldus Stefanczyk. “Een rotte roos ruikt ongelijkmatig slecht, afhankelijk van de neus van de toeschouwer.”
“We weten niet waarom dat is gebeurd, maar er wordt momenteel te weinig onderzoek gedaan naar dit soort vergelijkingen, maar onze empirische studie van, ik durf te zeggen, een heel leuk ontwerp, liet zien dat de twee groepen wel degelijk anders denken als ze daten. Verschillende dingen worden als het ergste ervaren, zo lijkt het. Maar waarom?”
Zoals bij alle onderzoeken, heeft de studie enkele beperkingen om te overwegen. “De twee culturen waarin we de studie hebben uitgevoerd zijn beide WEIRD (Western, Educated, Industrialized, Rich en Democratic), er zijn geen goede redenen waarom Polen en Amerikanen zoveel zouden verschillen,” merkte Stefanczyk op. “Maar ik denk dat het uitvoeren van deze studie in een andere cultuur andere resultaten zou opleveren, misschien grotere verschillen. In het Westen wordt alles langzaam toegestaan, tenminste als het heet is van de strijd, als beide partijen in elkaar geïnteresseerd zijn. Maar buiten de westerse cultuur zou het anders moeten zijn.”
Toekomstig onderzoek zou meer diverse steekproeven kunnen omvatten, verder kunnen onderzoeken waarom individuen ervoor kiezen om de ‘tweede beste’ eigenschappen te vertonen, of het perspectief van de waarnemer op deze eigenschappen kunnen onderzoeken, aldus Stefanczyk.
“Hier kozen de deelnemers wat zij de beste/minst slechte optie vonden,” legde hij uit. “Maar zouden zij deze opties ook daadwerkelijk als de beste/minst slechte beschouwen, als zij degenen waren die naar zulke uitspraken luisterden? Misschien zouden we liever zien dat mannen meer opscheppen over hun rijkdom, en vrouwen hun fysieke aantrekkelijkheid meer benadrukken?”
“Er is veel meer zelfpromotie als wij degenen zijn die dingen uiten, terwijl er meer ’trouw aan het hart’-reacties te vinden zijn als wij degenen zijn die een indruk krijgen van anderen. Denk bijvoorbeeld aan een date met iemand van jouw favoriete geslacht. Laten we zeggen – het is een vrouw. Zou je echt liever horen dat ze toegeeft dat ze tegen de politie heeft gelogen, of zou je misschien liever horen dat ze geniet van vrijblijvende seks met vreemden? En dit is waar we echt om zouden moeten geven, als we in het spel van zelfpresentatie zitten – wat de andere persoon graag over ons zou willen horen.”
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
