Uit een onderzoek naar vriendschapsvoorkeuren bleek dat mannen een hogere voorkeur
Photo by Pedram Normohamadian
vertoonden voor vriendschappen met andere mannen die andere partnervoorkeuren hadden, dat wil zeggen die zich aangetrokken voelden tot verschillende soorten vrouwen. Het onderzoek werd gepubliceerd in het Journal of Social and Personal Relationships.
Vriendschap is een van de meest universele en fundamentele menselijke relaties, die in alle culturen en leeftijden wordt waargenomen. De oorsprong van vriendschap kan worden teruggevoerd tot de vroegste menselijke samenlevingen, waar het aangaan van banden met anderen cruciaal was om te overleven. Het maakte samenwerking mogelijk bij het jagen, verzamelen en beschermen tegen roofdieren of rivaliserende groepen. In de loop van de tijd evolueerden deze relaties verder dan louter overleven en omvatten ze gedeelde ervaringen, emotionele banden en complexe sociale structuren, die de diverse en dynamische aard van menselijke sociale interacties weerspiegelen.
Uit onderzoek blijkt dat vrienden over het algemeen een vergelijkbaar opleidingsniveau, dezelfde leeftijd, intelligentie en fysieke aantrekkelijkheid hebben. Het bleef echter onbekend of ze ook qua partnervoorkeur overeenkomen.
Hoewel het matchen van voorkeuren over het algemeen helpt bij het ontwikkelen van sociale banden, is het waarschijnlijker dat het matchen van voorkeuren voor partners ervoor zorgt dat twee individuen seksuele rivalen worden. Concurrentie om partners en ‘partnerstroperij’ komen vaak voor bij mensen en resulteren over het algemeen in negatieve gevoelens die onverenigbaar zijn met het ontwikkelen en onderhouden van vriendschap.
Studie-auteur Kelly Campbell en haar collega’s wilden onderzoeken of mensen anderen van hetzelfde geslacht beter beoordelen als ze partnervoorkeuren aannemen die anders zijn dan die van henzelf. Ze veronderstelden dat wanneer twee mensen van hetzelfde geslacht elkaar ontmoeten, hun aantrekkingskracht tot elkaar als potentiële vrienden sterker zou zijn als hun partnervoorkeuren verschillend zouden zijn.
Bij het onderzoek waren 38 universiteitsstudenten betrokken (20 mannen en 18 vrouwen) met een gemiddelde leeftijd van 22 jaar. Alle deelnemers waren heteroseksueel, woonden in Zuid-Californië en 84% van hen was kinderloos. Onder hen was 26% uitsluitend of serieus aan het daten, 13% was getrouwd en 15% was verloofd of woonde samen met een partner.
Deelnemers vulden een online enquête in waarin ze hun voorkeuren voor 10 kenmerken van een potentiële partner opsomden. Vervolgens kregen ze twintig foto’s te zien van het andere geslacht en werden ze gevraagd deze te rangschikken van meest naar minst aantrekkelijk. Deze set bevatte foto’s van 10 beroemdheden en 10 vreemden.
Na het invullen van de enquête werden de deelnemers uitgenodigd voor een drie uur durende ‘speed-friending’-sessie, afzonderlijk gehouden voor mannen en vrouwen. Hier ontmoetten ze elkaar en hadden ze drie minuten lang interactie met elkaar. Na elke interactie vulden ze een korte enquête in om hun vriendschapsaantrekkingskracht te evalueren.
Toen de aantrekkelijkheidsbeoordelingen van vriendschappen werden onderzocht, bleek uit de resultaten dat er geen individuen waren die universeel geliefd waren. Dit was vooral het geval onder mannen. Het belangrijkste was dat de deelnemers de neiging hadden om dezelfde mensen die hen aantrekkelijk vonden als vrienden aantrekkelijk te vinden. Bij vrouwen was dit meer uitgesproken.
Toen de auteurs van het onderzoek keken naar het verband tussen partnervoorkeuren en de aantrekkelijkheid van vriendschappen, ontdekten ze dat mannen, in tegenstelling tot vrouwen, zich meer aangetrokken voelden tot andere mannen als potentiële vrienden als ze verschillende partnervoorkeuren hadden.
Als we alleen naar de partnervoorkeuren kijken, rangschikken mannen een interessante persoonlijkheid, gevoel voor humor en fysieke aantrekkelijkheid als de belangrijkste eigenschappen van een potentiële partner. Voor vrouwen waren de belangrijkste kenmerken vriendelijkheid, intelligentie en interessante persoonlijkheid. Jaarlijks inkomen en bijzondere niet-werkgerelateerde talenten werden door zowel mannelijke als vrouwelijke deelnemers genoemd als de minst belangrijke kenmerken van een potentiële partner.
“Deze studie levert het eerste bewijs dat de partnervoorkeuren van mannen hun houding ten opzichte van nieuwe potentiële vrienden kunnen beïnvloeden als ze elkaar nog niet kennen. Dit fenomeen zou, als het robuust blijkt te zijn, consistent zijn met een begrip van intraseksuele concurrentie bij mensen, afgeleid van de Parental Investment Theory”, concludeerden de auteurs van het onderzoek.
Het onderzoek werpt licht op de verbanden tussen partner- en vriendschapsvoorkeuren. Het is echter belangrijk op te merken dat het onderzoek een kleine, selectieve groep deelnemers betrof en uitsluitend berustte op zelfgerapporteerde gegevens, wat ruimte laat voor rapportagebias. Verder onderzoek met grotere en meer diverse groepen, en met behulp van methoden die verder gaan dan zelfrapportage, zou andere resultaten kunnen opleveren.
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
