Het internet bombardeert ons niet alleen met het idee van ‘perfectie’, maar misleidt ons
Photo by Jonathan Caliguire
ook door te denken dat zulke mensen slechts een klik van ons verwijderd zijn.
Het internet staat vol met aantrekkelijke mensen overal. Algoritmen zijn ontworpen om degenen te belonen die jonger en symmetrischer zijn. Niet alleen dat, maar beroemdheden laten ons hun achter-de-schermen, dromerige levens zien; en om het helemaal af te maken, pushen zowel porno als AI ons om jeugd en schoonheid te idealiseren. En als je daar Instagram-filters, Facetune, ring of light en strategische hoeken aan toevoegt, leven we allemaal in een parallel universum waar schoonheid op een compleet ander niveau lijkt te zijn. Het is alsof de realiteit een inferieure versie is van wat we online zien, en dat, geloof me, onze verwachtingen verandert, niet alleen van schoonheid, maar van wat echt aantrekkelijk is.
Het is een feit: onrealistische schoonheidsnormen op internet vernietigen ons zelfvertrouwen en onze mentale gezondheid. En we kunnen in al dit digitale drama ook niet negeren hoe moeilijk het is om elkaar te ontmoeten en te daten.
‘Vroeger zagen mannen ongeveer 200 aantrekkelijke meisjes in hun leven en nu is dat wat ze per dag zien,’ zegt influencer Tinx. Meer dan de helft van de Amerikaanse volwassenen zegt dat hun dating de afgelopen tien jaar slechter is geworden . Zijn onze normen door de overmatige blootstelling aan knappe mensen door het dak geschoten?
En ja, er zit wetenschap achter deze theorie. We weten dat wat we aantrekkelijk vinden, wordt bepaald door culturele invloeden. De media, in hun gretigheid om ons te verkopen wat we ‘zouden’ moeten vinden, plaatsen een ideaal van schoonheid in ons hoofd, dat vervolgens direct wordt overgebracht op datingapps en casual ontmoetingen. Nog niet zo lang geleden waren schoonheidsnormen alleen te zien in tijdschriften of films; nu heeft iedereen met toegang tot internet, met slechts één klik, directe toegang tot de mensen die we als schoonheidsreferenties beschouwen en die het hedendaagse concept van ‘perfectie’ definiëren.
Een onderzoek van Carlota Batres, hoogleraar psychologie, maakte dit in 2014 duidelijk: mensen met constante toegang tot het internet gaven de voorkeur aan mannelijkere mannen en dunnere, vrouwelijkere vrouwen. De invloed van het web op onze perceptie van schoonheid is reëel en zoals Batres uitlegt, bepaalt wat we het vaakst zien – online of offline – wat we aantrekkelijk vinden. En het is geen wonder dat we geschokt zijn door het contrast wanneer we uit onze digitale bubbel stappen: mensen van vlees en bloed, met imperfecties en natuurlijke texturen, hebben niet dezelfde ‘magie’ als de perfecte gezichten die we op onze schermen zien.
Michelle Drouin, psycholoog en relatie-expert, zegt het nog botter: ‘We zijn zo gewend geraakt aan de perfecte beelden die we online zien dat we denken dat dat echt is… Als je die eerste aantrekkingskracht niet voelt, als het je niet zo raakt als bij digitale perfectie, wat zal je dan interesseren in iemand in de echte wereld?’ Met andere woorden, digitaal heeft ons ongevoelig gemaakt voor de realiteit, en wat ons vroeger imponeerde, heeft niet langer dezelfde impact.
Maar het meest perverse van dit alles is dat het internet ons niet alleen bombardeert met het idee van ‘perfectie’, maar ons ook voor de gek houdt door te denken dat perfecte mensen slechts een klik verwijderd zijn. Contentmakers verkopen ons een vals gevoel van toegankelijkheid en datingapps lijken een buffet van eindeloze opties. Magdalene Taylor legde in The New York Times uit: ‘We hadden nooit blootgesteld moeten worden aan het idee dat de datingmarkt een eindeloze bron van mensen is’. Hinge zelf weerspiegelt dit probleem: na het browsen door de premiumprofielen lijkt alles in het basisalgoritme niet meer zo aantrekkelijk.
En hier komt porno om de hoek kijken. Terwijl velen praten over hoe pornografie seksualiteit beïnvloedt, hebben weinigen stilgestaan bij hoe het onze verwachtingen verandert. Therapeut Rob Weiss wijst erop dat, hoewel overmatige blootstelling aan porno seksuele voorkeuren niet direct verandert, het ons wel doet zoeken naar een meer ‘geïdealiseerde’ versie van wat we al leuk vinden. Visuele ‘hyperstimulatie’ kan leiden tot problemen om verbinding te maken met de realiteit. ‘Het probleem ontstaat wanneer die beelden onze norm worden; dan lijkt het echte leven niet zo interessant meer voor ons. En geloof me, dit heeft invloed op zowel mannen als vrouwen.
Dit kan alle geslachten treffen, maar het lijkt erop dat heteroseksuele mannen het meest kwetsbaar zijn. De alomtegenwoordigheid van de mannelijke blik betekent dat afbeeldingen van perfecte vrouwen overal zijn, terwijl vrouwen de content creators zijn. Voeg hieraan toe: ‘De evolutietheorie zegt dat mannen meer geïnteresseerd zijn in fysieke aantrekkelijkheid,’ zegt Drouin. Er is ook een veel hoger gebruik van pornografie en online seks zoeken onder mannen, wat betekent dat ze constant worden blootgesteld aan deze content.
Dus hoe kunnen we onze perceptie van schoonheid resetten en stoppen met alleen te focussen op het fysieke, en herontdekken wat belangrijk is in een echte partner? Hoewel het bijna onmogelijk is om je volledig los te koppelen van deze matrix van perfectie, zou het een goede eerste stap kunnen zijn om je bewust te zijn van hoe het ons beïnvloedt en onze tijd online te beperken. ‘We zouden ons bewuster moeten zijn van hoe sociale media onze kijk op schoonheid beïnvloeden,’ adviseert psycholoog Justin Lehmiller. ‘En, zoals met alles, is het het beste om deze technologieën in kleinere doses te gebruiken.’
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
