Donkere persoonlijkheidskenmerken die verband houden met betrokkenheid bij milieuactivisme
Een nieuwe studie uitgevoerd in Duitsland heeft een merkwaardig verband onthuld tussen
de duistere kanten van de persoonlijkheid en de drang naar milieuactivisme. Het onderzoek, gepubliceerd in Personality and Individual Differences , suggereert dat individuen die vooroplopen in milieuzaken niet alleen gedreven kunnen worden door altruïstische motieven, maar ook door eigenschappen die vaak als negatief worden ervaren, zoals die gevonden worden in de ‘donkere triade’ van persoonlijkheid en linkse motieven.
Achtergrond en motivatie achter de studie
De motivatie achter dit onderzoek kwam voort uit een observatie van de steeds controversiëlere tactieken van milieubewegingen en een nieuwsgierigheid naar de persoonlijkheden die deze acties aandrijven. Het doel was om de potentiële ‘donkere kant’ van milieuactivisme te onderzoeken door de rol te onderzoeken die bepaalde negatieve persoonlijkheidskenmerken spelen.
“Ik ben hoogleraar psychologie en in mijn onderzoeksprogramma onderzoek ik voorspellers van individueel gedrag gerelateerd aan ecologische duurzaamheid, vooral in een organisatorische context”, legt studieauteur Hannes Zacher uit , hoogleraar arbeids- en organisatiepsychologie aan de Universiteit van Leipzig.
“In het meeste eerdere onderzoek werd gekeken naar zogenaamde ‘goede kant’-persoonlijkheidskenmerken, zoals consciëntieusheid of openheid voor ervaringen, in relatie tot milieuactivisme. Gegeven de controversiële activiteiten van milieuactivisten als ‘Just Stop Oil’ of, in Duitsland, ‘Last Generation’, zoals het blokkeren van wegen of het gooien van verf naar beroemde schilderijen, vroeg ik me af of er misschien ook een ‘donkere kant’ van milieuactivisme zit.”
De duistere triade van persoonlijkheid omvat drie verschillende, maar onderling verbonden eigenschappen die bekend staan om hun kwaadaardige eigenschappen: machiavellisme, narcisme en psychopathie. Elk van deze eigenschappen draagt bij aan gedrag dat vaak als kwaadaardig wordt beschouwd.
Het machiavellisme kenmerkt zich door een sluwe benadering van sociale interacties, waarbij indien nodig prioriteit wordt gegeven aan het eigen voordeel door middel van bedrog en er een cynische kijk op de samenleving wordt gekoesterd. Narcisme wordt gekenmerkt door een buitensporig zelfrespect en een verlangen naar bewondering, wat vaak leidt tot recht op en ongevoeligheid voor de gevoelens van anderen. Psychopathie onderscheidt zich door de afwezigheid van empathie en wroeging, impulsiviteit en antisociaal gedrag.
Het linkse autoritarisme vormt een parallelle maar onderscheidende constructie van de traditionele notie van autoritarisme, die doorgaans wordt geassocieerd met rechtse ideologieën. Het omvat anti-hiërarchische agressie , waarbij wordt gepleit voor de omverwerping van waargenomen onderdrukkende machtsstructuren; anti-conventionalisme , waarbij traditionele normen worden verworpen ten gunste van radicale, progressieve idealen; en censuur van bovenaf , ter ondersteuning van de onderdrukking van tegengestelde opvattingen om progressieve waarden te beschermen en te bevorderen.
Hoe het onderzoek werd uitgevoerd
Voor het onderzoek werd gebruik gemaakt van gegevens uit een groter longitudinaal onderzoeksproject dat zich richtte op werknemers in Duitsland. Deelnemers werden gerekruteerd via een onderzoeksbureau uit een landelijk representatief online panel, waarbij de criteria vereisten dat ze minimaal 18 jaar oud moesten zijn en een voltijdbaan moesten hebben. In totaal hebben 839 deelnemers volledige gegevens verstrekt die relevant zijn voor de aandachtspunten van het onderzoek tijdens een onderzoek dat in juni 2023 werd uitgevoerd.
Milieuactivisme werd geoperationaliseerd door middel van drie maatregelen: een schaal van 18 items die de betrokkenheid bij maatschappelijke milieuacties beoordeelde (zoals deelname aan een protest), items die de deelname aan specifieke milieuorganisaties meten (bijv. “Fridays For Future” en “Last Generation”) en items die de steun voor de activiteiten van deze organisaties meten. Deze veelzijdige aanpak maakte een genuanceerd begrip van milieuactivisme mogelijk, waarbij zowel actieve participatie als ondersteunende attitudes werden vastgelegd.
Voor de duistere triade en het linkse autoritarisme werd gebruik gemaakt van gevestigde schalen. De kenmerken van de donkere triade werden beoordeeld met behulp van de ‘Dirty Dozen’-schaal, terwijl het linkse autoritarisme werd gemeten met een korte versie van de linkse autoritarisme-schaal . Persoonlijkheidskenmerken van de Big Five, demografische kenmerken (zoals leeftijd, geslacht en opleidingsniveau) en andere variabelen zoals politieke oriëntatie werden opgenomen als controlevariabelen, omdat ze op verschillende tijdstippen binnen het longitudinale onderzoek waren verzameld.
Belangrijkste bevindingen met betrekking tot de Dark Triad
Uit de studie bleek dat individuen die een hoog niveau van machiavellisme vertoonden, eerder geneigd waren milieuactivisme te ondernemen en te steunen. Dit suggereert dat de tactische en alliantievormende aspecten van het machiavellisme effectief kunnen worden gebruikt in de context van milieuactivisme.
Narcisme vertoonde ook een positieve correlatie met milieuactivisme. Uit het onderzoek bleek dat mensen met narcistische eigenschappen, die vaak bewondering zoeken en het gevoel hebben dat ze er recht op hebben, meer geneigd zijn om deel te nemen aan milieudoelen en deze te steunen. Dit zou verklaard kunnen worden door het verlangen naar positieve zelfpresentatie en een platform voor het doen gelden van morele superioriteit, wat gebruikelijk is bij narcistische individuen.
Daarentegen was psychopathie, de derde component van de duistere triade, niet significant gerelateerd aan milieuactivisme. Deze bevinding komt overeen met de typisch geweldloze aard van milieuactivisme, dat mogelijk niet aantrekkelijk is voor personen met een hoog niveau van psychopathie, die vaak antisociaal en impulsief gedrag vertonen.
Belangrijkste bevindingen met betrekking tot autoritarisme
Uit de bevindingen van het onderzoek over het linkse autoritarisme bleek dat antihiërarchische agressie en anticonventionalisme positief verband hielden met milieuactivisme. Dit suggereert dat degenen die zich verzetten tegen traditionele hiërarchieën en normen wellicht tot milieuactivisme worden gedreven als middel om systemische verandering teweeg te brengen.
Interessant is dat censuur van bovenaf, een andere dimensie van het linkse autoritarisme, geen consistente relatie vertoonde met milieuactivisme. Dit zou erop kunnen wijzen dat de autoritaire impuls om de oppositie te onderdrukken wellicht niet goed aansluit bij het participatieve en democratische karakter van het meeste milieuactivisme.
De implicaties van de bevindingen
“Mijn bevindingen kunnen op twee verschillende manieren worden geïnterpreteerd: aan de ene kant suggereren ze dat mensen die zich in grotere mate bezighouden met milieuactivisme narcistischer en machiavellistischer zijn en hoger scoren op de linkse autoritaire dimensies van antihiërarchische agressie en anticonventionalisme. . Dat wil zeggen dat milieuactivisme een ‘donkere kant’ lijkt te hebben in termen van persoonlijkheid”, vertelde Zacher aan PsyPost.
“Aan de andere kant kunnen mijn bevindingen ook zo worden geïnterpreteerd dat milieuactivisme een ‘lichte kant’ vertegenwoordigt van duistere persoonlijkheidsconstructies: mensen die meer narcistisch en machiavellistisch zijn, zullen eerder betrokkenheid tonen bij de bescherming van het milieu, wat in tijden van meerdere milieucrises is nodig.”
Bovendien bracht de studie de invloed van demografische variabelen en andere persoonlijkheidskenmerken op milieuactivisme aan het licht. Oudere deelnemers, vrouwen en lager opgeleiden rapporteerden minder steun voor milieuactivisme. Vriendelijkheid, die wordt gekenmerkt door eigenschappen als vertrouwen, altruïsme, vriendelijkheid, genegenheid en ander pro-sociaal gedrag, had een positieve correlatie met steun voor milieuactivisme.
“Mijn bevindingen toonden aan dat mensen die zich bezighouden met milieuactivisme anders zijn qua persoonlijkheidskenmerken dan mensen die milieuactivisme steunen, maar er niet persoonlijk aan deelnemen,” zei Zacher. “Mensen die zich bezighouden met milieuactivisme hebben doorgaans ‘donkerdere’ persoonlijkheden, terwijl mensen die alleen maar milieuactivisme steunen, aangenamere persoonlijkheden zijn.”
Soortgelijke bevindingen in ander onderzoek
De nieuwe bevindingen komen overeen met een ander recent onderzoek. Gepubliceerd in Current Psychology ontdekten onderzoekers dat individuen met een hogere narcistische grootsheid aanzienlijk actiever waren in feministisch activisme , mogelijk gedreven door de aantrekkingskracht van het verwerven van sociale status, positieve zelfpresentatie en morele superioriteit – elementen van wat de auteurs de ‘duistere’ ego-voertuigprincipe.”
Op dezelfde manier vond een onderzoek uit 2020 een significante correlatie tussen narcisme en politieke participatie in zowel Denemarken als de Verenigde Staten. Mensen met een hoger niveau van narcisme bleken vaker betrokken te zijn bij verschillende politieke activiteiten, zoals contact opnemen met politici, petities ondertekenen, geld doneren en stemmen bij tussentijdse verkiezingen. Narcistische eigenschappen zijn ook in verband gebracht met zowel rechts autoritarisme als links autoritarisme .
Beperkingen en toekomstige richtingen
Maar de nieuwe studie kent, net als al het onderzoek, enkele beperkingen. De steekproef was weliswaar breed, maar beperkt tot werkende volwassenen in Duitsland en geeft mogelijk niet volledig de diversiteit van de gemeenschap van milieuactivisten of de meest radicale elementen daarin weer. Het vertrouwen op zelfgerapporteerde metingen verhoogt ook de mogelijkheid van vertekening in de resultaten.
“Mijn onderzoek is gebaseerd op een grote steekproef van werknemers in Duitsland, met verschillende banen en beroepen”, legt Zacher uit. “Mijn steekproef is dus mogelijk niet representatief voor de gehele bevolking en het aantal extreem radicale activisten in mijn steekproef was relatief klein. Ik heb geen ‘extreme groepsvergelijking’ gemaakt tussen milieuactivisten en niet-activisten, wat in toekomstig onderzoek wel zou moeten gebeuren.”
Vooruitkijkend wil Zacher de motivaties achter milieuactivisme verder onderzoeken, vooral binnen organisatorische contexten, om beter te begrijpen hoe teams en organisaties kunnen worden betrokken bij duurzaamheidsinspanningen.
“Mijn team en ik willen onderzoek doen dat bijdraagt aan de bescherming van het milieu, vooral binnen de context van werkplekken en organisaties”, vertelde Zacher aan PsyPost. “We weten relatief goed wat individuen motiveert om het milieu te ondersteunen, maar we hebben meer onderzoek nodig over het motiveren van hele teams en organisaties om duurzaamheid te bevorderen.”
Afsluitende gedachten
De studie van Zacher is baanbrekend in ons begrip van milieuactivisme, en onthult dat de drang om het milieu te beschermen kan voortkomen uit een complexe mix van persoonlijkheidskenmerken, waaronder kenmerken die doorgaans in een negatief daglicht worden gezien. Dit genuanceerde perspectief nodigt ons uit om de motivaties achter activisme en het potentieel van ‘donkere’ persoonlijkheidskenmerken om positief bij te dragen aan maatschappelijke doelen te heroverwegen.
Door de complexe relatie tussen persoonlijkheid en activisme bloot te leggen, opent het werk nieuwe wegen om te begrijpen hoe steun voor milieudoelen effectief kan worden gemobiliseerd.
“Mijn artikel kreeg online behoorlijk wat aandacht, vooral onder sceptici en ontkenners van klimaatverandering op X [voorheen bekend als Twitter],” merkte Zacher op. “Het werd ook geretweet door psycholoog Jordan Peterson. Ik wil heel duidelijk zijn dat mijn onderzoek niet gebaseerd is op een politieke agenda en niet gefinancierd wordt door welke belangengroep dan ook. Persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat de klimaatverandering reëel is en dat de mensheid met meerdere urgente milieucrises wordt geconfronteerd. Tegelijkertijd denk ik persoonlijk dat individuen en organisaties veel kunnen doen om actief en constructief om te gaan met de grote uitdagingen die voor ons liggen.”
Het onderzoek, “The dark side of environmental activism“, zal worden gepubliceerd in het maartnummer van Personality and Individual Differences van maart 2024 .
Bronnen