Een team van onderzoekers van de Universiteit Leiden en een van de Universiteit van Birmingham heeft ontdekt dat wanneer twee mensen zich tot elkaar aangetrokken voelen, hun hartslag de neiging heeft te synchroniseren en hun handpalmen samen zweten. In hun paper gepubliceerd in het tijdschrift Nature Human Behaviour beschrijft de groep experimenten die ze uitvoerden met vrijwilligers in ‘datingcabines’.
Anekdotisch bewijs en eerder onderzoek hebben gesuggereerd dat gedrag onthult of twee mensen zich tot elkaar aangetrokken voelen wanneer ze elkaar voor het eerst ontmoeten. Van bepaald gedrag wordt aangenomen dat het zeker tekenen zijn. Deze omvatten glimlachen, nabootsen van gedrag en lachen. Helaas heeft dergelijk gedrag niet goed stand gehouden wanneer het werd getest in een wetenschappelijke setting. In deze nieuwe poging probeerden de onderzoekers een nieuwe benadering: het meten van fysiek oncontroleerbare lichaamsfuncties zoals hartslag en handpalmzweet.
De experimenten bestonden uit het opzetten van wat het team omschrijft als ‘datingcabines’: kleine afgesloten schuurtjes met een tafel en twee stoelen erin. In het midden van de tafel plaatsten de onderzoekers een scheidingsteken om te controleren wanneer vrijwilligers elkaar konden zien. Ze hadden de cabines ook uitgerust met hardware voor het meten van oogbewegingen, hartslag en zweten in de handpalm. Ten slotte richtten ze de cabines in bij openbare evenementen zoals concerten en nodigden ze jonge alleenstaanden uit om deel te nemen aan hun studie.
Bron https://phys.org/news/2021-11-heart-synchronization-palm.html
In totaal namen 142 vrijwilligers deel aan het onderzoek, die elk afzonderlijk werden uitgenodigd om de cabine te betreden. Toen ze dat deden, konden ze niet zien wie er aan de andere kant van de tafel zat. De onderzoekers verwijderden vervolgens de scheidingswand gedurende drie seconden, waarna hen werd gevraagd om hun aantrekkingskracht op de andere persoon te beoordelen. Vervolgens werd de scheidingswand weer verwijderd en werden de twee mensen (van verschillend geslacht) uitgenodigd om twee minuten met elkaar te praten. Daarna werd de wand weer gesloten en werd de vrijwilligers opnieuw gevraagd om hun aantrekkingskracht op de ander te beoordelen. Vervolgens werd de barrière opnieuw verwijderd en werd de twee mensen gevraagd om elkaar twee minuten lang aan te kijken zonder te spreken en toen werd de scheidingswand opnieuw geplaatst en werd de vrijwilligers opnieuw gevraagd om hun aantrekkingskracht te beoordelen.
De onderzoekers ontdekten dat de scores van aantrekkelijkheid die de vrijwilligers elkaar gaven na een eerste snelle blik niet ophielden. Hun gedragsaanwijzingen deden dat ook niet. Wat een verschil maakte, vonden ze, was de hartslag van de vrijwilligers. Degenen die zich echt tot elkaar aangetrokken voelden, begonnen synchronisatie te ervaren, zelfs als hun hartslag in de loop van het experiment steeg en daalde. Ze vonden ook een zekere mate van synchronisatie in de hoeveelheid zweten in de handpalm.
E. Prochazkova et al, Physiological synchrony is associated with attraction in a blind date setting, Nature Human Behaviour (2021). DOI: 10.1038/s41562-021-01197-3
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
