Liefdesrelaties zijn verslavend, stelde antropologe en wetenschappelijk expert op het gebied van liefdesrelaties dr. Helen Fisher vast. Fisher deed baanbrekend onderzoek naar wat er in de hersenen gebeurt bij mensen die verliefd zijn en bij mensen die recentelijk zijn afgewezen door hun liefdespartner en deed een aantal interessante ontdekkingen.
Uit MRI scans bleek dat bij verliefde mensen het gebied in de hersenen actief was dat verbonden is met focus, met willen, motivatie en hunkeren naar… exact hetzelfde gebied als bij een cocaïneroes. Het bleek daarbij niet uit te maken of iemand nog maar sinds kort verliefd was of al meer dan 20 jaar op dezelfde persoon.
Alhoewel liefdesverslaving nog lang niet zo bekend is als een drugs- of alcoholverslaving, is het de eerste volgens Fisher de meest verslavende ‘substantie’ die er op aarde bestaat. En het kan behoorlijk uit de hand lopen. Deze kennis kan helpen bij wat er aan gedaan kan worden. “Als het een verslaving is, dan moet je het ook behandelen als een verslaving,” stelt Fisher.
Er zijn twee soorten relatieverslavingen. De eerste soort zijn de mensen die altijd een relatie willen hebben. Deze mensen nemen genoegen met iedereen die beschikbaar is, en denken dat ze verliefd zijn. Het belangrijkste voor hen is dat ze iemand hebben om van te houden.
Ten tweede zijn er mensen die als een val werken. Het moment dat ze een relatie aangaan, zijn ze eraan verslaafd. Ze kunnen niet loskomen, zelfs als de relatie schadelijk is, zelfs als het hun waardigheid aantast. De twee soorten delen dus een aantal kenmerken: de angst voor het alleen zijn, het gebrek aan identiteit en zelfvertrouwen en een constante zoektocht naar affectie en validatie van anderen. Ze zoeken beiden toevlucht tot extreem gedrag om de relatie te redden, koste wat kost, en worden extreem angstig als het lijkt dat het niet perfect gaat.
Iemand die relatieverslaafd is gaat zijn of haar zelfrespect en waardigheid iedere dag opzij zetten in ruil voor giftige en destructieve relaties. Deze mensen worden gekenmerkt door een duidelijke emotionele onvolwassenheid die snel liefde doet veranderen in iets dat bitter en schadelijk is.
Mensen die relatieverslaafd zijn vormen geen gezonde, gelukkige relaties, ze bevinden zich in een gijzelingssituatie. In het dagelijkse leven houden deze koppels zichzelf gevangen in een cyclus van lijden, waarbij ze constant hun waarden, moralen, emoties en principes opofferen.
Sommige mensen gaan in therapie en zeggen dat ze altijd verliefd worden op de verkeerde mensen, mensen die hun kwetsen. Het is alsof hun hersenen geprogrammeerd zijn om steeds in dezelfde giftige vallen te trappen. In plaats van te leren van het verleden en hun slechte ervaringen, keren ze steeds opnieuw terug naar dezelfde situatie.
Als mensen zeggen dat ze ‘een verslaving hebben’, hebben ze het vaak over een extreme voorliefde voor iets. Natuurlijk hou je echt van snowboarden, naar podcasts luisteren of kattenvideo’s bekijken. Maar over het algemeen zijn dit geen echte verslavingen.
Verslaving is een ernstige aandoening die de hersenen aantast. Echte verslaving maakt het moeilijk om aan iets anders te denken. Je wordt gedwongen om dat ding te blijven zoeken, zelfs als uw behoefte een negatief effect heeft jou of je dierbaren.
Deze beschrijving kan het gemakkelijk maken om bepaald relatiegedrag te vertalen naar een ‘relatieverslaving’.
Deze gedragingen kunnen zijn:
-zich onvolledig voelen zonder een partner
-constant praten over verliefd worden
-meer interesse hebben in verliefd zijn dan in het onderhouden van een gezonde relatie
Maar kun je echt verslaafd zijn aan liefde? Het is ingewikkeld. Het idee van relatieverslaving is enigszins controversieel
Verslaving verwijst meestal naar alcohol- of drugsverslaving, maar experts ondersteunen in toenemende mate het bestaan van gedragsverslavingen. Deze omvatten verslavingen aan zaken als gokken en winkelen. Relatieverslaving, zo beweren sommigen, zou in deze categorie kunnen passen.
Volgens Vicki Botnick, een huwelijks- en gezinstherapeut in Tarzana, Californië, is het gebruik van de term verslaving om over liefde en seks te praten controversieel. Liefde en seks zijn beide een natuurlijk onderdeel van het menselijk leven, in tegenstelling tot bijvoorbeeld middelengebruik of gokken.
Het ontbreken van diagnostische criteria maakt de zaken ook ingewikkelder. “Ben je verslaafd als je van relatie naar relatie springt? Wat betekent ‘te veel liefhebben’ eigenlijk? ” vraagt Botnick zich af.
Met andere woorden, simpelweg van relatie naar relatie gaan of meerdere relaties tegelijk willen hebben, betekent niet dat je ‘verslaafd’ bent. Evenmin snel verliefd worden, direct na een relatiebreuk een nieuwe partner willen vinden, of genieten van hoe het voelt om een relatie te hebben.
Toch erkent Botnick dat, “zoals bij elke aandoening, het zorgwekkend is wanneer iemands gedachten en gedrag aanzienlijke, voortdurende leed veroorzaken.” Toch zijn er aanwijzingen dat relaties verslavend kunnen zijn. Een paar recente studies hebben onderzocht hoe kenmerken van verslaving kunnen optreden in de ontwikkeling van romantische relaties.
Een studie uit 2016 beschrijft romantische liefde als een natuurlijke verslaving. Verliefde mensen ervaren vaak euforie, onbedwingbare trek, afhankelijkheid, terugtrekking en ander gedrag dat met verslaving verband houdt. Dit gebeurt, leggen onderzoekers uit, omdat het dopamine-beloningssysteem in je hersenen wordt geactiveerd door romantische liefde, net zoals het wordt geactiveerd door stoffen en verslavend gedrag. De auteurs maken echter het onderscheid dat romantische liefde niet wordt gekenmerkt als een gedrags- of chemische verslaving.
Een review en casestudy uit 2018 beklemtonen het verband tussen liefde en dopamine. De auteurs merkten echter op dat de hunkering en het verlangen na verloop van tijd verzachten tot een stabielere, blijvende liefde. Dat wil zeggen, wanneer de liefde wederzijds is. Eenzijdige of onbeantwoorde liefde kan verslavend aanvoelen.
De verslavende eigenschappen van liefde kunnen ook een rol spelen tijdens een breuk. Een onderzoek uit 2010 onderzocht de hersenactiviteit bij 15 mensen die onlangs een afwijzing van een relatie hadden ervaren. Volgens de studie werden vergelijkbare delen van de hersenen geactiveerd door hunkering naar cocaïne ook geactiveerd na afstoting.
Net als bij andere soorten verslaving, zijn verslavingsgedrag rond relaties het resultaat van een complexe interactie van factoren. Deze omvatten hersenchemie, genetica, opvoeding en de relaties die je om je heen ziet.
Anderen beweren dat liefde gewoon een evolutionaire overlevingsreactie is. Botnick wijst ook op een laag zelfbeeld als een belangrijke bijdrager. “Als we niet weten hoe we positieve feedback van binnenuit kunnen krijgen, hebben we die van buitenaf nodig. Verliefd worden, of gewoon interesse krijgen van potentiële partners, kan een methode worden waarop we vertrouwen om onszelf in te schatten zowel fysiek als emotioneel. ”
Ze voegt er ook aan toe dat hechtingsproblemen dit patroon kunnen voeden.
Hoewel relatieverslaving niet wordt erkend als een officiële diagnose, zijn deskundigen op het gebied van geestelijke gezondheid en bestaand onderzoek het over het algemeen eens over enkele belangrijke signalen die aanleiding geven tot bezorgdheid.
Experts koppelen de euforische high (geactiveerd door de afgifte van dopamine en andere ‘gelukkige’ hormonen) die zo vaak voorkomt in de vroege stadia van de liefde, aan verslavend relatiegedrag. Hieruit volgt dat iemand die dit patroon ervaart, keer op keer naar dat gevoel gaat verlangen.
“Je bevindt je misschien in een draaideur van relaties, zonder tussendoor”, legt Melissa Stringer uit, een huwelijks- en gezinstherapeut in Sunnyvale, Texas.
Je wilt de opwinding van vroegere liefdes, maar je wilt niet blijven hangen binnen één relatie. Dit kan in de loop van de tijd zowel jou als je romantische partners pijn doen, vooral als je je relatiedoelen niet communiceert (of niet realiseert).
“Bij alle verslavingen of troostzoekend gedrag kan een obsessieve soort focus het overnemen”, aldus Stringer.
Misschien heb je moeite om een relatie los te laten nadat deze is afgelopen. Of je kunt je fixeren op de persoon van wie je houdt, ook al beantwoorden ze niet langer je gevoelens. Zelfs nadat ze om ruimte hebben gevraagd, voel je je misschien gedwongen om ze te blijven zien, in een poging ze te overtuigen de relatie nog een kans te geven.
Deze overweldigende behoefte aan uw partner kan ook optreden binnen een relatie wanneerje hun gezelschap zo erg hunkert dat je werk, school en andere belangrijke delen van je leven gaat verwaarlozen om maar tijd samen door te brengen.
Je idealiseert het idee van liefde.
Volgens Botnick kunnen onrealistische culturele ideeën over liefde een rol spelen.”Van sprookjes tot Lifetime-films tot Facebook-feeds, we worden gebombardeerd met afbeeldingen van‘ perfecte ’partners en liefde die ons‘ compleet maakt ’, zegt ze.
Met deze idealen in gedachten, zou je het gevoel kunnen hebben dat je moet blijven zoeken naar die soulmate, die perfecte liefde, zonder rekening te houden met het echte werk dat nodig is om een relatie sterk en succesvol te maken.
Het maakt dan niet uit met wie je uitgaat, zolang je maar een relatie hebt.
Veel mensen die worstelen met dwangmatig relatiegedrag hebben anderen nodig om hun eigenwaarde op te bouwen. Als je het moeilijk vindt om van jezelf te houden of jezelf gelukkig te maken, zoek je misschien iemand om die behoefte te vervullen.
Deze enorme behoefte aan een relatie kan het gemakkelijker maken om bij iemand uit te komen die niet de beste match is. Het kan zelfs een schadelijke impact hebben als je in een beledigende of giftige relatie blijft om te voorkomen dat je single bent.
De afhankelijke relaties volgen een soortgelijk patroon
Bij het begin van een relatie komen endorfine en dopamine vrij, die heerlijk aanvoelen, terwijl breuken een diepe depressie kunnen veroorzaken. Mensen met bepaalde persoonlijkheidstypen voelen zich misschien aangetrokken tot deze achtbaan en hebben het moeilijk om zonder te leven.
Stringer gaat hier verder op in en suggereert dat het enthousiasme om te geloven dat je ‘die ene’ hebt gevonden en de depressie wanneer de kortstondige relatie eindigt, een cyclus kunnen vormen. Deze cyclus kan leiden tot impulsieve beslissingen en uw vermogen om te functioneren zoals u gewoonlijk zou beïnvloeden, beïnvloeden.
Tips om het te overwinnen
Als je bezig bent om dwangmatig liefdes- of relatiegedrag aan te pakken, is het besef hoe dit gedrag op jou van invloed is een essentiële eerste stap.
Maar, benadrukt Stringer, bewustzijn is meestal niet genoeg. “Het leren van nieuwe vaardigheden en hulpmiddelen om ermee om te gaan, zijn beide noodzakelijke onderdelen van gedragsverandering”, legt ze uit.
Deze tips kunnen helpen bij het creëren van die verandering.
-Probeer een realiteitscheck : Als je de neiging hebt liefde te idealiseren, probeer dan je relaties met een meer realistische lens te bekijken.
Liefde kan geweldig zijn, het is waar. Een toegewijde partner kan emotionele steun, een gevoel van verbondenheid en verbondenheid bieden en helpen bij het voorzien in andere behoeften. Maar een partner kan niet aan al uw behoeften voldoen.
Bloeiende relaties zijn onderling afhankelijk. Dat betekent dat je een gevestigde zelfidentiteit hebt en deze niet verliest in de relatie. Je kunt eraan werken om aan je eigen behoeften te voldoen, maar je weet ook wanneer je naar je partner moet kijken.
Onthoud dat gezonde relaties werk vergen. In het begin lijken de dingen meestal gemakkelijk: je hebt een geweldige chemie, deelt interesses en maakt nooit ruzie. Maar na verloop van tijd, naarmate je je meer op je gemak voelt, kunnen je verschillen opvallen.
Dit betekent niet dat de relatie is mislukt. Het betekent gewoon dat je moet samenwerken om meer over elkaar te leren en een middenweg te vinden.
-Neem een pauze van relaties
Wanneer er zich problematische patronen voordoen in jouw relaties, is het handig om een stapje terug te doen en te bedenken waarom dezelfde dingen blijven gebeuren.
Ontevredenheid betekent vaak dat je niet krijgt wat je nodig heeft. Maar misschien weet je niet precies wat je nodig heeft of wilt. Of misschien ben je op zoek naar iets dat je waarschijnlijk niet zult vinden (zoals geromantiseerde liefde die meestal alleen in de media bestaat).
Onthoud dat het aangaan en snel beëindigen van relaties niet alleen op jou van invloed is. Het kan ook gevolgen hebben voor de partners die je achterlaat.
Als je een relatie niet wilt voortzetten, moet je je hier nooit toe gedwongen of verplicht voelen. Je bent het echter aan potentiële partners (en jezelf) verschuldigd om zo eerlijk en duidelijk mogelijk te zijn over jouw bedoelingen, als je wilt voorkomen dat je schade berokkent.
Tijd doorbrengen met vrienden en familie kan helpen prioriteit te geven aan andere sterke relaties. De banden die je hebt met andere dierbaren, kunnen naast romantiek ook andere belangrijke behoeften op het gebied van sociale contacten vervullen.
-Oefen om van jezelf te houden
Eigenliefde is verbonden met eigenwaarde, en een gebrek aan beide kan bijdragen aan afhankelijkheid van relaties en verslavingsgedrag.
Zelfvertrouwen opbouwen is niet altijd gemakkelijk, maar Botnick stelt voor:
Jezelf afvragen of je realistische normen voor jezelf hebt. Als dit niet het geval is, probeer dan meer gematigde, haalbare doelen te identificeren. Onrealistische doelen kunnen leiden tot zelfkritiek en zelfbeschuldiging als je ze niet bereikt.
-Negatieve zelfbespreking identificeren. Als je merkt dat je iets denkt als: “Ik zal nooit de liefde hebben die ik wil”, probeer het dan te vervangen door iets realistischer, zoals: “Door te ontdekken wat ik wil in een relatie, kan ik vinden wat ik zoek.”
Positieve zelfbespreking kan je ook helpen je beter over jezelf te voelen en tot sterkere relaties te leiden.
U kunt het beste eerder dan later met iemand praten als je:
volledig afhankelijk van je partner bent
gelooft dat je leven geen betekenis heeft zonder een relatie
je je niet in staat voelt om een giftige relatie te verlaten
je niet kan niet stoppen met het bellen of sms’en van een liefdesbelang of een vroegere partner die je heeft gevraagd geen contact met hen op te nemen
gedachten hebt om uzelf of iemand anders pijn te doen
aanzienlijke, blijvende stemmingswisselingen ervaart, zoals depressie of prikkelbaarheid
Een therapeut kan met u samenwerken om denkpatronen of onderliggende problemen die aan deze gevoelens en gedragingen bijdragen, te identificeren en aan te pakken.
Therapie kan u ook helpen om sterkere relaties te ontwikkelen. Als je hunkering naar de euforische ‘high’ van nieuwe liefde je weerhoudt van de langdurige relatie die je werkelijk verlangt, kan een therapeut je helpen met het bedenken van een productief plan om het soort liefde te creëren waarnaar je op zoek bent.
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
