Universiteitsvrouwen hechten net zoveel waarde aan fysieke aantrekkelijkheid bij hun seksuele partners als mannen, blijkt uit onderzoek
SEKS- EN RELATIEONDERZOEK

DanaTentis (CC0), Pixabay
Als het gaat om hun seksuele partners, lijken vrouwelijke studenten nu fysieke aantrekkelijkheid net zo veel te waarderen als mannelijke studenten, volgens onderzoek gepubliceerd in Evolutionary Psychological Science waarin de relatie tussen bewegingsgewoonten en partnerwaarde werd onderzocht. De bevinding geeft een voorlopige indicatie dat de voorkeuren van vrouwen bij het andere geslacht kunnen verschuiven als reactie op maatschappelijke veranderingen.
“Fysieke verschijning domineert de wereld waarin we leven, van reclame tot onze keuzes in seksuele partners (partners) – en aantrekkelijkheid (breed gedefinieerd) is een krachtige indicator van sociale klasse en veel sociaal-economische en gezondheidsresultaten”, legt hoofdonderzoeker Urska Dobersek, een assistent-professor aan de Universiteit van Zuid-Indiana uit.
De vraag ‘wat maakt mij aantrekkelijk?’ is een integraal onderdeel van ieders identiteit, de eigenzinnige (subjectieve en kortstondige) aard van ‘aantrekkelijkheid’ maakt het een boeiend en productief onderzoekspad.
“Gezien de dramatische toename van obesitas, problemen met het lichaamsbeeld en geestesziekten in de afgelopen twee decennia, was een observationeel onderzoek naar de relaties tussen lichaamsbeweging en partnerwaarde een logische eerste stap.
In het onderzoek rapporteerden 265 studenten hun trainingsfrequentie en de lengte van hun typische trainingsperiodes. Ze vulden ook de Mate Value Inventory in, waarin ze een aantal kenmerken kregen te zien (zoals ambitieus, aantrekkelijk lichaam, vrijgevig, goed gevoel voor humor, intelligent) en gevraagd aan te geven hoe goed de eigenschappen hen beschreven. De deelnemers gaven ook aan welke eigenschappen ze wensten in hun “ideale” seksuele partner.
De onderzoekers ontdekten dat studenten die vier of meer keer per week trainden, over het algemeen een hogere mate van zelfperceptie hadden in vergelijking met personen die minder vaak trainden. Met andere woorden, mensen die regelmatig sporten, zien zichzelf eerder als meer wenselijke partners met betere eigenschappen. Degenen die zichzelf als een hogere partnerwaarde beschouwden, verlangden op hun beurt naar partners met hogere partnerwaarden.
De bevindingen geven aan dat mensen regelmatig moeten bewegen – voor zowel hun eigen gezondheid als hun aantrekkelijkheid, vertelde Dobersek aan PsyPost. “Houd er rekening mee dat ik niet ‘oefening voor het uiterlijk’ heb gezegd, omdat aantrekkelijkheid op veel meer gebaseerd is dan ‘uiterlijk’.”
Dobersek en haar collega’s ontdekten ook dat vrouwelijke studenten onafhankelijkheid en vrijgevigheid van hun ideale partner meer waardeerden dan mannelijke studenten. Verrassend genoeg gaven mannelijke studenten niet meer de voorkeur aan fysieke aantrekkelijkheid dan vrouwelijke studenten.
“We ontdekten dat zowel mannen als vrouwen partners willen die fysiek aantrekkelijk zijn. En aangezien lichaamsbeweging ons lichaam, ons lichaamsbeeld (en daarmee ook ons zelfvertrouwen) kan veranderen, is het de moeite waard om regelmatig te oefenen om redenen die veel verder gaan dan gezondheid, vooral als we alleenstaand zijn, “legde Dobersek uit.
“We ontdekten bijvoorbeeld dat mensen die vaker sporten zichzelf meer waarderen als partner/partner dan mensen die minder vaak sporten. En hoe afgezaagd het ook mag klinken, als we onszelf niet waarderen, zal het voor anderen moeilijk zijn om dat te doen.”
Het onderzoek bevat drie belangrijke kanttekeningen.
“Ten eerste was dit onderzoek observationeel. Als zodanig impliceren de bevindingen geen causaliteit (bijv. oefening leidt tot een verhoogde mate-waarde). Desalniettemin is er veel indirect bewijs dat deze conclusies ondersteunt’, zei Dobersek.
“Ten tweede zijn er, zoals hierboven vermeld, veel andere factoren die ons aantrekkelijk maken (fysiek of anderszins) die niet werden onderzocht of gecontroleerd konden worden.
Ten derde kunnen deze bevindingen alleen generaliseren naar de steekproef die werd verzameld (universiteit, blanke, primaire heteroseksuele populatie).
Het feit dat de onderzoekers geen significante verschillen vonden tussen mannen en vrouwen in hun voorkeur voor het uiterlijk van hun partner is interessant, aangezien dit in strijd is met eerder onderzoek. Dobersek en haar collega’s hadden verwacht dat mannelijke studenten fysieke aantrekkelijkheid meer zouden waarderen dan hun vrouwelijke tegenhangers.
Maar de groeiende financiële onafhankelijkheid van vrouwen en blootstelling aan mediabeelden van extreme mannelijke lichaamsbouw kan een verschuiving in de voorkeuren van jonge vrouwen veroorzaken, aldus de onderzoekers.
“Veel van wat ‘wij’ (de wetenschappelijke gemeenschap) weten (of denken te weten) is gebaseerd op gegevens van tientallen jaren geleden”, legt Dobersek uit. “Deze gegevens, hoe interessant en waardevol ook, zijn mogelijk niet langer van toepassing op huidige en toekomstige generaties, aangezien het internet, de #MeToo- en LGBTQ+-bewegingen en andere recente ontwikkelingen hebben veranderd hoe mannen, vrouwen en iedereen daartussenin zichzelf en potentiële partners zien.” en partner. Houd er rekening mee dat ik het onderscheid maak tussen ‘partner’ en ‘partner’ omdat een groeiend aantal mensen geïnteresseerd lijkt te zijn in niet-seksuele relaties.”
Het onderzoek ‘ Does Exercise Make Me More Attractive? Exploring the Relations Between Exercise and Mate Value”, is geschreven door Urska Dobersek, Bridget Stallings, Gabrielle C. Wy, Charleen R. Case en Jon K. Maner.
Bronnen