Verband tussen jeugdtrauma en risico op ouderenmishandeling onthuld
Nieuw onderzoek laat zien dat mensen die negatieve ervaringen in hun jeugd (ACE’s)
meemaken, een grotere kans hebben om ouderen te mishandelen. De studie ondervroeg meer dan 13.000 personen en ontdekte dat 8,5% van degenen met ACE’s toegaf dat ze ouderen fysiek of verbaal mishandelden.
Mentale gezondheid en persoonlijk welzijn waren belangrijke bijdragende factoren, aangezien ACE’s vaak leiden tot slechte fysieke en mentale gezondheid. De bevindingen benadrukken het belang van het begrijpen van de cyclus van geweld en het ontwikkelen van ondersteuningssystemen om dit intergenerationele patroon te doorbreken.
Belangrijkste feiten :
- 8,5% van de deelnemers met ACE’s rapporteerde zelf ouderenmishandeling.
- Mensen met twee of meer ACE’s lopen bijna acht keer meer risico om misbruik te plegen.
- Geestelijke gezondheid speelt een belangrijke rol in de cyclus van intergenerationeel geweld.
Nieuw onderzoek toont aan dat er een verband bestaat tussen negatieve ervaringen in de kindertijd, zoals fysiek of emotioneel misbruik, en een verhoogd risico dat mensen later gewelddadig worden tegenover oudere generaties.
Hoewel het bekend is dat generatietrauma van ouder op kind wordt doorgegeven, toont het onderzoek aan dat het ook van ouder op oudere generaties kan doorwerken.
Uit een onderzoek onder meer dan 13.000 mensen in Japan bleek dat ongeveer de helft een of meer ACE’s had. Van hen gaf 8,5% aan een vorm van fysiek of verbaal geweld te hebben gepleegd tegen mensen ouder dan 65.
Een belangrijke bijdragende factor was de geestelijke en lichamelijke gezondheid van de persoon. Het is bekend dat ACE’s beide beïnvloeden.
Door de oorzaken van intergenerationeel geweld beter te begrijpen, hopen onderzoekers richtlijnen en ondersteuning te kunnen ontwikkelen waarmee mensen de keten kunnen doorbreken.
U kent misschien wel het oude gezegde: “Wie de roe spaart, verwent het kind.” Het tegendeel is echter waar: onderzoeken hebben aangetoond dat het onderwerpen van kinderen aan fysieke straffen of mishandeling, emotionele mishandeling, verwaarlozing of huishoudelijke disfuncties langdurige negatieve effecten heeft op hun fysieke en mentale gezondheid.
Deze mishandeling, die negatieve ervaringen in de kindertijd worden genoemd, kan leiden tot een zichzelf in stand houdende cyclus. Later is de kans groter dat kinderen van ouders die aan ACE’s zijn blootgesteld, ook een vorm van mishandeling of verwaarlozing meemaken.
Hoewel bekend is dat ACE’s het risico op generatiegeweld vergroten, blijkt uit een nieuw onderzoek van een team met onderzoekers van de Universiteit van Tokio dat dit gedrag zich ook kan verspreiden naar de volgende generatie.
“Ons onderzoek bevestigde dat mensen die negatieve ervaringen in hun jeugd hadden (van nul tot achttien jaar) een groter risico liepen om geweld en verbaal geweld te plegen tegen volwassenen van 65 jaar en ouder.
“Uit het onderzoek bleek ook dat psychologische factoren de belangrijkste bijdrage leverden”, aldus hoofdonderzoeker Chie Koga, assistent-professor van het project aan het Research Center for Advanced Science and Technology van de Universiteit van Tokio.
Het onderzoeksteam bestudeerde 13.318 enquêteantwoorden van vrouwen en mannen (bijna gelijk verdeeld) van 20 tot 64 jaar in Japan. Ze ontdekten dat degenen die een hoger aantal ACE’s rapporteerden, vaker fysiek of verbaal geweld pleegden tegen oudere volwassenen.
De ACE’s die hierbij werden meegenomen waren: interpersoonlijk verlies (verlies van een ouder of echtscheiding), gezinspsychopathie (psychische ziekte van de ouder en geweld binnen het gezin), mishandeling (fysiek en psychisch) en verwaarlozing.
Resultaten lieten zien dat 8,5% van de deelnemers zelf aangaf een vorm van mishandeling te hebben gepleegd tegen ouderen. Bijna de helft van de respondenten had geen ACE’s, ongeveer 36% had er één en ongeveer 14% had er twee of meer.
Het risico op voortzetting van ouderenmishandeling was ruim drie keer hoger voor mensen met één ACE en bijna acht keer hoger voor mensen met twee of meer ACE’s, vergeleken met mensen zonder ACE.
“Mijn hypothese is dat sommige vormen van geweld voornamelijk te wijten zijn aan sociaal-omgevingsfactoren. Ik geloof dat geweld het laatste redmiddel is dat een individu neemt om zijn waardigheid te beschermen,” zei Koga.
“Maar vooral in de Japanse maatschappij is het idee wijdverbreid dat geweld alleen de schuld is van degene die het pleegt en dat alleen hij of zij verantwoordelijk is voor zijn of haar eigen daden. Een reden hiervoor is het enorme gebrek aan onderzoek, dus deze studie is een manier om onderzoek naar geweldsepidemiologie te bevorderen.”
Andere factoren die het meest in het oog springen bij de vraag of een persoon met ACE’s ouderenmishandeling heeft gepleegd, zijn onder meer depressie, andere psychische aandoeningen en hoe respondenten hun gezondheid beoordeelden. Minder belangrijke maar nog steeds relevante factoren waren woonsituatie, burgerlijke staat, inkomen en of de persoon minstens één keer per maand uitging.
“De resultaten van deze studies geven aan dat de cyclus van geweld zich kan uitbreiden tot alle kwetsbare groepen. Tegelijkertijd is een van de sociale en omgevingsrisicofactoren voor ouderenmishandeling opnieuw geïdentificeerd en is het belang van het voorkomen van geweld opnieuw benadrukt”, aldus Koga.
“Het is echter belangrijk om op te merken dat niet alle mensen met ACE’s recidivisten zijn van geweld. Daarom willen we in de toekomst de verzachtende factoren onderzoeken.”
Het is algemeen bekend dat personen met negatieve ervaringen in de kindertijd (ACE’s) een verhoogd risico lopen op het mishandelen van hun eigen kinderen, waardoor de cyclus van geweld in stand wordt gehouden. De associatie tussen ACE’s en het plegen van ouderenmishandeling is echter nog niet volledig onderzocht.
Objectief
Om het verband tussen ACE’s en ouderenmishandeling en de mediërende factoren te onderzoeken.
Ontwerp, setting en deelnemers
Deze cross-sectionele studie gebruikte gegevens verzameld via de zelf-uitgevoerde Japan COVID-19 and Society Internet Survey van 12 september tot 19 oktober 2022. Mannen en vrouwen van 20 tot 64 jaar die op gerelateerde vragen reageerden, werden opgenomen. Gegevens werden geanalyseerd van juli 2023 tot april 2024.
Blootstellingen
ACE’s worden gedefinieerd als de ervaring van een van de 7 items – interpersoonlijk verlies (ouderlijk verlies en echtscheiding van de ouders), gezinspsychopathologie (geestelijke ziekte van de ouders en geweld in het gezin), mishandeling (fysiek en psychologisch misbruik) en verwaarlozing – vóór de leeftijd van 18 jaar.
Belangrijkste uitkomsten en maatregelen
De primaire uitkomst was het plegen van fysiek en/of psychologisch misbruik tegen een oudere persoon (leeftijd ≥65 jaar) zelfgerapporteerd via vragenlijst. De directe en indirecte effectschattingen werden bepaald met behulp van logistieke regressieanalyses.
Resultaten
Van een totaal van 13.318 deelnemers (gemiddelde [SD] leeftijd, 41,1 [12,1] jaar; 6634 vrouw [49,8%]), rapporteerden 1133 (8,5%) geweld te plegen tegen ouderen. Vergeleken met personen zonder ACE’s waren de odds ratio’s (OR’s) voor het plegen van geweld 3,22 (95% BI, 2,74-3,79) voor degenen met 1 ACE en 7,65 (95% BI, 6,41-9,13) voor degenen met 2 of meer ACE’s.
Bij de mediatieanalyse omvatten de factoren met grote schattingen van indirecte effecten depressie (OR, 1,13; 95% CI, 1,11-1,14; proportie gemedieerd [PM], 18,6%), psychische aandoeningen anders dan depressie (OR, 1,12; 95% CI, 1,10-1,14; PM, 17,3%) en zelfgerapporteerde gezondheid (OR, 1,04; 95% CI, 1,03-1,05; PM, 6,0%).
Conclusies en relevantie
Deze bevindingen suggereren dat intergenerationele cycli van geweld zich kunnen uitstrekken tot elke kwetsbare groep, niet alleen kinderen maar ook ouderen. Verder onderzoek naar de preventie van ACE’s en het doorbreken van deze cycli van geweld is gerechtvaardigd.
“Intergenerational Chain of Violence, Adverse Childhood Experiences, and Elder Abuse Perpetration” by Chie Koga et al. JAMA Network Open
Auteur: Nicola Burghall
Bron: Universiteit van Tokio
Contactpersoon: Nicola Burghall – Universiteit van Tokio
Bronnen
https://neurosciencenews.com/psychology-child-trauma-elder-abuse-27725/