Welk percentage van de bevolking is homoseksueel of biseksueel? Dit is een verrassend
Source Alexey Kuzma/Stocksy
moeilijke vraag om te beantwoorden, want afhankelijk van de definitie van seksuele geaardheid die je gebruikt – seksuele identiteit, seksuele aantrekking of seksueel gedrag – kom je tot drastisch verschillende antwoorden. Bijvoorbeeld, in een recent landelijk representatief onderzoek uitgevoerd in het Verenigd Koninkrijk, vonden onderzoekers dat ongeveer 2,5% van de mannen en vrouwen een LGBT-identiteit meldde; echter meer dan twee keer zoveel mensen hebben dezelfde attracties en gedragingen van hetzelfde geslacht gehad.
Dus waarom is dat? Waarom is er vaak een discrepantie tussen de seksuele identiteit van iemand en zijn seksuele gedrag?
Een nieuwe studie gepubliceerd in de Archives of Sexual Behavior biedt enig inzicht. Onderzoekers keken naar studenten die meldden dat hun meest recente sekspartner van hetzelfde geslacht was en dat meer dan 1 op 10 van de mannen en 1 op 4 van de vrouwen als heteroseksueel werd geïdentificeerd. Verder leken deze individuen in verschillende categorieën te vallen.
Als seksonderzoeker lijkt seksuele oriëntatie een veel uitdagender onderwerp is om te studeren dan men aanvankelijk dacht. Dit is voor een groot deel te wijten aan het feit dat de identiteitslabels die mensen aannemen, niet altijd overeenkomen met hun werkelijke seksuele gedrag.
In het bijzonder zijn er veel mensen die zeggen dat ze hetero zijn, maar die melden dat ze partners van hetzelfde geslacht hebben gehad.
Waarom is dat? Wie zijn al die heteroseksuelen die homoseks hebben? Hoewel het verleidelijk kan zijn om te zeggen dat deze mensen allemaal in het geheim homo of biseksueel zijn en gewoon in de kast wonen, suggereert de studie in de Archives of Sexual Behavior dat dit een enorme oversimplification zou zijn, en dat er maar liefst zes verschillende soorten mensen die zich identificeren als hetero, maar nog steeds ervaringen van hetzelfde geslacht hebben.
Deze conclusie werd bereikt op basis van een uitgebreide studie van meer dan 24.000 studenten van 22 verschillende Amerikaanse hogescholen en universiteiten. Studenten werden uitgebreid geïnventariseerd over hun meest recente connectie (als ze die hadden). Een totaal van 14.630 studenten beschreven een recente sekservaring, waarvan 5 procent (695 aansluitingen) een partner van hetzelfde geslacht betrof. Deze subgroep was de focus van het onderzoek.
Van degenen die een connectie met hetzelfde geslacht meldden, identificeerde 12 procent van de mannen en 25 procent van de vrouwen zich als heteroseksueel. Er is een statistische analyse uitgevoerd om deze personen in groepen te groeperen op basis van gedeelde kenmerken, en de resultaten wezen op de volgende categorieën.
De eerste en grootste groep onder hen waren degenen die werden gekarakteriseerd alsof ze gewoon meer wilden. Dit waren mensen die echt genoten van seksuele ervaring en die voor het grootste deel een romantische relatie met hun partner wilden hebben. Deze groep was het meest waarschijnlijk dat ze al eerder ervaring met hetzelfde geslacht gehad en het minst waarschijnlijk dronken geweest. Het is waarschijnlijk eerlijk om deze mensen te zien als in een vroege fase van coming-out als gay of bi.
Sommige mensen leken bijvoorbeeld in de allereerste fase van hun coming-out te zijn – ze hadden een connectie met hetzelfde geslacht waarvan ze echt genoten en er meer van wilden. Anderen daarentegen deden het alleen om te laten zien – een soort van ‘performatieve biseksualiteit’, als je wilt (d.w.z. ze hadden een connectie met hetzelfde geslacht alleen omdat ze aandacht zochten).
Dan waren er mensen die contact maakten met een partner van hetzelfde geslacht, maar een religieuze identiteit hadden die hen niet toestond hun seksualiteit verder te onderzoeken of zich te engageren voor een LGBT-identiteit. Of de laatste twee groepen er uiteindelijk voor uitkomen, is veel minder zeker vergeleken met de eerste groep.
De tweede groep werd beschreven als dronken en nieuwsgierig. Bijna driekwart van deze studenten had van tevoren binge-drinkers gedaan, maar heel weinig eerdere ervaringen met hetzelfde geslacht gemeld, en over het algemeen hadden ze vrij liberale opvattingen over seks. Ze genoten echter niet zo van de ervaring als de eerste groep (hoewel ze het in het algemeen nog steeds leuk vonden) en bijna niemand zei dat ze een romantische relatie met hun partner wilden. Deze groep ging eigenlijk meer over experimenteren met seks met verschillende partners.
De derde groep werd eenvoudigweg beschreven als het hebben van weinig plezier. De overgrote meerderheid van hen zei dat ze de ervaring helemaal niet leuk vonden. In tegenstelling tot de eerste twee groepen hadden de meeste mensen in deze groep echter geen genitaal contact met hun partner en beperkten hun activiteiten tot alleen kussen en aanraken. Met andere woorden, ze gingen niet erg ver, omdat ze het gewoon niet met die persoon voelden.
De vierde groep bestond uit mensen die zich bezighouden met homoseksuele activiteiten voor show en aandacht. Alle mensen in deze groep waren vrouwen die contact maakten met andere vrouwen op sociale evenementen waar anderen ze konden zien. De meesten hadden drankmisbruik gehad, beperkten hun activiteiten tot kussen en aanraken, en hadden geen eerdere ervaring van hetzelfde geslacht. ‘Performante biseksualiteit’ zou een andere manier zijn om dit te beschrijven – ze zetten een kleine show op, misschien om aandacht te krijgen of iemand anders aan te zetten.
De volgende was de geliefde, maar zeer religieuze groep – dit waren mensen (meestal vrouwen) die erg genoten van hun connecties, maar die sterke religieuze overtuigingen leken te hebben die niet passen in het adopteren van een homoseksuele of biseksuele identiteit. Ze waren vrij gelijkaardig aan de groep ‘meer willen’ in hun plezier in de ervaring, evenals in hun verlangen naar een relatie met hun partner. Het verschil was echter dat de meeste van deze mensen af en toe religieuze diensten bijwoonden en zeiden dat hun religieuze overtuigingen hun seksuele opvattingen vertelden.
Tot slot, en gerelateerd aan de vorige groep, was er de groep die bestond uit mensen (meestal mannen) die bijna universeel overeenkwamen dat homoseksualiteit altijd verkeerd is. Deze groep was de meest politiek conservatieve en baseerde zich voor het grootste deel op hun seksuele opvattingen over hun religieuze overtuigingen. Ze genoten niet zo van de ervaring als de andere religieuze groep en relatief weinig zeiden dat ze een relatie wilden.
Zoals u kunt zien, komen zelf-identificerende heteroseksuelen die deelnemen aan homoseksuele afspraken uit verschillende achtergronden en verschillen aanzienlijk in hoe zij zich voelen over hun ervaringen. Gezien deze variatie lijkt het logisch om te concluderen dat het waarschijnlijker is dat een heteroseksuele identiteit in sommige van deze mensen blijft bestaan dan in andere.
In het bijzonder zijn de groepen die in de nabije toekomst het meest geneigd zijn om identiteiten over te zetten waarschijnlijk de “meer willen” en “dronken en nieuwsgierige” mensen, gezien het feit dat ze over het algemeen genoten van de ervaring en niet leken te maken te hebben met religieuze conflicten. Daarentegen zullen de andere vier groepen waarschijnlijk eerder hun heteroseksuele identiteit behouden, althans voor een tijdje. Het is mogelijk dat ze uiteindelijk veranderen, afhankelijk van hun toekomstige ervaringen en hoe hun houding en sociale omgeving evolueren.
Deze bevindingen helpen ons te begrijpen waarom er zo vaak een discrepantie bestaat tussen de seksuele identiteiten en het gedrag van mensen. Ze benadrukken ook waarom we niet te veel veronderstellingen moeten maken over iemands seksuele interesses of gedragingen die uitsluitend gebaseerd zijn op hun label voor seksuele identiteit.
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
