Onderzoek door het University College Londen toont dat kinderen jonger dan zeven zogoed als geen negatieve emotionele impact ervaren door een scheiding. Tussen de leeftijd van zeven en veertien bestaat dan weer het grootste risico op psychologische problemen.
Uit een studie eind 2018 blijkt dat kinderen tussen 7 en 14 haar het meest afzien van scheiding. Kinderen die hun ouders zien scheiden als ze tussen 7 of 14 jaar zijn, hebben meer kans emotionele (16%) of gedragsproblemen (8%) te ontwikkelen dan kinderen die jonger of ouder zijn. Dat blijkt uit een studie van de University College London bij 6245 kinderen. Zowel jongens als meisjes waren neerslachtiger of angstiger na een scheiding, maar vooral bij jongens merkten de onderzoekers bijvoorbeeld ongehoorzaamheid op. Bij kinderen tussen drie en zeven werd geen verschil in gedrag opgemerkt. (Bron HBvL 18/01/2019)
Scheiden doet lijden, maar het zijn toch vooral kinderen tussen zeven en veertien die het meest afzien als hun ouders er de brui aan geven schrijft ook de Morgen (18/01/2019)
Vooral ‘internaliseren’ – negatieve gevoelens opkroppen waardoor zelfs soms fysieke symptomen opduiken – komt vaak voor. Bij de jongere en oudere kinderen zijn er gemiddeld geen noemenswaardige effecten.
“We vermoeden dat kinderen op die leeftijd gevoeliger zijn voor relatiedynamieken”, zegt onderzoeker Emla Fitzsimons. In die periode hebben kinderen emotioneel stabiele ouders nodig, omdat ze zelf hun identiteit aan het vormen zijn en hun eerste stappen in de wereld zetten. Maar het gebeurt niet zelden dat ouders volledig door de scheiding zijn opgeslorpt en de emotionele steun die hun kind in dat proces nodig heeft niet kunnen bieden.
Daarentegen zullen kinderen van wie de ouders scheiden wanneer ze tussen drie en zeven jaar oud zijn, dergelijke problemen niet onmiddellijk of op de leeftijd van 14 ontwikkelen, dan degenen die nog bij beide ouders wonen.
Prof Emla Fitzsimons, van het Institute of Education aan University College London en co-auteur van de studie, zei: “Als de familie zich opsplitst in de late, maar niet in de vroege kindertijd, is dit schadelijk voor de geestelijke gezondheid van kinderen. Een mogelijke reden hiervoor is dat kinderen op deze leeftijd gevoeliger zijn voor relatiedynamiek. ”
Fitzsimons en haar collega, Aase Villadse, analyseerden 6.245 kinderen die betrokken zijn bij de Millennium Cohort Study, die de gezondheid volgt van jonge mensen die aan het begin van de eeuw zijn geboren.
“We vinden dat het vertrek van de vader een negatief effect heeft op de geestelijke gezondheid van kinderen, met name op het internaliseren van de symptomen. Er zijn geen kortetermijneffecten van vertrek in de vroege kinderjaren en slechts een zwak bewijs van effecten op de middellange termijn, en alleen voor vrouwen, “leest de onderzoekspaper werd gepubliceerd in het tijdschrift Social Science and Medicine. “Vaderlijk vertrek in latere kinderjaren, aan de andere kant, is geassocieerd met een toename van internaliseringsproblemen bij zowel mannen als vrouwen.”
Onder zeven- tot veertienjarigen hadden jongens echter vaker gedragsproblemen, zoals agressief reageren en ongehoorzaam zijn.
De onderzoekers vonden geen klassenverschil in de effecten van het uiteenvallen van het gezin; mensen met een armere en rijkere achtergrond hadden evenveel kans op geestelijk slechte gezondheid.
Tom Madders, de campagneleider bij de liefdadigheidsinstelling YoungMinds, zei: “De redenen waarom een jongere psychische gezondheidsproblemen kan ontwikkelen, kunnen complex zijn, maar deze studie laat zien hoe het uiteenvallen van een gezin verwarrend en ontwrichtend kan zijn voor een kind en een aanzienlijk effect kan hebben. vooral in de latere kindertijd. Daarom is het zo belangrijk om de veerkracht van kinderen vanaf jonge leeftijd op te bouwen en hen te leren meer te leren over gezonde relaties, zowel met anderen als met zichzelf. ”
Dr. Nick Waggett, chief executive van de Association of Child Psychotherapists, zei dat ouders die uit elkaar gaan misschien te veel worden verteerd door hun scheiding om hun kinderen genoeg emotionele steun te geven, waardoor ze problemen krijgen. “Bij late kindertijd en vroege adolescentie heeft het kind behoefte aan een groeiend besef van zijn eigen identiteit en individualiteit en heeft het robuuste ouders nodig die emotioneel beschikbaar zijn voor hen in deze overgangsperiode.
“Het kan zijn dat ouders die bezig zijn met scheidingsproblemen als stel op het moment dat het kind in de puberteit komt, minder in staat zijn om de emotionele steun te bieden die het kind nodig heeft om over hun eigen proces van scheiding en ontwikkeling naar volwassenheid te onderhandelen.”
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
