Nieuw psychologiepapier suggereert dat disfunctionele relaties een voorbode zijn van psychische aandoeningen

Geschatte tijd om tekst te lezen: 3 minu(u)t(en)
Stellen waarin de vrouw de enige verdiener is, melden een lagere tevredenheid met het leven
Een subtiele nieuwe manier om een ​​narcist te identificeren

Een kort artikel gepubliceerd in Current Directions in Psychological Science bespreekt hoe

man and woman sitting posing for photo

Photo by Ayo Ogunseinde

relaties die conflicterend, onbevredigend of verontrustend worden, een biologische of psychologische aanleg voor geestesziekte kunnen veroorzaken.

In dit werk bouwt psychologieprofessor Susan C. South van Purdue University een pleidooi voor waarom slecht functionerende romantische relaties belangrijke sociaal-ecologische triggers kunnen zijn voor psychopathologie.

Ongeveer 90% van de Amerikaanse bevolking trouwt op een bepaald moment in hun leven. En maar liefst 59% van de jongere generaties (leeftijd 18-44) hebben samengewoond. Goed functionerende relaties voorspellen algemeen welzijn. Degenen die een ongelukkige partner hebben, ervaren echter vaak ongunstige gevolgen voor de geestelijke gezondheid en voldoen eerder aan de diagnostische criteria voor stoornissen zoals PTSS, depressie, alcoholgebruik en gegeneraliseerde angst.

Longitudinale studies ondersteunen een richting voor dit effect, zodat verstoorde relaties leiden tot een grotere kans op psychische problemen, in tegenstelling tot het omgekeerde (dwz psychische problemen die leiden tot ontevreden relaties).

In eerder werk beoordeelden South en collega’s de algemeenheid en specificiteit van de verbanden tussen relatieproblemen en psychopathologie door langdurig heteroseksuele getrouwde stellen te bestuderen. De auteur schrijft: “De belangrijkste boodschap van dit werk is dat wanneer men op zoek is naar redenen waarom huwelijksproblemen en relatietevredenheid met elkaar verbonden zijn, het nodig kan zijn om de hogere orde te onderzoeken om een ​​handelbare greep op mogelijke mechanismen te vinden. domeinen van psychopathologie in plaats van de specifieke vorm.”

Tweelingonderzoeken naar psychopathologie en problemen in romantische relaties suggereren dat dezelfde genetische factoren die bijdragen aan relatieproblemen ook aanleiding geven tot symptomen van psychopathologie. Studies die de niet-gedeelde omgeving van broers en zussen of tweelingen nauwkeurig hebben onderzocht, leveren bewijs dat omgevingsinvloeden ook een rol spelen in het verband tussen relatieproblemen en psychische aandoeningen.

De diathese, of aanleg, voor psychopathologie is niet noodzakelijkerwijs puur genetisch. Factoren zoals emotionele of cognitieve risico’s die van persoon tot persoon verschillen, de mate van ondersteuning of het gebruik van emotieregulatiestrategieën in een conflicterende relatie, kunnen ook bemiddelaars zijn tussen relatieproblemen en geestelijke gezondheid.

Hoewel het huwelijk over de hele wereld gebruikelijk is, geldt dat ook voor relatieconflicten. Men kan zo van streek raken binnen hun romantische relatie dat ze een drempel overschrijden waarna de relatie psychopathologieën kan veroorzaken waarvoor ze kwetsbaar zijn. Sommigen missen inderdaad de risicofactoren die een negatieve wisselwerking zouden hebben met relatieconflicten, of hebben beschermende factoren die dit lot voorkomen.

Tot besluit, schrijft South, “een vruchtbare weg voor onderzoek zou kunnen zijn om minder te focussen op brede persoonlijkheidskenmerken die algemene manieren van gedragen en denken kenmerken en meer op de doelen, waarden en behoeften die elke persoon in de relatie brengt en hoe die worden bereikt ( of niet) door iemands partner.”

Het artikel, ” A Romantic-Partner Model of Mental Health “, is geschreven door Susan C. South.

Bronnen

https://www.psypost.org/2023/07/new-psychology-paper-suggests-dysfunctional-relationships-are-a-precursor-to-mental-illness-166052

Delen