Een nieuwe studie biedt verrassende inzichten in de relaties tussen
Photo by Eric TERRADE
persoonlijkheidskenmerken, huwelijkstevredenheid en geestelijke gezondheid. In tegenstelling tot wat vaak wordt verwacht, bleek uit het onderzoek dat hoewel persoonlijkheid wel degelijk de tevredenheid over het huwelijk voorspelt, de tevredenheid over het huwelijk zelf niet direct geestelijke gezondheidsproblemen voorspelt. De bevindingen zijn gepubliceerd in het Journal of Personality .
De motivatie achter het onderzoek
Eerdere studies hebben persoonlijkheidskenmerken sterk in verband gebracht met psychische stoornissen, wat suggereert dat aspecten van iemands persoonlijkheid hen vatbaar kunnen maken voor psychologische problemen. De nieuwe studie had tot doel dit verder te onderzoeken, met name gericht op de manier waarop de kwaliteit van een huwelijksrelatie, vaak beïnvloed door de persoonlijkheid, een rol zou kunnen spelen bij de ontwikkeling van geestelijke gezondheidsproblemen.
“Relaties waar we voor kiezen, vergeleken met relaties zoals familie waarin we vaak geboren worden, zijn erg interessant voor mij”, legt studieauteur Samantha Dashineau uit, een promovendus in de klinische psychologie aan de Purdue University.
“Dit geldt vooral voor romantische partners, met wie we vaak een groot deel van ons volwassen leven doorbrengen. Dit artikel is een natuurlijke uitbreiding van deze interesse: onderzoeken hoe kenmerken mensen in relaties kunnen brengen (zoals persoonlijkheid) en vervolgens van invloed zijn op hoe gelukkig we zijn in onze romantische relaties, wat op zijn beurt van invloed kan zijn op hoe waarschijnlijk het is dat we psychische symptomen ervaren. ”
Hoe het onderzoek werd uitgevoerd
Bij het onderzoek waren 199 pasgetrouwde personen betrokken (99 mannen en 100 vrouwen) uit een universiteitsstad in het Midwesten. Deze paren, die twaalf maanden of minder getrouwd waren, namen deel aan een reeks gegevensverzameling op drie verschillende tijdstippen: bij het begin, na zes maanden en vervolgens na een jaar.
Ze werden beoordeeld met behulp van twee belangrijke instrumenten: het Schedule for Nonadaptive and Adaptive Personality-2 (SNAP-2) en de Dyadic Adjustment Scale (DAS). De SNAP-2-vragenlijst evalueerde de persoonlijkheden van de deelnemers op drie brede dimensies: positief temperament, negatief temperament en ontremming. DAS mat daarentegen de kwaliteit van hun huwelijksrelatie aan de hand van verschillende aspecten, zoals wederzijdse activiteiten en algeheel geluk.
Bovendien maakte het onderzoek gebruik van de Inventory for Depression and Anxiety Symptomen (IDAS) en de Externaliserende Schaal (ES-100) om respectievelijk symptomen van internaliserende en externaliserende psychopathologie te meten. Deze hulpmiddelen hielpen bij het meten van de aanwezigheid van geestelijke gezondheidsproblemen zoals depressie, angst en middelenmisbruik.
De invloed van persoonlijkheid op huwelijkstevredenheid
Een belangrijke bevinding van het onderzoek was de significante impact van persoonlijkheidskenmerken op de kwaliteit van huwelijksrelaties. De onderzoekers ontdekten dat een positief temperament, dat eigenschappen als optimisme en gezelligheid omvat, positief geassocieerd was met een hogere huwelijkstevredenheid. Dit suggereert dat individuen met een positievere kijk en betrokken sociaal gedrag doorgaans gelukkiger huwelijken hebben.
Omgekeerd voorspelde een negatief temperament, gekenmerkt door eigenschappen als humeurigheid en emotionele instabiliteit, een lagere huwelijkstevredenheid. Dit geeft aan dat personen die doorgaans een pessimistische kijk op het leven hebben en emotionele ups en downs ervaren, meer moeite zouden kunnen hebben in hun huwelijksrelaties.
Interessant genoeg bleek uit het onderzoek ook dat ontremming, een eigenschap die verband houdt met impulsiviteit en gebrek aan zelfbeheersing, verband hield met een grotere tevredenheid in het huwelijk. Dit was enigszins onverwacht, omdat over het algemeen wordt aangenomen dat ontremming een negatief effect heeft op relaties. Het suggereert dat in de context van deze pasgetrouwde paren bepaalde aspecten van ontremming positief zouden kunnen bijdragen aan de relatiedynamiek, mogelijk door spontaniteit en openheid te bevorderen.
Het onverwachte gebrek aan bemiddeling
Een van de meest verrassende bevindingen van het onderzoek was echter het ontbreken van een direct verband tussen huwelijkstevredenheid en geestelijke gezondheidsproblemen. In tegenstelling tot wat je zou verwachten, voorspelde de kwaliteit van de huwelijksrelatie geestelijke gezondheidsproblemen zoals depressie, angst of middelengebruik niet significant.
Bovendien was er geen bewijs voor een mediërend verband tussen huwelijkstevredenheid en geestelijke gezondheidsproblemen. Bemiddeling verwijst in psychologisch onderzoek naar het proces waarbij een variabele (in dit geval de tevredenheid over het huwelijk) naar verwachting zal dienen als een schakel of een ‘bemiddelaar’ tussen een onafhankelijke variabele (persoonlijkheidskenmerken) en een afhankelijke variabele (geestelijke gezondheidsproblemen). .
“In deze studie hebben we gekeken naar het pad van persoonlijkheid naar relatietevredenheid en naar symptomen van psychische stoornissen,” vertelde Dashineau aan PsyPost. “Dat wil zeggen, we waren geïnteresseerd om te weten: heeft de persoonlijkheid invloed op hoe iemand zijn huwelijksrelatie ervaart, wat op zijn beurt vervolgens de symptomen van een psychische stoornis beïnvloedt, zoals angst voor depressie? Er is wetenschappelijk bewijs dat het idee ondersteunt dat relaties psychische symptomen beïnvloeden, maar in dit onderzoek hebben we geen steun voor die hypothese gevonden.”
Persoonlijkheidskenmerken en geestelijke gezondheid
“In plaats daarvan vonden we in verkennende analyses bewijs voor het belang van bepaalde persoonlijkheidskenmerken bij het voorspellen van bepaalde symptomen van psychische stoornissen,” zei Dashineau. “We ontdekten bijvoorbeeld dat verandering in iemands neiging om zich op een positieve, prosociale manier te gedragen de meerderheid van de verandering in hun symptomen van psychische stoornissen in de loop van de tijd voorspelde.”
“Bovendien ontdekten we dat de neiging om impulsief te zijn geassocieerd was met minder psychische symptomen wanneer deelnemers met elkaar werden vergeleken. Deze bevinding was verrassend omdat impulsiviteit verband houdt met veel psychische symptomen. Een verklaring hiervoor kan zijn dat het er misschien minder toe doet dat iemand in het algemeen impulsief is, maar dat het eerder de manieren zijn waarop die impulsiviteit fluctueert die de symptomen van psychische stoornissen bepalen. Natuurlijk is dit slechts één plausibele verklaring voor deze bevinding, die toekomstig onderzoek rechtvaardigt.”
“Over het algemeen zou de gemiddelde persoon moeten inzien dat persoonlijkheid een belangrijke rol speelt in hoe we de wereld ervaren, inclusief hoe we symptomen van psychische stoornissen kunnen ervaren,” vertelde Dashineau aan PsyPost.
Voorbeeldkenmerken en toekomstige onderzoeksrichtingen
De steekproef bestond echter uit pasgetrouwde paren die over het algemeen een hoge mate van huwelijkstevredenheid rapporteerden. Deze uniformiteit in hoge tevredenheidsniveaus zou kunnen betekenen dat er niet genoeg variatie was in de tevredenheid over het huwelijk om de resultaten op het gebied van de geestelijke gezondheid significant te beïnvloeden. Wanneer de meeste deelnemers tevreden zijn over hun huwelijk, wordt het in wezen moeilijk in te schatten hoe veranderingen in de tevredenheidsniveaus de geestelijke gezondheid kunnen beïnvloeden.
Op dezelfde manier zou de niet-klinische aard van de steekproef, waarbij deelnemers over het algemeen een laag niveau van psychopathologie vertoonden, kunnen betekenen dat het onderzoek niet een voldoende breed spectrum van geestelijke gezondheidsproblemen bestrijkt. Dit beperkte bereik heeft mogelijk bijgedragen aan het onvermogen om bemiddelingseffecten te detecteren.
Toekomstig onderzoek zou deze dynamiek in meer diverse groepen kunnen onderzoeken, waaronder die met hogere niveaus van relatieontevredenheid of ernstigere geestelijke gezondheidsproblemen. Er is ook een mogelijke manier om te onderzoeken hoe de dynamiek binnen een koppel, die lang vóór het huwelijk tot stand is gekomen, deze relaties beïnvloedt.
“Het feit dat we geen steun vonden voor de hypothese dat relatietevredenheid invloed heeft op de geestelijke gezondheid was verrassend, maar ik denk ook dat het interessante vragen oproept over voor wie tevredenheid de meeste impact kan hebben op het gebied van geestelijke gezondheid en welzijn,” legt Dashineau uit. “Deze steekproef bestond uit een overwegend homogene groep pasgetrouwden, dus ik denk dat er nog veel meer groepen mensen zijn die in dit opzicht bestudeerd kunnen worden.”
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
