Een onderzoek onthult hoe aantrekkelijkheid en eigenwaarde roddels beïnvloeden en biedt
Photo by Obie Fernandez
inzicht in sociale dynamiek en jaloezie.
Een studie gepubliceerd in Evolutionary Psychological Science onderzocht de psychologie achter waarom fysiek aantrekkelijke vrouwen vaak het doelwit worden van negatieve roddels, met de nadruk op romantische jaloezie en zelfwaardering. Uit het onderzoek bleek dat de fysieke aantrekkelijkheid van potentiële concurrenten weliswaar geen directe invloed had op de roddelneigingen, maar wel op de mate van romantische jaloezie, die op zijn beurt weer verband hield met meer roddels . Bovendien versterkte een lager zelfbeeld de impact van de aantrekkelijkheid van concurrenten op jaloezie en roddels, vooral tegenover persoonlijke vrienden.
De dynamiek van roddels begrijpen
Onderzoekers van de Beijing Normal University voerden een onderzoek uit onder 190 vrouwen tussen 23 en 35 jaar, aan wie werd gevraagd hun eigen fysieke aantrekkelijkheid en zelfwaardering te beoordelen. Deze deelnemers werden vervolgens blootgesteld aan afbeeldingen van vrouwen, gecategoriseerd op basis van hun aantrekkelijkheid, en gevraagd zich een sociaal scenario voor te stellen met een potentiële romantische interesse. De resultaten brachten een directe correlatie aan het licht tussen de aantrekkelijkheid van deze ‘rivaliserende’ vrouwen en de mate van romantische jaloezie die de deelnemers voelden. Deze jaloezie was een belangrijke voorspeller van de kans om te roddelen, vooral als de deelnemers een lager zelfbeeld hadden.
De rol van aantrekkelijkheid en zelfwaardering
Aantrekkelijkheid speelde een genuanceerde rol in de dynamiek van roddels. Hoewel de fysieke aantrekkingskracht van potentiële rivalen niet inherent tot roddels aanzette, escaleerde het wel de romantische jaloezie, waardoor de neiging tot roddelen toenam. Dit fenomeen was vooral uitgesproken bij vrouwen met een lager zelfbeeld, die vaker negatieve informatie over een rivaal aan vrienden verspreidden. De studie onderstreept de complexiteit van menselijke sociale interacties en de onderliggende psychologische mechanismen die roddels voeden.
Vergelijkende inzichten: roddelen mannen zoveel?
Een interessant aspect van de sociale dynamiek is de vraag of roddelgedrag exclusief is voor vrouwen of ook onder mannen voorkomt. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, blijkt uit een onderzoek van de Ariel Universiteit in Israël dat mannen en vrouwen in gelijke mate met roddels omgaan. De aard van de roddels verschilt echter. Vrouwen hebben de neiging om ondersteunende of positieve roddels over collega’s te delen, terwijl mannen eerder geneigd zijn rivalen te denigreren. Dit vergelijkende inzicht suggereert dat roddel, als sociaal instrument, verschillende functies vervult bij alle geslachten, met implicaties voor het begrijpen van sociale cohesie en concurrentie.
De bevindingen van de Beijing Normal University bieden een kijkje in het ingewikkelde web van menselijke emoties en sociale strategieën. Roddel, vaak afgedaan als louter ijdel gepraat, komt naar voren als een complex gedrag dat verweven is met jaloezie, eigenwaarde en het menselijke verlangen naar sociaal voordeel. Terwijl we door onze sociale werelden navigeren, leiden deze inzichten tot een diepere reflectie op de aard van onze interacties en de onzichtbare krachten die deze vormgeven.
Waarom roddelen vrouwen?
Roddelen wordt in de eerste plaats een manier voor vrouwen om contact te maken, zelfs als dit ten koste gaat van anderen. Het delen van verhalen en informatie bindt vrouwen, waardoor ze gemeenschappelijke interesses en kennis krijgen. Het is een manier om je onderdeel van de groep te voelen, opgemerkt en gehoord te worden, en je belangrijk te voelen. Hoe sappiger het nieuws wordt verspreid, hoe meer opwinding en energie vrouwen uit de interactie halen. Verbinding maken door met vrienden te praten, te roddelen en elkaar te verzorgen activeert de pleziercentra van hun hersenen, vooral als ze geheimen delen met romantische of seksuele implicaties. Het geeft ze een enorme dopamine- en oxytocine-rush, en dus de sensatie.
Photo by Vladislav Nahorny
Een ander doel van roddelen is het verkrijgen van waardevolle informatie. Adolescente meisjes en vrouwen willen graag weten wat andere vrouwen denken, welke problemen en onzekerheden ze hebben, hoe ze werkelijk zijn achter hun maskers, en hoe vrienden leeftijdsgenoten beoordelen. Ze leren wat wel en niet acceptabel is door de manier waarop vrouwen over elkaar praten; het is een manier waarop ze sociale normen creëren die hun groep definiëren. Door op deze manier te delen, kunnen vrouwen ook leren hoe leeftijdsgenoten op hun eigen ideeën en perspectieven kunnen reageren door de manier waarop vrienden andere leeftijdsgenoten beoordelen.
Het uitwisselen van geheimen en roddels creëert een niveau van intimiteit dat vrouwen niet met zomaar iemand hebben. Het kunnen delen van privénotities bewijst hun belang, acceptatie en status in de groep, en het hebben van meer voorkennis verhoogt hun status.
De meeste vrouwen vinden het moeilijk om hun conflicten rechtstreeks met vrienden aan te pakken, omdat ze zo bang zijn een vriendschap te verliezen. Roddelen wordt een manier om je gedachten en gevoelens te uiten zonder dat je er mensen mee hoeft te confronteren. Als je kliek het met je eens is en jouw kant kiest, is dat een bevestiging dat je gelijk hebt. Tegen anderen zeggen wat je bang bent om in het gezicht van je kwelgeest te zeggen, is een manier om wraak te nemen, maar toch ‘aardig’ over te komen.
Roddel is het wapen bij uitstek in de indirecte relatie-agressie die onder vrouwen voorkomt. Roddel kan echter ook een positieve kracht zijn in het leven van groepen. In dit Roddel is een evolutionaire aanpassing die onze prehistorische voorouders in staat heeft gesteld sociaal succesvol te zijn en het is de moeite waard de ingewikkelde rol die roddels spelen in het menselijke sociale leven te onderzoeken. De belangstelling voor de zaken van mensen van hetzelfde geslacht is vooral onder vrouwen groot, en het is helaas niet altijd goedaardig is. Vrouwen, veel meer dan mannen gebruiken roddels op een agressieve, competitieve manier en het begrijpen van de dynamiek van competitieve roddels geeft ons inzicht in gerelateerde sociale fenomenen, zoals hoe mensen sociale media zoals Facebook gebruiken en waarom mannen en vrouwen vaak zulke verschillende smaken hebben op het gebied van films en televisie.
Vanaf de conceptie tot het graf worden meisjes en vrouwen geconfronteerd met concurrentie met anderen. In de baarmoeder concurreren de behoeften van de foetus met die van haar moeder en eventuele zusters; na de geboorte concurreert ze haar hele leven: met haar zussen, andere vrouwelijke familieleden en niet-verwante vrouwelijke concurrenten om sociale status of partners. Hoewel zelden zo openlijk als de concurrentie tussen mannen en vrouwen, is de concurrentie tussen vrouwen en vrouwen even ernstig in termen van levenslange gevolgen en kan ze af en toe gewelddadig worden.
Volgens veel communicatiewetenschappers is agressie een gevolg van sociaal-culturele ervaringen en wordt het minder vaak beschouwd als een geëvolueerde reactie op omgevingsfactoren. Hoewel er veel factoren van agressie zijn, helpt een evolutionaire redenering om te isoleren welke van deze factoren belangrijker zijn bij het verklaren van agressie onder vrouwen, waarvan fysieke aantrekkelijkheid er één is. Verre van oppervlakkig: aantrekkelijke vrouwen genieten tijdens intraseksuele competitie een betere onderhandelingspositie dan vrouwen die minder aantrekkelijk zijn, en zijn agressief om te onderhandelen over een betere behandeling van rivalen. Het bewijs hiervoor is echter gemengd, omdat vrouwen hun fysieke aantrekkelijkheid overdrijven in tijden van verhoogde ovulatoire vruchtbaarheid. Bijgevolg zijn de concurrerende onderhandelingsposities van vrouwen gebaseerd op de wisselwerking tussen de alledaagse aantrekkelijkheid en hun overdrijvingen van fysieke aantrekkelijkheid. In vergelijking met de traditionele sociale psychologie en communicatiemodellen van agressie, verklaart de menselijke evolutie spaarzamer de manieren waarop vrouwen hun communicatie over agressie functioneel afstemmen op vele omgevingsfactoren en individuele verschillen tussen concurrenten.
Photo by Catia Dombaxe
Darwin (1871) merkte in zijn evolutietheorie door middel van seksuele selectie op dat “het de mannen zijn die samen vechten en ijverig hun charmes tonen tegenover de vrouwen” (p. 272). Onderzoekers die de intraseksuele concurrentie onderzoeken, hebben zich sindsdien onevenredig geconcentreerd op de mannelijke concurrentie om partners, waarbij de vrouwelijke concurrentie veel minder aandacht krijgt. Er is ook bewijsmateriaal dat vrouwen inderdaad met elkaar concurreren om reproductieve voordelen veilig te stellen en te behouden.
Intraseksuele competitie is een belangrijk onderdeel van seksuele selectie. Evolutionair gezien concurreren vrouwen om de toegang tot en het behoud van partners op belangrijke dimensies die mannen zijn gaan waarderen en waar ze prioriteit aan geven bij hun partners voor de lange en korte termijn, met name fysieke aantrekkelijkheid. Dergelijke concurrentie evolueerde om adaptief te zijn in voorouderlijke omgevingen, aangezien de waargenomen concurrentie uit echte individuen bestond. De onderliggende psychologische mechanismen voor concurrentie worden in moderne omgevingen echter excessief geactiveerd en voortdurend meer betrokken, omdat deze psychologische mechanismen voor sociale vergelijking en concurrentie op een diep niveau geen onderscheid maken tussen echte mensen en ingebeelde intraseksuele concurrentie in de vorm van massamediabeelden.
Hoewel vrouwen over het algemeen als minder competitief worden beschouwd dan mannen, concurreren vrouwen op veel manieren en in uiteenlopende situaties. Vrouwen proberen zichzelf er aantrekkelijker uit te laten zien om de aandacht van een begeerlijke partner te trekken. Ze zullen roddels gebruiken als een vorm van informatieoorlog om reputaties te beïnvloeden. Zij strijden als moeders om toegang tot middelen die rechtstreeks van invloed zijn op de gezondheid van hun kinderen. Ze gebruiken selfies die op sociale media zijn geplaatst om de perceptie van anderen te manipuleren. Vrouwen concurreren hun hele leven: in de baarmoeder, tijdens de adolescentie en volwassenheid, en tot in hun oudere jaren.
Het onderwerp damescompetitie heeft door de jaren heen een aanzienlijke impuls gekregen. The Oxford Handbook of Women and Competition , onder redactie van Maryanne L. Fisher, biedt lezers direct bewijs van deze groei en is een van de eerste wetenschappelijke delen die zich specifiek op dit onderwerp richten. Fisher en haar team van bijdragers bieden een definitief wereldbeeld van de huidige kennis over concurrentie tussen vrouwen vandaag. Veel van de hoofdstukken zijn gebaseerd op een evolutionair raamwerk, waardoor auteurs de adaptieve aard van het competitieve gedrag, de motivaties en de cognitie van vrouwen kunnen onderzoeken. Andere hoofdstukken zijn gebaseerd op alternatieve raamwerken, waarbij de bijdragers ook beweren dat sociaal-culturele krachten de boosdoener zijn die de concurrentiedrift van vrouwen vormgeeft. Daarnaast richten verschillende bijdragers hun aandacht op de problemen waarmee adolescente meisjes worden geconfronteerd, en onderzoeken ze de ontwikkelingstrajecten van jonge vrouwen in de volwassenheid.
The Oxford Handbook of Women and Competition is ontworpen om als inspiratiebron te dienen voor toekomstig onderzoek en richting. Het is een opvallende wetenschappelijke tekst die zich richt op de vele concurrentiekrachten die vrouwen vandaag de dag drijven.
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
