De meeste mensen hopen van huwelijkspartners dat ze elkaar op seksueel gebied trouw blijven. Die kijk op huwelijkstrouw is in overeenstemming met de Bijbel, waarin staat: „Het huwelijk zij eerbaar onder allen en het huwelijksbed zonder verontreiniging.” — Hebreeën 13:4.
Betekent huwelijkstrouw enkel en alleen dat iemand geen seks met andere partners heeft? Hoe staat het met seksuele fantasieën over iemand die niet uw huwelijkspartner is? Zou een hechte vriendschap met iemand van het andere geslacht een vorm van ontrouw kunnen worden?
Het is zo gemakkelijk en vanzelfsprekend: trouw beloven aan degene met wie je het liefste samen bent. Maar ook echt trouw blijven is veel moeilijker.
Als je elkaar het jawoord geeft komt het niet bij je op dat je kunt veranderen, dat je geliefde zal veranderen. Dat wij als mens geen statische gegevenheden zijn maar dynamische processen in ontwikkeling. Dat er een moment kan komen dat de liefde niet meer zo groot is dan het moment toen je elkaar eeuwige trouw zwoor.
Binnenkort hoeven Italianen in hun huwelijksbelofte geen eeuwige trouw aan hun partner meer te beloven. Politici in Rome zijn immers druk doende de civiele code aan te passen aan de huidige realiteit.
De belofte om trouw te blijven komt uit een verouderde en voorbijgestreefde visie op het huwelijk, de familie en de rechten van beide partners,’ zeggen senatoren die het voorstel hebben ondertekend.
Volgens opstellers van het voorstel stemt de belofte van trouw niet meer overeen met de hedendaagse praktijken van overspel, polygamie, partnerruil en andere buitenechtelijke fysieke inspanningen.
Door “trouw” uit het huwelijkscontract te halen, kan overspel geen reden meer zijn om een vraag tot scheiding in te willigen. Volgens de behartigers van het wetsvoorstel “zou er in de huwelijkswetgeving niet mogen gepraat worden over seks, en moet “trouw” eerder gezien worden in termen van “vertrouwen en respect”. De senatoren denken dat ‘trouwheid’ niet enkel een seksueel karakter heeft, maar ook de termen ‘vertrouwen en respect’ omvat en dat ‘hoewel de notie belangrijk is, het niet aan de staat is om ze per wet af te dwingen.’
Het woord ‘trouw’ werd eerder dit jaar al vervangen in het Italiaanse samenlevingscontract. Daar wordt melding gemaakt van ‘morele en materiële steun’ en ‘samenwonen’.
De Italiaanse realiteit vertelt ons dat 45 procent van de Italianen (55 procent van de mannen, een derde van de vrouwen) wel eens ontrouw durft te zijn. Het gaat om schattingen, geen exacte cijfers, want die zijn er niet, want er wordt nog behoorlijk wat verzwegen in het katholieke Italië.
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
