vijandig seksisme — ronduit negatieve houdingen tegenover vrouwen — als welwillend seksisme — ogenschijnlijk ridderlijke maar uiteindelijk neerbuigende opvattingen — belangrijke voorspellers zijn van ontrouw onder mannen. Het onderzoek geeft ook aan dat vrouwen vaak niet inzien dat mannen die welwillend seksisme vertonen net zo waarschijnlijk ontrouw zijn als mannen met vijandige seksistische houdingen.
Ontrouw is een veelvoorkomend probleem, met studies die aantonen dat ongeveer 21% van de mannen en 13% van de vrouwen in de Verenigde Staten op een bepaald moment in hun leven ontrouw zijn geweest. De gevolgen van ontrouw zijn aanzienlijk en leiden vaak tot emotionele stress, verminderd zelfvertrouwen, vertrouwensproblemen en in veel gevallen tot het verbreken van de relatie.
Eerder onderzoek heeft een reeks factoren geïdentificeerd die kunnen bijdragen aan ontrouw, waaronder onzekere hechtingsstijlen, permissieve seksuele houdingen en ontevredenheid in relaties. De potentiële invloed van seksistische houdingen — zowel vijandig als welwillend seksisme — op ontrouw was echter nog niet grondig onderzocht.
Vijandig seksisme verwijst naar openlijk negatieve houdingen en overtuigingen over vrouwen, gekenmerkt door wrok, wantrouwen en een verlangen om mannelijke dominantie te behouden. Het manifesteert zich in gedragingen en uitspraken die vrouwen openlijk kleineren of proberen te controleren, waarbij vaak degenen worden gestraft die traditionele genderrollen tarten.
Aan de andere kant is welwillend seksisme een subtielere vorm van seksisme die positief of beschermend kan overkomen. Welwillend seksisme omvat houdingen die vrouwen idealiseren als mensen die bescherming, zorg en voorzieningen van mannen nodig hebben, en die traditionele genderrollen versterken door vrouwen af te schilderen als delicaat en afhankelijk. Het beloont eigenschappen die passen bij passiviteit en onderwerping.
Om te onderzoeken of seksistische houdingen van mannen geassocieerd werden met een grotere kans op ontrouw, rekruteerden de onderzoekers 379 Amerikaanse mannen die ervaring hadden in romantische relaties. De deelnemers werd gevraagd een online enquête in te vullen die hun niveau van vijandig en welwillend seksisme beoordeelde met behulp van de Ambivalent Sexism Inventory, een beproefde tool voor het meten van seksistische overtuigingen.
Naast het meten van seksistische houdingen, beoordeelde de enquête ook de intenties van deelnemers ten aanzien van ontrouw met behulp van de Intention Toward Infidelity Scale. Deze schaal vroeg deelnemers hoe waarschijnlijk het was dat ze hun partner zouden bedriegen als ze wisten dat ze niet betrapt zouden worden, naast andere vragen.
Deelnemers werden ook gevraagd naar hun daadwerkelijke ontrouwgedrag in het verleden, en hun ervaring met vreemdgaan door een partner. De studie controleerde factoren zoals sociale wenselijkheid, om rekening te houden met de mogelijkheid dat deelnemers zichzelf in een beter daglicht zouden proberen te stellen dan waar is.
De bevindingen onthulden dat zowel vijandig seksisme als welwillend seksisme significante voorspellers van ontrouw waren. Mannen die hoger scoorden op deze seksismeschalen, hadden meer kans om in het verleden vreemd te zijn gegaan en hadden meer kans om in de toekomst vreemd te gaan. Deze eerste studie leverde bewijs dat de seksistische houding van mannen verband houdt met ontrouw, wat de veronderstelling in twijfel trekt dat welwillend seksisme, omdat het positief lijkt, niet geassocieerd zou worden met dergelijk schadelijk gedrag.
“Onze studie vergroot de bestaande kennis door te laten zien dat genderideologie met betrekking tot meer algemene intergenderrelaties (d.w.z. de evaluaties en stereotypen van mannen over vrouwen en niet noodzakelijkerwijs beperkt tot iemands intieme relatie) ook ontrouw kan voorspellen”, schreven de onderzoekers. “Voor zover wij weten, is het huidige onderzoek het eerste dat een unieke rol van ambivalent seksisme van mannen bij het voorspellen van ontrouw benadrukt.”
In een vervolgonderzoek probeerden de onderzoekers de bevindingen te repliceren en de mechanismen achter het verband tussen seksistische houdingen en ontrouw te onderzoeken. Deze keer werd de steekproefomvang vergroot tot 544 Amerikaanse heteroseksuele mannen, opnieuw met ervaring in romantische relaties. De methodologie was vergelijkbaar met Studie 1, waarbij deelnemers dezelfde metingen van vijandig seksisme, welwillend seksisme en intenties en gedragingen met betrekking tot ontrouw voltooiden. Studie 2 introduceerde echter een extra variabele: het belang dat werd gehecht aan macht in intieme relaties.
Om dit te meten, reageerden deelnemers op items die waren aangepast van de Sense of Power Scale, die was aangepast om te beoordelen hoeveel belang ze hechtten aan macht over hun intieme partner. Dit stelde de onderzoekers in staat om te onderzoeken of het verlangen naar macht diende als een bemiddelaar tussen seksistische houdingen en ontrouw.
De bevindingen bevestigden de eerdere resultaten, die aantoonden dat zowel vijandig als welwillend seksisme verband hielden met ontrouw. Belangrijk is dat de studie ook onthulde dat het belang dat werd gehecht aan macht in relaties als een bemiddelaar fungeerde. Mannen die seksistische houdingen aanhingen, waren eerder geneigd om macht in hun relaties te waarderen, en dit verlangen naar macht werd op zijn beurt gelinkt aan een grotere kans op ontrouw.
Vervolgens probeerden de onderzoekers beter te begrijpen hoe vrouwen de link tussen seksistische houdingen en het risico op ontrouw waarnemen. De onderzoekers wilden met name weten of vrouwen het risico op ontrouw dat geassocieerd wordt met mannen die vijandig of welwillend seksisme vertonen, nauwkeurig konden inschatten.
Om dit te testen, werden 240 Amerikaanse vrouwen gerekruteerd om deel te nemen aan een experimentele studie. De vrouwen werden willekeurig toegewezen aan een van de drie condities, elk met een fictief profiel van een man genaamd Mark.
In de vijandige seksismeconditie werd Mark beschreven als iemand die openlijk negatieve houdingen had ten opzichte van vrouwen (bijv. “Hij is van mening dat de meeste vrouwen mannen gebruiken voor hun eigen doeleinden en, wanneer ze in een relatie zitten, proberen ze de onafhankelijkheid van een man te beperken en onterechte controle uit te oefenen over zijn gedrag”). In de welwillende seksismeconditie werd Mark afgeschilderd als iemand die ogenschijnlijk positieve maar paternalistische opvattingen over vrouwen had (bijv. “Hij ziet vrouwen als mensen die behoefte hebben aan mannelijke bescherming […] Hij is van mening dat het de plicht van een man is om financiële steun en economische zekerheid te bieden aan een vrouw”). In de controleconditie werd Mark afgeschilderd als iemand die geen seksistische houdingen had.
Na het lezen van de profielen werd de vrouwen gevraagd om aan te geven hoe waarschijnlijk het volgens hen was dat Mark ontrouw zou zijn aan een romantische partner. Ook werd hen gevraagd aan te geven hoe neerbuigend en controlerend ze dachten dat Mark zou zijn in een relatie.
Vrouwen stelden correct vast dat een man met vijandige seksistische houdingen meer kans had om ontrouw te zijn. Ze zagen mannen met welwillende seksistische houdingen echter niet als een groter risico op ontrouw vergeleken met niet-seksistische mannen. Sterker nog, vrouwen beoordeelden de kans op ontrouw voor welwillende seksistische mannen als vergelijkbaar met die van mannen zonder seksistische houdingen. Dit suggereert dat vrouwen het ontrouwrisico van mannen die welwillend seksisme vertonen, mogelijk onderschatten, waarschijnlijk omdat deze houdingen vaak worden aangezien voor positieve eigenschappen zoals bescherming en toewijding.
“Onze bevindingen komen overeen met eerder werk dat aantoont dat mannen met welwillend seksisme worden gezien als bereid om zich te committeren aan hun relaties. Vrouwen vinden ze dus aantrekkelijk, ook al zien vrouwen deze mannen ook als betuttelend en ondermijnend”, schreven de onderzoekers.
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
