“emofilie” – de neiging om snel en vaak verliefd te worden – meer aandacht verdient in psychologie en relatieonderzoek. Het artikel is geschreven door Daniel Jones, universitair hoofddocent aan de University of Nevada Reno, en benadrukt emofilie als een aparte eigenschap die van invloed is op de manier waarop mensen romantische relaties benaderen.
Emofilie, voor het eerst geïntroduceerd door Jones in 2011, beschrijft een patroon van het zoeken naar en gedijen op de emotionele high van verliefd worden. In tegenstelling tot degenen die worden gedreven door een diepe behoefte aan verbinding of angst voor eenzaamheid, worden mensen met een hoge mate van emofilie gemotiveerd door de opwinding, nieuwigheid en euforie van nieuwe romantische connecties. Ze ontwikkelen eerder heel snel intense gevoelens voor een romantische partner en ervaren deze emoties vaak herhaaldelijk met verschillende mensen.
Emofilie is niet per definitie negatief. Het is een natuurlijke variatie in hoe mensen romantische aantrekkingskracht ervaren. Het kan echter specifieke risico’s met zich meebrengen.
“Een aantal van mijn vroege onderzoeksinteresses gingen over relaties, ontrouw en jaloezie. Ik had vooral het gevoel dat er niet genoeg aandacht was besteed aan jaloezie over seksuele en emotionele ervaringen uit het verleden,” legde Jones uit, de auteur van een binnenkort te verschijnen boek over dit onderwerp met de titel Emofilie: De wetenschap van seriële romantiek .
“Dus heb ik verschillende onderzoeken opgezet om te onderzoeken hoe seksuele en emotionele connecties uit het verleden huidige relaties kunnen beïnvloeden. Hoewel dat onderzoek nergens toe leidde, realiseerde ik me tijdens het proces dat mensen enorm verschillen in het aantal vorige partners waarop ze verliefd zijn geworden. Net als seksuele geschiedenis, was emotionele geschiedenis behoorlijk verschillend bij verschillende mensen. Daarom begon ik emofilie te onderzoeken als een individuele verschilkenmerk.”
Emofilie heeft te maken gehad met uitdagingen om erkenning te krijgen als een legitiem studiegebied. Vroeg onderzoek door Jones en zijn medewerkers worstelde om emofilie te onderscheiden van vergelijkbare eigenschappen zoals angstige gehechtheid, wat leidde tot weerstand in academische kringen. Ondanks dit, bleef Jones volharden in het vestigen van emofilie als een unieke persoonlijkheidstrek met specifieke kenmerken en uitkomsten.
“Mijn eerste verrassing had niets te maken met mijn bevindingen, maar met de tegenwerking die ik kreeg op het gebied van romantische relaties,” vertelde Jones aan PsyPost. “Ik was verrast door het feit dat velen volhielden dat emofilie slechts een vorm van angstige gehechtheid is, en dat ik gestoord gedrag bestudeer in plaats van een uniek individueel verschil. Wat betreft de bevindingen, in de volksmond, gingen we er tot nu toe allemaal van uit dat liefde tijd kost of dat liefde een proces is. Wat ik leer door mijn onderzoek is dat hoewel liefde een proces is, dat proces zich razendsnel kan voltrekken.”
“Tot nu toe wijzen velen de liefdesverklaringen van iemand met een hoge emofiliegraad af als onvolwassen, fantasierijk of denkbeeldig. Sommigen beweren ook dat iemand met een hoge emofiliegraad emotioneel beschadigd moet zijn of niet weet wat echte liefde is, vanwege hoe snel ze het voelen. Uit wat mijn onderzoek laat zien, is de liefde die ze voelen echt, en de gevoelens die met die liefde gepaard gaan, zijn ook echt.”
“De gedragingen, percepties en houdingen die mensen met een hoge emofilie hebben ten opzichte van hun relatie en partner zijn hetzelfde als die van iemand die er jaren over heeft gedaan om verliefd te worden,” zei Jones. “Als ze verliefd zijn, liegen mensen om hun partners te beschermen, brengen ze offers voor hen, zien ze hen op een onrealistisch positieve manier en betrekken ze hun partner bij hoe ze zichzelf definiëren. Het verschil tussen iemand met een hoge en lage emofilie is dat de persoon met een hoge emofilie al die liefde veel eerder voelt, dus ze vertonen ook veel eerder al dit liefdesgerelateerde gedrag.”
Onderzoek naar emofilie heeft verschillende intrigerende patronen blootgelegd. Mensen met een hoge emofiliegraad hebben bijvoorbeeld de neiging om hun partners al vroeg in relaties te idealiseren, en ze vaak door een ‘roze bril’ te bekijken. Ze omzeilen mogelijk de typische screeningsprocessen die de meeste mensen gebruiken bij het evalueren van potentiële partners, en springen in plaats daarvan met minimale voorzichtigheid in relaties. Deze impulsiviteit kan leiden tot zowel positieve als negatieve gevolgen. Personen met een hoge emofiliegraad hebben doorgaans meer romantische relaties en meer gevallen van ontrouw .
Aan de ene kant ervaren emofiele personen vaak diepe vreugde en vervulling in hun relaties. Aan de andere kant lopen ze een groter risico op ontrouw, ongezonde relaties en emotionele stress wanneer relaties onvermijdelijk mislukken.
Jones onderzocht ook hoe emofilie zich verhoudt tot andere eigenschappen, zoals socioseksualiteit. Hoewel er enige overlap is – beide eigenschappen worden geassocieerd met een hoger aantal levenspartners – blijft emofilie onderscheidend. Het geeft prioriteit aan de emotionele aspecten van liefde boven puur fysieke aantrekkingskracht. Op dezelfde manier verschilt emofilie van romantisch idealisme, dat zich richt op langetermijn, bijna sprookjesachtige overtuigingen over liefde, terwijl emofilie zich richt op de onmiddellijke emotionele rush.
“Emofilie is een individuele verschilkenmerk dat onze relaties beïnvloedt,” legde Jones uit. “Zoals elk persoonlijkheids- of individueel verschilkenmerk (zoals extraversie) zijn er situaties waarin het geluk en levenstevredenheid kan bevorderen, en andere momenten waarop het die dingen kan belemmeren. Mensen met een te lage emofiliescore kunnen ook worstelen met eenzaamheid doordat ze niet snel genoeg verliefd worden.”
“Zelfbewustzijn is de sleutel tot het werken met uw niveau van emofilie. Als u veel emofilie heeft, kan het kennen van de rode vlaggen waar u op moet letten, waar u op moet letten en waar u op moet reageren als u ze vindt, u niet alleen hartzeer besparen, maar u ook helpen echt fysiek of psychologisch gevaar te vermijden. Mensen met veel emofilie genieten van iets moois: namelijk de herhaalde haast en opwinding en de verbinding van het gevoel van liefde. Maar net als elke emotie kan het leiden tot uitstekende of slechte beslissingen, afhankelijk van de situatie. Dus uzelf kennen is een belangrijk onderdeel van het maken van goede keuzes.”
Zoals bij elk onderzoeksgebied, hebben emofilie-onderzoeken beperkingen. Veel van het huidige bewijs is gebaseerd op zelfgerapporteerde gegevens, wat, hoewel gebruikelijk in psychologisch onderzoek, zijn nadelen heeft. Toekomstige onderzoeken zouden fysiologische en neurologische markers van emofilie kunnen onderzoeken om ons begrip te verdiepen. Bijvoorbeeld, het meten van oxytocineniveaus – vaak het “liefdeshormoon” genoemd – voor en nadat emofiele individuen een potentiële romantische partner ontmoeten, zou licht kunnen werpen op de biologische processen die ten grondslag liggen aan hun ervaringen.
“Het meeste onderzoek dat ik heb gedaan, meet emofilie via de 10-item EP-schaal (die te vinden is op www.darktriad.co)”, aldus Jones. “Het is belangrijk om te weten dat, hoewel zelfrapportage de gouden standaard is in de industrie, het geweldig zou zijn om wat hormonale en neurologische onderzoeken naar emofilie te laten uitvoeren. Ik zou bijvoorbeeld graag de emofiliescores van mensen meten en ze dan vertellen dat ze op het punt staan iemand te ontmoeten die vastbesloten is hun soulmate te zijn. Vlak voordat ze elkaar ontmoeten, zouden we hun huidige oxytocineniveaus kunnen meten. Dergelijk onderzoek zou een lange weg afleggen om objectief bewijs te leveren dat emofilie zowel fysiologische als psychologische processen beïnvloedt.”
Een andere mogelijkheid voor toekomstig onderzoek is het onderzoeken hoe emofilie samenwerkt met cognitieve vooroordelen. Jones vermoedt dat mensen met een hoge emofilie-score zich onevenredig kunnen richten op de positieve kwaliteiten van nieuwe partners, terwijl ze potentiële rode vlaggen negeren. Inzicht in deze cognitieve processen kan leiden tot interventies die emofiele personen helpen om evenwichtigere beslissingen te nemen over relaties.
“Op de lange termijn wil ik het bewustzijn over deze eigenschap vergroten en mensen laten weten dat het natuurlijk is om extreem snel en vaak verliefd te worden, of extreem langzaam en zelden (of nooit)”, zei Jones. “Dit zijn natuurlijke individuele variaties die in de echte wereld voorkomen. Ze maken je niet kapot of op de een of andere manier tekortschietend. Dat gezegd hebbende, zijn er soms gedragingen zoals voortijdige toewijding of het negeren van rode vlaggen die problematisch kunnen zijn als ze niet worden gecontroleerd. We weten dat mensen met een hoge mate van emofilie een hoger risico lopen op antisociale partners en voortijdige opofferingen die hen vroeg in een relatie in de problemen kunnen brengen. Dus ik wil ook degenen met een hoge mate van emofilie helpen om grenzen en bewustzijn op te bouwen om negatieve levensresultaten te voorkomen.”
“Als u meer wilt weten over emofilie, bezoek dan onze website: www.darktriad.co . Ik zou het geweldig vinden als meer onderzoekers zouden samenwerken aan dit onderwerp, en ik sta open voor samenwerking en advies over dit onderwerp. Als emofilie uw leven heeft verstoord, raadpleeg dan een getrainde en erkende therapeut. Het is belangrijk om de hulp te krijgen die u nodig hebt om een aantal van uw gevoelens te omzeilen in dienst van het creëren van grenzen en een gezonde screening van potentiële partners.”
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
