Grote studie levert bewijs dat doelincongruentie de tevredenheid van romantische relaties kan schaden
Een meta-analyse van 32 onderzoeken werpt licht op de relatie tussen de onderlinge
afhankelijkheid van paren en hun relatietevredenheid. De nieuwe bevindingen, gepubliceerd in het Journal of Social and Personal Relationships , geven aan dat paren met uniforme doelen de meeste tevredenheid rapporteren, terwijl paren met tegenstrijdige doelen de minste tevredenheid tonen.
De auteurs van het nieuwe onderzoek merkten op dat ongeveer “40% van de huwelijken eindigt in een scheiding”. Deze statistiek motiveert onderzoek naar welke factoren kunnen leiden tot meer bevredigende huwelijken. Aangezien relaties egalitair zijn geworden, met het verdienen van geld en huishoudelijke taken verdeeld over beide partners, passen oude constructies van tevredenheid in het huwelijk niet meer.
De huwelijken van tegenwoordig bestaan vaak uit twee mensen, niet met verschillende rollen, maar met individuele carrières, ouderschap en huishoudelijke doelen. De onderzoekers waren benieuwd of de verwevenheid van deze doelen een sleutel zou zijn tot huwelijkstevredenheid.
De onderzoekers identificeerden drie soorten onderlinge afhankelijkheid van doelen voor gehuwde paren: doelcongruentie, doelondersteuning en doelconflict.
Doelcongruentie verwijst naar paren met ‘vergelijkbare doelen of gedeelde doelen’. Doelondersteuning verwijst naar paren die elkaars doel ondersteunen met emotionele cheerleading of actiestappen. Ten slotte houdt doelconflict in dat de huwelijkspartners onverenigbare of opzettelijke inmenging hebben in elkaars doelen.
Onderzoeker Ana Toma en haar collega’s veronderstellen dat “meta-analytische resultaten met betrekking tot de associatie tussen dit soort onderlinge afhankelijkheid van doelen en tevredenheid over relaties inzicht kunnen geven in het conceptualiseren van onderlinge afhankelijkheid van doelen en een meer samenhangend beeld kunnen geven van hoe onderlinge afhankelijkheid van doelen verband houdt met romantische relaties.”
Het onderzoeksteam identificeerde 32 onderzoeken bestaande uit 40 monsters en 9153 deelnemers. Inbegrepen studies moesten doelgerelateerde onderlinge afhankelijkheid hebben onderzocht, een maatstaf voor relatietevredenheid, overwogen romantische relaties, en waren kwantitatief.
Meta-analyses worden beschouwd als een sterk hulpmiddel voor het synthetiseren van bestaand onderzoek omdat ze de resultaten van meerdere onderzoeken combineren, wat kan resulteren in een nauwkeurigere schatting van effectgroottes en een vermindering van de kans op willekeurige fouten.
Complexe statistische analyse van de resultaten van deze onderzoeken vond een matig sterke relatie tussen relatietevredenheid en doelcongruentie in romantische relaties. De relatie tussen tevredenheid en doelondersteuning was mild. Naarmate paren meer significante doelconflicten ervaren, des te minder tevredenheid ze rapporteren.
Het onderzoeksteam zocht naar modererende factoren die het verband tussen relatietevredenheid en onderlinge afhankelijkheid van doelen kunnen verklaren. Ze onderzochten de mogelijkheid dat doeltype, doelomvang en doeluitkomsten relevant zijn voor de relatie en vonden geen goed bewijs om deze hypothese te ondersteunen. Dit kan erop duiden dat geen enkel doel te klein of te misleidend is om een relatie te verbeteren.
Het onderzoeksteam erkende enkele beperkingen van het onderzoek. Ten eerste beperkten ze hun onderzoek tot slechts drie soorten onderlinge afhankelijkheid van doelen, een concept dat wellicht genuanceerder is dan deze interpretatie. Ten tweede zou het aantal opgenomen onderzoeken groter kunnen zijn om ervoor te zorgen dat de resultaten kunnen worden gegeneraliseerd naar de algemene bevolking. Ten derde waren de gebruikte gegevens allemaal afkomstig uit gepubliceerde onderzoeken, die mogelijk een vertekende steekproef zijn; het onderzoeksteam probeerde enkele niet-gepubliceerde gegevens te gebruiken, maar kon deze niet op tijd verkrijgen.
Deze overwegingen doen niets af aan de relevantie van een meta-analyse van deze omvang. Toma en collega’s concluderen: “Onze resultaten leveren bewijs voor de veronderstelling dat onderlinge afhankelijkheid van doelen verband houdt met het functioneren van romantische relaties en ondersteunen het belang van het beschouwen van onderlinge afhankelijkheid van doelen als een instrument voor het vergroten van relatietevredenheid bij counseling van koppels.”
De studie, “The role of goal interdependence in couples relationship satisfaction: A meta-analysis”, is geschreven door Ana Toma, Petruța Rusu en Ioana Podina.
Bronnen