Kunnen vrienden helpen bij relatieproblemen : relationele eerstehulpverleners of vertrouwenspersoon.
Mary Baremore herinnert zich de tijd een paar jaar geleden toen een goede vriendin haar in vertrouwen nam over haar huwelijksproblemen. Haar man was aanmatigend, legde de vrouw uit. Ze voelde dat hij haar mening vaak verwierp en haar seksueel afwees. Toen begon ze te snikken.
Mevrouw Baremore luisterde maar zei niet veel, ook al dacht ze dat haar vriendin harder moest worden en met haar man moest praten. Schuchter vroeg ze of haar vriend erover had nagedacht om naar een therapeut te gaan.
“Ik voelde me totaal onbekwaam hierop te reageren”, vertelt mevrouw Baremore, een 53-jarige tolk in gebarentaal die in St. Paul, Minn woont.
Vroeg of laat wil iemand in de diepte van een huwelijks- of relatieprobleem praten over wat er aan de hand is en mogelijk om advies vragen. Er zijn voor die persoon – een familielid, een vriend of zelfs een collega op het werk – is een uitdaging. Niemand leert ons echter hoe we emotionele steun kunnen geven.
Als iemand om wie we geven ons in vertrouwen neemt, is het een normaal instinct om deze persoon koste wat kost beter te laten voelen. We kunnen valse hoop bieden of de partner van onze kennis bekritiseren, en als we dicht bij deze persoon staan, kan hun leed ons leed worden. Maar deze reacties zijn niet nuttig.
Sommige experts leren mensen hoe ze zelfverzekerder en effectiever kunnen zijn in het ondersteunen van een vriend of familielid bij een huwelijks- of relatiecrisis – en hoe grenzen te stellen en te handhaven.
William J. Doherty, Ph.D., hoogleraar sociale sociale wetenschappen en directeur van het Citizen Professional Center, Universiteit van Minnesota werkte een methodiek uit om een soort van eerstelijnshulpverleners te worden inzake relatieproblemen : Marital Confidents of Maritalfirstresponders.
“Het doel van een echtelijke of relationele eerstehulpverlener is om een goede vriend te zijn, geen therapeut”, zegt William Doherty, een huwelijks- en familietherapeut en professor in de sociale wetenschappen aan de Universiteit van Minnesota. Hij ontwikkelde daarvoor een workshop genaamd ‘Marital First Responders’, die hij bij verschillende groepen begeleidt, gaande van verenigingen, drugsovertreders en gewone mensen in buurthuizen en kerken.
Relationele eerstehulpverleners zijn natuurlijke vertrouwelingen, de mensen waar anderen het eerst naar toe gaan als ze moeten praten. Een studie van 1.000 mensen in de leeftijd van 25 tot 70, uitgevoerd door Dr. Doherty en collega’s, geeft aan dat 74% van de volwassenen een vertrouweling is geweest voor iemand die een huwelijksprobleem of langdurige relatie heeft meegemaakt.
Natuurlijke vertrouwenspersonen zijn meestal een goede vriendin of vriend een familielid (vooral een broer of zus) of een collega.
In zijn onderzoek vond Dr. Doherty dat een vriend in dit soort relatieprobleemsituatie het best gewoon luistert. Relationele eerstehulpverleners kunnen ook helpen door emotionele steun te geven en de persoon te helpen de situatie in perspectief te plaatsen. Ze kunnen een persoon helpen zijn of haar bijdrage aan het probleem te begrijpen.
Relationele eerstehulpverleners kunnen fouten maken. Ze zeggen veroordelende dingen of praten te veel over zichzelf. Ze kiezen partij. Ze proberen het probleem op te lossen. “Verwar het vertrouweling zijn niet met een adviseur,” waarschuwt Dr. Doherty.
De belangrijkste vaardigheid voor relationele eerstehulpverleners is luisteren, zegt Dr. Doherty. Als vertrouweling moet je oppassen dat je niet te snel onderbreekt of je eigen perspectief biedt. Spring af van een conclusie en onthoud: je hoort maar één kant van het verhaal.
Probeer je in te leven in de pijn van de persoon, niet in de details van hun verhaal. Geef de gevoelens van de persoon terug (“Ik kan zien hoe gekwetst je was toen je door je vrouw voor je vrienden belachelijke gemaakt werd”). Non-verbale communicatie – een blik, een aanraking – gaat een lange weg.
Vermijd dingen te zeggen die empathisch lijken, maar echt afknapper zijn. (“Ik zou een vrouw achterlaten die dat deed.”)
Wat je moet zeggen zijn dingen die de sterke punten van je geliefde en hun relatie bevestigen: “Ik weet dat je een zorgzame persoon bent”; “Je hebt eerder stormen doorstaan.” Zorg dat de betrokkene zich gehoord voelt en ernstig genomen.
Bied perspectief door de ander te helpen inzien dat veel relatieproblemen gebruikelijk en overkombaar zijn. Help je vriend de gevoelens van zijn of haar partner te overwegen. Accepteer verslaving, affaires of misbruik niet als ‘normaal’. Misschien wilt u een van uw eigen ervaringen kort delen, maar pas op dat u deze niet gelijkstelt aan die van de andere persoon. “U wilt niet als een betweter overkomen”, zegt Dr. Doherty.
Als een persoon vast lijkt te zitten in een probleem – misschien is het paar gestopt met communiceren – suggereert Dr. Doherty dat de vrager de vertrouwenspersoon misschien wil ‘uitdagen’. Stel voorzichtig voor dat de persoon duidelijker met de partner communiceert of zijn of haar verwachtingen en bijdragen aan het probleem onderzoekt. “Ik” -uitspraken zijn hiervoor geweldig, zegt Dr. Doherty, zoals in: “Een van de dingen die ik heb geleerd is dat wanneer ik niet spreek, ik niet kan verwachten dat hij weet wat ik wil.”
Als iemand gevaar loopt een slechte beslissing te nemen, wil een relationele vertrouwenspersoon misschien advies geven. Maar dat moet specifiek en zeldzaam zijn. Beveel een boek of de naam van een relatietherapeut aan.
Doherty organiseert relationele eerstehulpverlenerstrainingen en leert vooral in deze trainingen vertrouwenspersonen met hun eigen grenzen omgaan. Vertrouwenspersonen moeten op hun hoede zijn om de vermoeidheid van een zorgverlener te krijgen. Te vaak moeten steun bieden kan ook een vriendschap of werkrelatie schaden en als je het teveel persoonlijk aantrekt, kan je er ook zelf aan tenonder gaan.
Als je een vertrouwenspersoon bent, identificeer dan goed uw eigen emotionele “triggers” – de relatieproblemen die u van streek maken omdat u ze zelf hebt aangepakt.
Afhankelijk van je relatie met het paar, moet je misschien voorkomen dat je in een driehoek wordt getrokken. Word geen vertrouweling voor beide partners want dan zul je verplicht worden op een bepaald moment te moeten kiezen.Misschien moet je het paar direct vertellen dat je niet in het midden wilt staan.
Mevrouw Baremore, die voelde dat haar vaardigheden als vertrouweling ontbraken, erkende dat ze soms oordeelde over vrienden die haar vertrouwden. “Ik zou zeggen:” Wat ben je aan het doen? ” Verspil dit niet, ” herinnert ze zich. Of: “Ja, ik zag dit aankomen.”
Na de workshop te hebben gevolgd, leerde ze luisteren zonder afgeleid te worden, leerde ze te voorkomen dat ze moest oordelen of diagnosticeren en reflecteerde wat ze hoorde. Ze kreeg ’tools om te erkennen dat er eigen meningen zijn, maar ze opzij te kunnen zetten’, vertelde ze.
Bronnen