Meer tijd in de aanwezigheid van uw romantische partner verlaagt uw C-reactieve proteïne, een marker van ontsteking
SEKS- EN RELATIEONDERZOEK
Gewoon in de fysieke aanwezigheid zijn van je romantische partner kan krachtige gezondheidsvoordelen opleveren, volgens nieuw onderzoek dat zal worden gepubliceerd in Brain, Behavior, and Immunity . Uit de studie bleek dat mensen die meer tijd doorbrachten met hun romantische partner de volgende dag lagere niveaus van inflammatoire marker C-reactief proteïne hadden, ongeacht de kwaliteit van hun relatie.
Sociale relaties bieden krachtige voordelen voor de fysieke gezondheid en kunnen zelfs iemands sterftecijfer verlagen. Hoewel sommige wetenschappers hebben getheoretiseerd dat de kwaliteit van iemands sociale relaties in dit verband een belangrijke rol speelt, is het onderzoeksbewijs hiervoor onduidelijk. Onderzoekers Tatum A. Jolink stelden in plaats daarvan voor dat tijd doorgebracht in de fysieke aanwezigheid van een hechte band een belangrijkere factor zou kunnen zijn.
Er wordt vaak gespeculeerd dat het verband tussen sociale relaties en verbeterde gezondheid kan worden toegeschreven aan verminderde ontsteking. Wat dat betreft, zijn er aanwijzingen dat het simpelweg in de aanwezigheid zijn van een naaste partner de fysiologische regulatie van zenuwbanen verbetert die van invloed zijn op perifere ontsteking. Jolink en haar collega’s voerden een onderzoek uit om te testen of tijd doorgebracht in de nabijheid van een romantische partner markers van systemische ontsteking zou beïnvloeden.
De onderzoekers rekruteerden een laatste steekproef van 100 volwassenen in romantische relaties. Deze deelnemers hebben in de loop van een maand drie laboratoriumbezoeken afgelegd, waar ze bloedmonsters hebben verstrekt om te testen op inflammatoire marker C-reactief proteïne (CRP). Bij elk bezoek, na het bloedonderzoek, vulden de deelnemers enquêtes in met een vraag over de hoeveelheid tijd die ze de afgelopen 24 uur in de fysieke aanwezigheid van hun partner hadden doorgebracht. Dit hield in dat ze in dezelfde kamer waren als hun partner, of ze nu wakker of slapend waren.
Uit de resultaten bleek dat deelnemers die meldden dat ze de afgelopen 24 uur meer tijd in de aanwezigheid van hun partner doorbrachten, lagere CRP-waarden hadden. Deze resultaten waren significant na correctie voor verschillende sociodemografische en gezondheidsmaatregelen, zoals ras/etniciteit, gebruik van antidepressiva, lichaamsbeweging en slaapkwaliteit. Toen de onderzoekers het tegenovergestelde pad testten, ontdekten ze dat CRP geen significante voorspeller was van de tijd doorgebracht met een partner in de afgelopen 24 uur.
Interessant is dat vergelijkbare resultaten werden gevonden bij het kijken naar wekelijkse fluctuaties in de tijd doorgebracht met de partner. Wanneer deelnemers de afgelopen 24 uur meer tijd met hun partner doorbrachten in vergelijking met hun gemiddelde over de drie tijdspunten, daalde hun CRP aanzienlijk.
Dit verband tussen de tijd doorgebracht met de partner en de lagere CRP hield stand bij controle voor drie veel bestudeerde verklaringen: de kwaliteit van iemands relatie, de vijandigheid tegenover de partner en gevoelens van eenzaamheid die week. Dit suggereert dat het simpelweg fysiek doorbrengen van tijd in de buurt van een romantische partner consequent geassocieerd was met een lagere CRP, ongeacht de relatiekwaliteit, vijandigheid of eenzaamheidsfactoren.
“We hebben CRP op drie verschillende dagen in de loop van de tijd getest en vonden bewijs dat suggereert dat alleen samen zijn met een romantische partner gunstig was in de vorm van een lagere CRP”, schrijven de auteurs van het onderzoek. “Door dit proximale biologische pad te identificeren waardoor samenzijn met onze naaste anderen betere gezondheidsresultaten kan vergemakkelijken, onthullen deze bevindingen nog niet in kaart gebrachte wegen om de mechanismen aan te pakken waardoor hechte relaties de gezondheid op de lange termijn beïnvloeden.”
In het licht van hun resultaten stellen de auteurs voor dat gezondheidsonderzoekers rekening moeten houden met gevallen binnen relaties die het vaakst voorkomen, zoals samen lachen of momenten van kalmte. De cumulatieve impact van regelmatige momenten als deze kan de gezondheid verbeteren door middel van biologische mechanismen. Bijvoorbeeld liefdevolle aanraking tijdens momenten van nabijheid of fysiologische afstemming tijdens het slapen kunnen fysiologische voordelen bieden.
De studie, “Everyday co-presence with a romantic partner is associated with lower C-reactive protein”, is geschreven door Tatum A. Jolink, Baldwin M. Way, Ayana Younge, Christopher Oveis en Sara B. Algoe.
Bronnen