Aan welke vinger de trouwring?
SEKS- EN RELATIEONDERZOEK
In verschillende culturen bestaan er andere regels omtrent de vinger waar de
verlovingsring gedragen wordt. In Nederland dragen katholieken van oudsher hun verlovingsring aan de rechterhand. Protestanten aan de andere kant dragen de ring precies andersom, aan de linkerhand. Bij moslims is er geen regel voor de plek van de verlovingsring maar wordt hij vaak aan de rechterhand gedragen.
De plek van de verlovingsring bepaalt ook meteen de plek van de trouwring. Dit is namelijk de ringvinger aan de hand tegenovergesteld van die van de verlovingsring. Zit de verlovingsring aan de linkerhand, dan komt de trouwring meestal aan de ringvinger van de rechterhand. Omgekeerd geldt het zelfde voor de verlovingsring aan de rechterhand en de trouwring aan de linkerhand.
Omdat tegenwoordig religie minder invloed begint te hebben op ons dagelijks leven kan de plek van de verlovingsring ook ingegeven worden door andere factoren. Zo kan het ook zijn dat de verlovingsring of trouwring comfortabeler aan een van de twee handen gedragen wordt. Het kan bijvoorbeeld zijn dat er een verschil is in het dragen voor links- of rechtshandigen. Je kan ook uit praktische overwegingen kiezen om de trouwring aan de hand te dragen die het minst gebruikt wordt. Zo zal de ring het minste slijtage oplopen. De verlovingsring kan dan aan andere of misschien zelfs dezelfde hand komen.
Een meer romantische overweging is om te kijken naar de anatomie. Zo zijn er culturen die de trouwring aan de linkerhand dragen omdat deze het dichtste bij het hart is.
Een ander verhaal is dat de ader die door onze rechterringvinger loopt helemaal tot in ons hart door loopt. Hierdoor zou je de speciale connectie tussen de rechterringvinger en het hart kunnen benadrukken door er de trouwring om te dragen.
In andere culturen wordt de linkerringvinger dan weer gebruikt. Het gebruik van de linkerringvinger als drager van de ring van geliefde, verloofde of echtgenoot, stamt uit de 16e eeuw. Toen werd aangenomen dat er juist een ader door de ringvinger van de linkerhand liep die helemaal tot aan het hart ging. Deze werd in het Latijn ‘vena amoris’ genoemd, oftewel ‘de ader van de liefde’. In werkelijkheid zit er geen verschil tussen de aders in je vingers.
De toenmalige etiquette-deskundigen lieten dan ook optekenen dat dit de ideale vinger was om de trouwring te dragen, omdat dit de eeuwige liefde tussen een stel zou symboliseren.
Volgens sommigen wordt de ringvinger trouw genoemd, omdat als de pink of de middelvinger wordt gebogen, de ringvinger deze altijd volgt, dat wil zeggen lichtelijk meebuigt. Daarentegen buigen de naastliggende vingers niet als de ringvinger wordt gebogen.
De ringvinger heet dus niet voor niks zo en wordt als zodanig dus ook nog steeds gebruikt. Afhankelijk van cultuur en religie wordt er soms gekozen om bij verloven rechts de ring te dragen en bij het huwelijk links of omgekeerd. Eenduidige regels zijn er dus niet maar ze hebben wel allemaal een achterliggende geschiedenis.
Hieronder nog een mooie parabel waarom de ringvinger de vinger is waar je je trouw of verlovingsring draagt.
Bronnen
http://relatie.blog.nl/massacommunicatie/2016/01/09/waarom-de-4e-vinger-de-ringvinger-werd
http://www.artobject.nl/aan-welke-hand-draagt-men-de-trouwring
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ringvinger
http://www.slideboom.com/presentations/155600/De-legende-van-de-ringvinger