Er is een versleten spreuk, vaak ten onrechte toegeschreven aan Albert Einstein,
Pexels (CC0), Pixabay
suggererend: “Vrouwen trouwen met mannen in de hoop dat ze zullen veranderen. Mannen trouwen met vrouwen in de hoop dat ze dat niet zullen doen. ” Deze verklaring kan wel of niet waar zijn, maar benadrukt een interessante (en onderbelichte) relatiedynamiek: verandering speelt een belangrijke rol in relaties.
Het is normaal om je af te vragen hoe lang je relatie zal duren, of de liefde overgaat, of je kinderen hebt en hoe ze eruit zullen zien, hoe je partner als ouder zal zijn, of je een echtscheiding krijgt , enz. De gemeenschappelijke deler in elk van deze vragen is dat jij en je partner onderweg een behoorlijk deel van verandering ervaren. Maar is deze verandering goed? Aan de ene kant is verandering een kans om te groeien, maar verandering vormt ook een bedreiging voor de stabiliteit. Partners kunnen ook anticiperen op of ervaren verschillende snelheden van verandering.
Gaan beide partners mee veranderen of verandert de ervaring anders? Om deze problemen aan te pakken, hebben onderzoekers Anika Cloutier (Queen’s University) en Johanna Peetz (Carleton University) twee onderzoeken uitgevoerd om te onderzoeken hoe de verwachte veranderingen in het zelf en de partner invloed hebben op hun relatie.
In onderzoek 1 werd een steekproef van 183 volwassenen uit Noord-Amerika (gemiddelde leeftijd = 37,5 jaar), van wie de meesten (62%) getrouwd waren, gevraagd om te anticiperen op algemene veranderingen in zichzelf en hun partner door de verwachte verandering in de volgende categorieën te brengen: congruent (“Zowel mijn partner als ik zullen veranderen”), incongruent (“Ik zal veranderen, maar mijn partner zal relatief hetzelfde blijven”), en hetzelfde blijven (“Zowel mijn partner als ik blijven relatief hetzelfde”). Deelnemers hebben ook metingen van verwachte verandering voltooid (“Heb je het gevoel dat jij / je partner als persoon vanaf nu tot 1 jaar zal veranderen?”), Huidige relatietevredenheid (“In het algemeen, hoe tevreden ben je met je relatie? “), Huidige groei / zelfuitbreiding (bijv.” Hoeveel zie je je partner als een manier om je eigen capaciteiten uit te breiden? “) En de huidige stabiliteit (” Hoe stabiel (voelt consistent door de tijd heen) is je relatie op dit moment ?”).
In onderzoek 1 verwachtte 46% van de deelnemers geen verandering, terwijl 37% congruente verandering verwachtte, waarbij de resterende 18% op incongruente verandering anticipeerde. Deelnemers die een congruente of geen verandering verwachtten, meldden ook een hogere persoonlijke groei, stabiliteit en relatiekwaliteit in vergelijking met diegenen die incongruente verandering verwachtten. Analyses die zich richtten op de verwachte mate van verandering (dat wil zeggen, niet alleen of er verandering zou zijn, maar hoeveel verandering ze verwachtten) onthulden dat partners minder tevreden waren met hun relaties wanneer ze dachten dat hun partner veel zou veranderen terwijl ze zelf zouden veranderen zouden helemaal niet veranderen.
In onderzoek 2 hebben de onderzoekers zich meer gericht op de aard van de verwachte veranderingen met gegevens van 175 Noord-Amerikaanse volwassenen (gemiddelde leeftijd = 37 jaar), van wie de helft getrouwd was. De maatregelen liepen parallel met die in onderzoek 1, met enkele opmerkelijke uitzonderingen. De categoriemaat werd verfijnd om 5 in plaats van 3 categorieën op te nemen. Congruent en geen verandering is hetzelfde gebleven, met incongruente verandering onderverdeeld in 3 mogelijkheden: ”Zowel mijn partner als ik zullen in verschillende richtingen veranderen ”; ” Ik zal veranderen, maar mijn partner zal relatief hetzelfde blijven ”; en ” Mijn partner zal veranderen, maar ik zal relatief hetzelfde blijven ” (incongruente verandering). Verder werd een andere maatstaf gebruikt voor de kwaliteit van de relatie, waarbij werd gekeken naar vertrouwen, passie, betrokkenheid, intimiteit, liefde en tevredenheid, en stabiliteits- en groeimaatregelen werden ook aangepast om te focussen op in de toekomst verwachte veranderingen (versus de huidige veranderingen zoals ze hadden gedaan voor de relatie kwaliteit in onderzoek 1).
In tegenstelling tot onderzoek 1 verwachtte deze keer ruwweg 44% van de deelnemers een congruente verandering, terwijl 30% incongruente verandering verwachtte (in een van de drie geteste vormen), terwijl de resterende 26% geen verandering verwachtte. In overeenstemming met onderzoek 1, wanneer deelnemers anticipeerden op congruente veranderingen, rapporteerden ze een hogere toekomstige kwaliteit van de relatie, stabiliteit en persoonlijke groei in vergelijking met diegenen die incongruente verandering verwachtten.
Over het algemeen suggereren deze resultaten dat de beste relaties die zijn waar mensen verwachten dat ze op dezelfde manier zullen veranderen als hun partner.
Wanneer deelnemers alleen in zichzelf of alleen in hun partners een verandering verwachtten, werd dit niet in verband gebracht met de uitkomsten van de relatie. Integendeel, de belangrijkste factor die de beoordelingen door deelnemers van hun relatie lijkt te beïnvloeden, was of beide partners synchroon waren. Het is niet duidelijk of het een voordeel is dat beide partners gesynchroniseerd zijn, of dat het niet goed werkt om niet synchroon te lopen. Immers, denken dat je partner gaat veranderen, terwijl je gelooft dat je dat niet zult doen, kan je het gevoel geven dat je achterblijft. Evenzo kan het denken dat je eigen verandering je partner zal overtreffen leiden tot het geloof dat je de relatie ontgroeit.
Ten eerste is het belangrijk om te beseffen dat dit onderzoek zich richt op de verwachte verandering, niet de feitelijke verandering. Daarnaast richt het zich op verandering in het algemeen, zonder de exacte aard van die veranderingen te onderzoeken. Toekomstig onderzoek zal moeten onderzoeken of sommige veranderingen (bijvoorbeeld persoonlijkheid) meer consequent zijn dan andere wijzigingen (bijvoorbeeld een nieuwe baan krijgen). Het onderzoek ging ook niet direct in op de vraag of veranderingen positief of negatief waren. Het is belangrijk om dit te onderzoeken omdat gebeurtenissen zelf (bijvoorbeeld een nieuwe taak) kunnen resulteren in een combinatie van positieve en negatieve wijzigingen (bijv. Meer verantwoordelijkheid en prestige die positief is, maar minder tijd met de partner die negatief is).
Partners kunnen veel of nauwelijks veranderen. Hoe het ook zij, van de veranderingspercentages of de aard ervan, deze onderzoeken geven aan dat zolang partners op dezelfde manier veranderen, het een goed voorteken is voor de relatie.
Literatuur
1The best evidence is that the quote originated in a play by H. M. Harwood and R. Gore-Browne. You can lean more here: https://quoteinvestigator.com/2017/01/17/marry/
2Cloutier, A. & Peetz, J. (2017). People, they are a changin’: The links between anticipating change and romantic relationship quality. Journal of Social and Personal Relationships, 34, 676-698.
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
