Uit een nieuwe studie is gebleken dat de financiële tevredenheid van een individu
Photo by Andrew Neel
voornamelijk wordt beïnvloed door zijn eigen financiële gedrag, en niet door dat van zijn romantische partner, ongeacht of hij of zij gezamenlijke of afzonderlijke bankrekeningen heeft. Maar echtparen die op jonge leeftijd getrouwd waren en een gezamenlijke bankrekening hadden, vertoonden meer op elkaar afgestemd financieel gedrag. Het onderzoek werd gepubliceerd in het Journal of Social and Personal Relationships .
“Sinds 2015 bestudeer ik het financiële welzijn en de financiële tevredenheid van jongeren, omdat ik vind dat het financiële domein van ons leven geen taboe mag zijn; we moeten het idee accepteren dat geld invloed heeft op ons geluksniveau en we moeten deze invloed bestuderen om te begrijpen hoe we dit levensdomein beter kunnen beheren”, zegt studieauteur Angela Sorgente, assistent-professor aan de Università Cattolica del Sacro Cuore in Milaan.
“Na vele jaren dit onderwerp op individueel niveau te hebben bestudeerd (bijvoorbeeld hoe mijn financiële gedrag mijn financiële tevredenheid beïnvloedt), vroeg ik me af in hoeverre het gedrag van een partner op financieel gebied mijn eigen financiële tevredenheid kan beïnvloeden en of deze invloed verandert afhankelijk van de situatie. soort bankrekeningstatus die het echtpaar bezit (gezamenlijke bankrekening, afzonderlijke bankrekeningen, beide).
“Omdat ik zelf een vroeg getrouwde jongvolwassene was, was ik vooral geïnteresseerd in de overstap van het individuele naar het relationele niveau van het onderzoek naar financiële tevredenheid.”
De steekproef omvatte 1.475 paren die minder dan vijf jaar getrouwd waren. De onderzoekers probeerden de onderlinge afhankelijkheid van financieel gedrag en financiële tevredenheid binnen deze vroege huwelijken te begrijpen. Om dit te bereiken gebruikten ze een statistische benadering, het Actor-Partner Interdependence Model (APIM).
In eenvoudige bewoordingen stelt de APIM wetenschappers in staat te onderzoeken hoe de acties van een individu (actoreffect) en de acties van hun partner (partnereffect) verband houden met hun eigen tevredenheid en die van hun partners. Door deze methode te gebruiken konden de onderzoekers analyseren hoe het financiële gedrag van elke partner hun eigen financiële tevredenheid en die van hun echtgenoot beïnvloedde.
De onderzoekers ontdekten dat het financiële gedrag van een individu zijn eigen financiële tevredenheid aanzienlijk beïnvloedde. Met andere woorden: wanneer iemand gezond financieel gedrag vertoonde, zoals verantwoord budgetteren en sparen, rapporteerde hij of zij een hogere financiële tevredenheid. Dit effect gold voor zowel mannen als vrouwen.
Verrassend genoeg bleek uit het onderzoek dat het financiële gedrag van een partner de financiële tevredenheid van een individu niet significant voorspelde. Dit betekent dat zelfs als de ene partner goed financieel gedrag vertoonde, dit niet noodzakelijkerwijs leidde tot een grotere financiële voldoening voor de andere partner.
Er was echter een significant verband tussen het financiële gedrag van echtgenoten en hun financiële tevredenheid. Als de ene partner financieel verantwoordelijk was, was de andere partner waarschijnlijk ook financieel verantwoordelijk. Dit suggereert dat, hoewel partnergedrag misschien niet direct van invloed is op de tevredenheid, paren de neiging hebben hun financiële gedrag op elkaar af te stemmen.
De onderzoekers ontdekten ook dat paren met een gezamenlijke bankrekening de neiging hadden financieel gedrag te vertonen dat meer op elkaar leek. In wezen was de kans groter dat koppels hun financiële gedrag op elkaar afstemden als ze hun financiën samen beheerden. Omgekeerd vertoonden paren met alleen gescheiden bankrekeningen minder gezond financieel gedrag, wat zou kunnen worden toegeschreven aan minder financiële afstemming.
“De resultaten van mijn onderzoek suggereren dat het financiële gedrag van een partner geen invloed heeft op de eigen financiële tevredenheid, ongeacht de bankrekeningstatus van het koppel,” vertelde Sorgente aan PsyPost. “Dit betekent dat mensen hun partner niet de schuld moeten geven als zij een verminderde financiële tevredenheid ervaren. Mensen zouden in plaats daarvan moeten erkennen dat zij de hoofdverantwoordelijke zijn voor iemands financiële tevredenheid.”
“Tegelijkertijd ondersteunen de bevindingen uit dit onderzoek het idee dat de status van gezamenlijke bankrekening(en) positieve resultaten oplevert. We ontdekten met name dat partners die een gezamenlijke bankrekening(en) hadden, meer vergelijkbaar financieel gedrag met elkaar vertoonden. Met andere woorden: onder paren die een gezamenlijke bankrekening(en) hebben, zijn vrouwen die een hoog niveau van gezond financieel gedrag rapporteren waarschijnlijker getrouwd, terwijl echtgenoten een hoog niveau van gezond financieel gedrag rapporteren, en vice versa.”
Het is echter belangrijk om te erkennen dat de bevindingen van het onderzoek niet impliceren dat gezamenlijke bankrekeningen de beste of enige manier zijn voor paren om hun financiën te beheren. Paren moeten hun financiële compatibiliteit overwegen.
“Wij zeggen niet dat het aanhouden van een gezamenlijke bankrekening de oplossing is! Paren die ervoor kiezen om een gezamenlijke rekening te hebben, weten beter wat ze met hun geld moeten doen”, legt Sorgente uit.
“Als een paar verschillende manieren heeft waarop ze met hun geld omgaan en problemen in het huwelijk veroorzaken, hoeven ze niet noodzakelijkerwijs een gezamenlijke rekening aan te houden. De bevindingen suggereren eerder dat als echtparen op één lijn zitten met hoe ze met geld moeten omgaan, ze misschien willen overwegen om een gezamenlijke rekening aan te houden.”
Elke studie heeft zijn beperkingen, en deze is daarop geen uitzondering. De onderzoekers gebruikten cross-sectionele gegevens, wat betekent dat ze gegevens op één moment verzamelden. Longitudinale gegevens, verzameld in de loop van de tijd, kunnen een duidelijker inzicht verschaffen in de manier waarop financieel gedrag en financiële tevredenheid binnen relaties evolueren. Bovendien concentreerde het onderzoek zich op huwelijken in een vroeg stadium, dus de bevindingen mogen niet worden gegeneraliseerd naar langer getrouwde paren.
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
