Instagram speelt in op onze competitieve psychologie en neiging tot pesten van meisjes op meisjes.
ociale media zijn al jaren de slechterik voor de toename van angst, depressie en een laag zelfbeeld bij Gen Z – meisjes. Apps zoals Instagram en TikTok, zo wordt ons verteld, maken ons ellendig en zelfhaat. Maar trekken ze ook een donkere kant naar voren met betrekking tot hoe we andere mensen behandelen?
Eerder deze maand meldde de Times een toename van pesten tussen tienermeisjes. Het verwees naar een overheidsonderzoek onder 10.000 studenten waaruit bleek dat jongens van 15 en 16 jaar minder vaak worden gepest dan tien jaar geleden, en vervolgens een onderzoek van Notting Hill en Ealing High School waaruit bleek dat pesten tussen meisjes erger wordt.
Vrouwenmishandeling is natuurlijk eeuwenoud. Er is onderzoek dat aantoont dat meisjes niet minder agressief zijn dan jongens: we geven simpelweg de voorkeur aan meer indirecte methoden van agressie, oorlog voeren door middel van roddels, passieve agressie en sociale uitsluiting. Of het nu onze geëvolueerde psychologie of socialisatie is, elke overlevende van een meisjesschool zal instaan voor onze unieke vicieuze manieren.
Tegenwoordig is het echter gemakkelijker dan ooit om giftig te zijn. Online worden meisjes voortdurend aangemoedigd om elkaar uit te sluiten, te beoordelen en met elkaar te concurreren. In feite worden alle typische tactieken van pesten door vrouwen – roddelen, reputatievernietiging, passieve agressie en sociale uitsluiting – aangeboord en uitvergroot door sociale media.
Denk bijvoorbeeld aan relationele agressie – een voornamelijk vrouwelijke pesttactiek die bedoeld is om relaties en reputaties te ruïneren. Van anonieme haatpagina’s op Instagram tot volwaardige campagnes voor het annuleren van tienercultuur , de meisjes van vandaag kunnen elkaar op allerlei creatieve manieren naar beneden halen. Dan is er passieve agressie, vandaag gepersonifieerd door de subtweet , de “zachte blokkering” (waarbij je iemand snel achter elkaar blokkeert en weer deblokkeert, zodat ze je niet meer volgen), de leesbevestiging; zelfs een openbare tag in een onflatteuze foto.
Sociale uitsluiting is nog eenvoudiger: we kunnen ontvolgen, ontvrienden, Instagram-verhalen posten met privébijeenkomsten, meisjes uit groepschats verwijderen en zelfs onze realtime Snap Map-locatie inschakelen om de Fomo van brandstof te voorzien (angst om iets te missen). En dan is er nog onze neiging om te vergelijken en te concurreren – vandaag aangewakkerd door het bewerken van apps, gezichtsveranderende filters, evenals openbare scores van vind-ik-leuks, opmerkingen en volgers. Het is duidelijk dat deze kenmerken slecht zijn voor ons eigen gevoel van eigenwaarde, maar we vergeten gemakkelijk hoe ze een maatstaf zijn geworden om de waarde van anderen te meten.
Dit slechte gedrag levert nu ook winst op. De onzekerheden van meisjes zijn een lucratieve markt, maar dat geldt ook voor onze giftige eigenschappen. Waar zou de nieuwe app NGL, die gebaseerd is op anonieme berichten, zijn zonder bijvoorbeeld bitchy girls? Het is tragisch dat bedrijven tegenwoordig niet alleen vertrouwen op het onzeker maken van meisjes; ze geven ons gewoon de tools om elkaar onzeker te maken. “Heb je je ooit afgevraagd waarom de selfies van je vrienden er zo goed uitzien?” vraagt een recente advertentie voor Facetune, een app voor het bewerken van selfies. Het is geen toeval dat de advertentie naar verluidt gericht is op meisjes onder de 25 op Instagram; het past precies in onze competitieve psychologie.
Is de opkomst van giftige tieners dan echt zo verrassend? Onze wereld is gemaakt door software-ingenieurs, gestuurd door algoritmen en bijna perfect ontworpen om gemene meiden van ons allemaal te maken: oppervlakkige, giftige consumenten die urenlang geobsedeerd zijn door het uiterlijk en de status van anderen. De conditionering is constant. Bij het bewerken van apps worden we ertoe aangezet om andere meisjes te slim af te zijn, herinnert Instagram ons eraan om een groep ‘goede vrienden’ te selecteren en kliekachtige secundaire accounts te maken, Snapchat wist het bewijs van onze berichten en TikTok promoot trends die ons tegen elkaar uitzetten, zijn meisjes echt schuldig?
Pesten door vrouwen is niet nieuw, maar de meisjes van vandaag zijn de eersten die opgroeien in een wereld die deze indirecte vormen van asociaal gedrag aanmoedigt en ervan profiteert. Het is een wereld die niet alleen misbruik maakt van de kwetsbaarheden van meisjes, maar die ook onze diepste ondeugden naar boven haalt. Als Gen Z-meisjes echt verandering willen, wordt het tijd dat we niet alleen confronteren met hoe sociale media ons laten voelen, maar ook met wie het ons aanmoedigt te worden.
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
