Onderzoek toont aan dat als we via onze taalgebruik laten zien dat we openstaan voor hun
Photo by Priscilla Du Preez 🇨🇦
perspectief, de kans groter is dat ze ook openstaan voor het onze.
Van verkiezingscycli tot commissies op de werkvloer tot familiediners thuis, gesprekken kunnen gespannen zijn. Terwijl veel mensen in verhitte debatten terechtkomen, censureren anderen zichzelf online en offline om conflicten te vermijden. In ons moderne tijdperk van toenemende polarisatie zouden we er allemaal baat bij hebben om te leren om onenigheid en conflicten eleganter onder ogen te zien en effectiever te communiceren.
Julia Minson van de Harvard Kennedy School of Government is al tientallen jaren onderzoeker op een gebied dat zij ‘de psychologie van het oneens zijn’ noemt. Minson en haar collega’s hebben talloze artikelen gepubliceerd over onderwerpen die uiteenlopen van onderhandelen tot vertrouwen in de media tot het concept van ‘conversatieontvankelijkheid’: taal die mensen laat zien dat je je in hun perspectief verdiept.
In een reeks papers ontdekten ze dat het leren van “conversationele ontvankelijkheid” slechts een paar minuten kost, en het gebruiken ervan tijdens gespannen meningsverschillen kan de woorden van je gesprekspartner verzachten. Met andere woorden, het is “besmettelijk”: wanneer één persoon het leert en toepast, heeft het invloed op de mensen om hem heen, waardoor een domino-effect van betere communicatie ontstaat.
Wat is conversationele ontvankelijkheid?
Conversationele ontvankelijkheid is het gebruiken van taal om je gesprekspartner te laten zien dat je actief betrokken bent bij hun standpunt. Het is verwant aan ideeën als open-mind, perspectief nemen en intellectuele nederigheid. Maar al die dingen gebeuren in je hoofd, dus je gesprekspartner kan vaak niet zien of je al dit werk in je hoofd doet om betrokken te zijn bij hun perspectief of niet. Conversationele ontvankelijkheid is specifiek het gebruiken van taal – woorden en zinnen – om je gesprekspartner ervan te overtuigen dat je oplet en goed nadenkt over wat ze zeggen.
Woorden die ontvankelijkheid voor een gesprek overbrengen zijn hetzelfde in verschillende onderwerpen en contexten. Er is een eindige set zinnen waar mensen het over eens zijn die betrokkenheid signaleren. Dat is het leuke aan het analyseren van conversatiedata: transcripties van heel veel conversaties. In elk gesprek zijn er natuurlijk thematische stukken die specifiek zijn voor bepaalde onderwerpen, zoals discussie over het huishouden, geldzaken, enz. Maar er zijn woorden die in alle gesprekken opduiken: woorden die betrokkenheid en luisteren signaleren, zoals “Ik hoor je”, of “Ik begrijp het”, of “we willen allebei…”
De manier waarop we dit hebben onderwezen en het makkelijk hebben gemaakt voor mensen om te onthouden is het acroniem HEAR.
De H is afdekken (hedging), zoals in het afdekken van je claims met woorden als “soms, misschien, misschien, sommige mensen.” Het idee is dat je je boodschap niet verandert, maar je claim met iets minder dogmatisme maakt. Zodat mensen minder geneigd zijn om tegenargumenten te geven.
De E staat voor het benadrukken van overeenstemming (emphasizing), dus woorden als “We willen allebei” of “Ik denk ook” of “Ik ben het eens met een deel van wat je zegt.” Het betekent niet dat je een compromis sluit, je mening verandert of halverwege afspreekt, het betekent alleen dat je erkent dat de meeste meningsverschillen multidimensionaal zijn, dus dat er een aantal dingen zijn waar jullie het over eens zijn.
De A staat voor erkenning (acknowledgment) en dat is degene die het meest bekend is bij mensen omdat het het dichtst bij dingen staat die algemeen worden geleerd bij actief luisteren, bijvoorbeeld. Het is in wezen de tijd nemen om het perspectief van je gesprekspartner te herhalen, zodat ze begrijpen dat je ze echt hebt gehoord. Er is een goede manier om erkenning te geven en een slechte manier om erkenning te geven. De slechte manier is: “Ik hoor je, maar dit is waar ik bedoel.” Dus je zegt dat je hebt gehoord, maar je hebt niets gedaan om aan te tonen dat je hebt gehoord. Je moet aantonen, zoals: “Ik hoor dat dit onderwerp echt belangrijk voor je is, omdat je het gevoel hebt dat als we het niet aanpakken, deze slechte dingen zullen gebeuren.” Dus je moet echt laten zien dat je hebt gehoord, en dan kun je doorgaan met het maken van je eigen punt.
En dan herformuleert de R herformulering (reframing) naar het positieve, wat probeert om van een aantal ontkenningswoorden af te komen, dus vermijdt “nee, niet, kan niet, wil niet” en voeg dan positieve emotiewoorden toe. Dus in plaats van “Ik zou nooit akkoord kunnen gaan met een project dat middelen verspilt zonder bekende voordelen”, is het “Ik zou graag op zoek gaan naar mogelijkheden om de voordelen van potentiële projecten te evalueren.”
De besmettelijkheid van een open gesprek?
Een van de dingen die we al lang weten, is dat mensen de emotionele inhoud van taal imiteren. Dus als ik positiever en warmer ben, word jij positiever en warmer, en als ik negatiever ben, word jij negatiever. En dus denk je dat je de kwaliteit van je gesprekken kunt verbeteren door een aangenamere toon te gebruiken, want als je warm en aangenaam bent, is het moeilijker voor je gesprekspartner om een eikel tegen je te worden, omdat ze vechten tegen al die bedrading waardoor mensen elkaar van nature imiteren.
Mensen hebben meer overeenstemming als resultaat van het oefenen van conversationele ontvankelijkheid omdat men de kans vergroot dat de andere persoon ook ontvankelijker voor de ander zal zijn. Het andere belangrijke punt is dat we veel moeite hebben gedaan om “directe” versus “indirecte” accommodatie te onderscheiden – direct is als een vicieuze cirkel ; ik zeg een woord, jij zegt een woord. Met indirecte accommodatie weet ik niet of je het meent als je het zegt, want je hebt het me net horen zeggen.
Indirecte aanpassing is wanneer ik een ander woord zeg dan jij, en dat toont ontvankelijkheid. Dat impliceert dat je niet alleen ontvankelijke woorden gebruikt , maar dat je daadwerkelijk ontvankelijker bent.
Je kunt de ontvankelijkheid van mensen voor jou vergroten door ontvankelijker voor hen te zijn.
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
