Nieuw onderzoek levert bewijs dat seksuele identiteitsveranderingen vaak worden geassocieerd met meer psychische problemen bij jonge vrouwen. Maar de bevindingen, gepubliceerd in het Journal of Health and Social Behaviour , geven aan dat deze associatie vooral vrouwen treft die zich meer op hetzelfde geslacht richten.
“Er is een perceptie in onze samenleving dat seksuele geaardheid, en dus de seksuele identiteit van een persoon (bijv. Biseksueel, lesbisch, hetero), in hen zit vanaf de dag dat ze zijn geboren en niet verandert gedurende hun leven”, zei studie auteur Alice Campbell , een postdoctoraal onderzoeker aan de Universiteit van Queensland en auteur van het aankomende boek “Sexual fluidity between millennial women: reizen door een veranderend seksueel landschap.”
“Dit geldt voor veel mensen, en we weten dat pogingen om mensen te dwingen hun seksuele geaardheid te veranderen buitengewoon schadelijk zijn en niet werken. Er is echter een deel van de vrouwen dat tijdens hun leven veranderingen in hun seksuele aantrekkingskracht en seksuele identiteit ervaart. Vooral de seksualiteit van jonge vrouwen is tegenwoordig minder binair en vloeiender dan ooit tevoren.”
“Ik was geïnteresseerd in het begrijpen van deze seksuele vloeibaarheid – hoeveel vrouwen veranderen hun seksuele identiteit? Campbell vertelde PsyPost. “Hoe zien deze veranderingen eruit? Welke aspecten van de sociale omgeving van een vrouw maken het meer of minder waarschijnlijk dat ze haar identiteit zal veranderen? En wat gebeurt er als de identiteit van vrouwen verandert? Dit artikel kwam voort uit mijn proefschrift, dat deze vragen wilde beantwoorden.”
Om te onderzoeken of veranderingen in seksuele identiteit verband hielden met veranderingen in psychische problemen bij jonge vrouwen, analyseerden de onderzoekers gegevens van de Australian Longitudinal Study on Women’s Health, een longitudinaal onderzoek van meer dan 57.000 vrouwen in vier leeftijdscohorten gedurende meer dan 20 jaar. Het onderzoek richtte zich op vier datagolven van 11.527 vrouwen die tussen 1989 en 1995 zijn geboren.
De deelnemers rapporteerden hun seksuele identiteit in 2013, 2014, 2015 en 2017. Ze voltooiden ook beoordelingen van algemene psychologische problemen en gaven aan hoe gestrest ze zich de afgelopen 12 maanden hadden gevoeld over hun relaties met familieleden, romantische partners en vrienden.
Campbell en haar collega’s ontdekten dat veranderingen in seksuele geaardheid vrij vaak voorkwamen. Maar de meeste veranderingen waren klein van omvang en veranderingen in een meer op hetzelfde geslacht gerichte richting kwamen iets vaker voor. (Bijvoorbeeld een vrouw die verandert van identificatie als ‘uitsluitend heteroseksueel’ naar identificatie als ‘voornamelijk heteroseksueel’.)
Vrouwen van wie de seksuele identiteit veranderde in een meer op hetzelfde geslacht gerichte richting, rapporteerden meer psychische problemen dan vrouwen van wie de seksuele identiteit stabiel bleef. Daarentegen rapporteerden vrouwen van wie de seksuele identiteit veranderde in een minder op hetzelfde geslacht gerichte richting, minder psychische problemen dan vrouwen van wie de seksuele identiteit stabiel bleef.
“In deze studie ontdekte ik dat het niveau van psychische nood van jonge vrouwen toenam wanneer ze hun identiteit veranderden van de heteroseksuele norm, vooral wanneer ze veranderden naar een biseksuele identiteit,” vertelde Campbell aan PsyPost.
De onderzoekers ontdekten ook dat een gestresst gevoel over persoonlijke relaties de associatie tussen seksuele identiteitsveranderingen en psychische problemen bemiddelde. Met andere woorden, de “verhoogde angst was gedeeltelijk toe te schrijven aan verhoogde stressoren in de directe sociale omgeving van vrouwen (dwz stress in hun relaties met ouders, familie en vrienden)”, legde Campbell uit.
“Een significante (en groeiende) minderheid van jonge vrouwen vertoont seksuele vloeibaarheid en verandert tussen heteroseksuele, meestal heteroseksuele, biseksuele en andere identiteiten. Dit is hoogstwaarschijnlijk te wijten aan het feit dat de samenleving steeds meer seksualiteit tussen personen van hetzelfde geslacht accepteert, vooral onder vrouwen. Toch versterken mijn bevindingen dat we een heteronormatieve samenleving blijven waarin heteroseksualiteit de standaardnorm is en seksualiteit van hetzelfde geslacht wordt gestigmatiseerd.”
De grootste toename van psychische problemen werd waargenomen bij vrouwen van wie de identiteit bij aanvang uitsluitend heteroseksueel was, maar die later biseksueel of overwegend homoseksueel werd.
“Biseksuele vrouwen worden nog steeds seksueel geobjectiveerd en negatief gestereotypeerd”, zei Campbell. “Mijn bevindingen suggereren dat er meer steun moet worden geboden aan jonge vrouwen die twijfelen aan hun seksuele identiteit of die een minderheidsidentiteit ontwikkelen. Bovendien moeten we homofobie blijven bestrijden en ons beschermen tegen discriminatie op basis van seksuele geaardheid als we de geestelijke gezondheid van jonge vrouwen willen beschermen.”
De onderzoekers controleerden voor een aantal variabelen, waaronder leeftijd, burgerlijke staat, ouderlijke status, geografische regio, vroeg seksueel debuut, drugsgebruik en ervaringen uit de kindertijd met fysiek, psychologisch of seksueel misbruik. Maar zoals bij elke studie, bevat het nieuwe onderzoek enkele beperkingen.
“De onderzoeksgegevens die we hebben geanalyseerd, bevatten geen maatregelen van discriminatie en geïnternaliseerde homofobie,” zei Campbell. “Deze kunnen belangrijk zijn voor het verklaren van associaties tussen veranderingen in seksuele identiteit en psychische nood. Bovendien moeten we met jonge vrouwen praten om hun ervaringen van seksuele vloeibaarheid beter te begrijpen.”
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
