De meeste mensen beschouwen het behagen van de seksuele partner als een essentieel
Photo by charlesdeluvio
onderdeel van goede seks, maar kan het schadelijk zijn? Een studie gepubliceerd in The Journal of Sex Research suggereert dat de bereidheid om een partner te plezieren ten koste van de eigen seksuele behoeften geassocieerd is met verminderd verlangen en plezier.
Romantische relaties kunnen een zeer belangrijke rol spelen in het leven van veel mensen. Mensen die een gezonde relatie hebben, kunnen profiteren van steun, genegenheid en intimiteit van hun partner, wat kan bijdragen aan meer geluk en zelfs betere gezondheidsresultaten. Gezonde partnerschappen omvatten aandacht voor en communicatie over de behoeften van elke partner, ook op seksueel gebied.
Seksuele gemeenschappelijke kracht is een term om de motivatie te beschrijven om te reageren op de seksuele behoeften van een partner, en regelrechte seksuele gemeenschap verwijst naar de motivatie om aan de seksuele behoeften van een partner te voldoen terwijl de eigen seksuele behoeften worden verwaarloosd. De motivaties achter seksueel gedrag kunnen nauw verbonden zijn met tevredenheid in verband met seks en relaties.
In hun studie onderzochten Ariel Shoikhedbrod en collega’s zelfbepaalde redenen om seks te hebben en hoe die redenen verband houden met seksuele bevrediging. Ze gebruikten 103 koppels voor een cross-sectioneel onderzoek (onderzoek 1) en 147 koppels voor een longitudinaal onderzoek (onderzoek 2) om seksuele zelfbeschikking en bevrediging te onderzoeken.
In Studie 1 werden de deelnemers zowel online als vanuit gemeenschapslocaties in Noord-Amerika geworven. Alle deelnemers moesten volwassen zijn, vloeiend Engels spreken, minstens 6 maanden samen zijn en elkaar minstens 4 keer per week zien in de maand voorafgaand aan het onderzoek. Deelnemers voltooiden maatregelen over seksuele gemeenschappelijke motivatie, redenen om online seks aan te gaan, relatietevredenheid, seksuele bevrediging en seksueel verlangen.
In Studie 2 werden deelnemers online uit heel Canada geworven. Alle deelnemers moesten 2 jaar of langer een relatie hebben en minstens 5/7 avonden van de week samen doorbrengen. Deelnemers vulden een enquête van 15 minuten in gedurende 21 dagen vlak voor het slapen gaan en vulden vervolgens een vervolgenquête van 3 maanden in. Bij baseline voltooiden de deelnemers maatregelen over seksuele gemeenschappelijke motivatie, relatie en seksuele bevrediging en seksueel verlangen.
Gedurende de volgende 21 opeenvolgende dagen voltooiden de deelnemers metingen op zelfbepaalde redenen voor seks, seksuele bevrediging, relatiebevrediging en seksueel verlangen. De vervolgmaatregelen na 3 maanden waren dezelfde als de nulmetingen.
Resultaten van studie 1 toonden aan dat mensen met een hogere seksuele gemeenschappelijke kracht meer tevreden waren met hun relaties, seksleven en meer seksueel verlangen ervoeren. Bovendien rapporteerden ze autonome redenen voor seksuele activiteit. Daarentegen vertoonden mensen die hoger waren in regelrechte seksuele gemeenschap een lager seksueel verlangen en meldden dat ze seks hadden om meer gecontroleerde redenen, maar verschilden niet significant in tevredenheid.
De resultaten van Studie 2 repliceerden en breidden de resultaten van Studie 1 uit door dagelijkse fluctuaties te onderzoeken. Deelnemers aan onderzoek 2 met een hoge seksuele gemeenschappelijke kracht rapporteerden meer autonome en minder gecontroleerde redenen om seks te hebben, terwijl deelnemers met een hoge mate van onomwonden seksuele gemeenschap meer gecontroleerde redenen rapporteerden om seks te hebben.
Dagen waarop deelnemers meer autonome redenen voor seks rapporteerden, rapporteerden ze ook meer seksuele en relatietevredenheid, evenals een groter seksueel verlangen. Deze resultaten suggereren dat autonome redenen om seks te hebben geassocieerd zijn met betere relaties en seksuele resultaten en worden aangemoedigd door een hogere seksuele gemeenschappelijke kracht. Bovendien leidt het hebben van seks om autonome redenen ook tot een hogere tevredenheid bij seksuele partners.
“Uniek voor studie 2, partners van mensen met een hogere seksuele gemeenschap onderschreven ook meer gecontroleerde redenen om seks te hebben gedurende de periode van 21 dagen en ervoeren op hun beurt drie maanden later een lagere tevredenheid”, merkten de onderzoekers op.
Deze studie heeft interessante stappen gezet om beter te begrijpen hoe motivaties voor het hebben van seks en het reageren op de behoeften van de partner seksuele en relationele bevrediging kunnen beïnvloeden. Deze studie heeft een zeer grondige aanpak gevolgd door een cross-sectioneel en longitudinaal aspect op te nemen. Desondanks zijn er beperkingen op te merken. Een dergelijke beperking is dat alle metingen zelfrapportage waren en onderhevig zijn aan vooringenomenheid. Bovendien waren de deelnemers overwegend blank, cisgender en in heteroseksuele presentatierelaties; toekomstig onderzoek zou een meer diverse steekproef kunnen gebruiken.
“Door gemeenschappelijke en zelfbepaalde theorieën over seksuele motivatie in romantische relaties te integreren, identificeerde het huidige onderzoek autonome en gecontroleerde redenen voor het aangaan van seks als mechanismen die verantwoordelijk zijn voor de uiteenlopende associaties tussen seksuele gemeenschappelijke kracht en regelrechte seksuele gemeenschap met tevredenheid en verlangen,” de concludeerden onderzoekers.
“De bevindingen benadrukken dat oprecht kiezen om te reageren op de seksuele behoeften van een partner relatie en seksuele voordelen biedt voor beide partners, terwijl het gevoel gedwongen te reageren op de seksuele behoeften van een partner door de eigen behoeften op te offeren, averechts kan werken met kosten voor zowel de partnerrelatie als de seksuele behoeften. welzijn.”
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
