Hoe therapeuten gezonde intieme relaties kunnen ondersteunen bij mensen met autisme.
SEKS- EN RELATIEONDERZOEK
Seksualiteit en intieme relaties tussen mensen met autisme zijn onderwerpen die zelden worden besproken door gezondheidswerkers. Toch blijkt uit onderzoek dat veel mensen in het autismespectrum zich vaak niet identificeren met heteronormatieve en traditionele waarden als het gaat om intieme en seksuele relaties. Het lijkt vreemd dat meer wetenschappelijk onderzoek en professionele discussie over deze onderwerpen niet beschikbaar zijn. Dergelijk werk zou autistische mensen ondersteunen bij het hebben van gezonde en betekenisvolle intieme relaties, vooral omdat hun toestand van invloed is op hoe ze zich verhouden tot en omgaan met andere mensen.
Helaas ben ik gaan vermoeden dat een van de belangrijkste redenen waarom we niet meer informatie over deze onderwerpen hebben, is vanwege de vooroordelen, discriminatie en stigmatisering die blijven doordringen in het aantal professionals dat met autistische volwassenen en jongeren werkt. Praten over kwesties met betrekking tot seks en intimiteit is nog steeds taboe in veel samenlevingen, maar vooral als het gaat om mensen met een handicap, of ze nu fysiek, mentaal of neurologisch zijn.
Er zijn echter enkele voorstanders en beïnvloeders van neurodiversiteit en handicaps die geweldig werk doen over deze onderwerpen, zoals The Neurodivergent Rebel en Rolstoel Rapunzel . Maar het lijkt erop dat de diensten en professionals die autistische mensen ondersteunen niet genoeg doen om het bewustzijn en de voorlichting te vergroten over hoe mensen met een handicap en neurologische verschillen genieten van intieme en seksuele relaties.
Ik geloof dat er dringend behoefte is aan nieuwe manieren om autistische mensen op te leiden en te ondersteunen om een goed leven en gezonde interpersoonlijke relaties te hebben. Een goede manier om hiermee te beginnen is door te accepteren dat succesvolle relaties niet voor iedereen hetzelfde zijn, en dat veel heteronormatieve relaties, huwelijken en traditionele romantische relaties voor veel mensen in het spectrum niet toegankelijk of wenselijk zijn.
Hoewel uit onderzoek uit 2021 bleek dat de meeste autistische mensen geïnteresseerd waren in seksuele relaties, lijken maar weinig professionals openlijk te spreken over hoe neurodivergente aandoeningen de kans hierop zullen beïnvloeden (Joyal et al., 2021).
Als therapeut besteed ik veel tijd aan het helpen van mijn cliënten om intieme relaties te begrijpen. Velen van hen vinden het leuk om over hun seksualiteit en persoonlijke voorkeuren te praten en ze in vraag te stellen. Naar mijn mening zijn de meest succesvolle relaties voor autistische mensen vaak onorthodox en uniek.
We moeten begrijpen dat gezonde relaties voor autistische mensen er anders uit kunnen zien en er anders uit kunnen zien en onorthodox kunnen lijken voor mensen die neurotypisch zijn. Deze verschillen moeten worden aangemoedigd en ondersteund door professionals die gefocust en toegewijd zijn om hun cliënten te helpen een tevreden en vervuld leven te leiden.
Een van de belangrijkste observaties die ik heb opgemerkt bij het werken met mijn cliënten, is de overlap tussen degenen die zich identificeren als neurodivergent of autistisch en degenen die deel uitmaken van de LGBTQIA+-gemeenschap. Toch zijn er nauwelijks boeken of onderzoeksartikelen over deze onderwerpen. Ik vermoed dat dit deels komt doordat veel gehandicapte en neurodivergente mensen zodanig gedeseksualiseerd en infantiliseerd zijn dat hun seksualiteit en voorkeuren met betrekking tot intieme relaties vaak worden gedevalueerd of genegeerd.
Volgens Abraham Maslow en zijn alom gerespecteerde en geaccepteerde hiërarchie van behoeften, is intimiteit een fundamentele menselijke behoefte. Ik geloof dat we als therapeuten en professionals onze cliënten moeten bepleiten en ondersteunen om zichzelf en hun relatievoorkeuren te begrijpen, of ze nu seksueel, intiem, romantisch of anderszins zijn. Autistische mensen hebben recht op gezonde relaties. Wij, als therapeuten, moeten proberen hen te helpen deze verbindingen te koesteren en te onderhouden.
Bronnen