Hoe en waarom je met kinderen over seksuele gezondheid moet praten in een digitaal tijdperk

Geschatte tijd om tekst te lezen: 5 minu(u)t(en)
Mensen die geloven dat ze fysiek aantrekkelijk zijn, geloven ook dat ze belangrijk zijn
Kidfluencing : gevaar voor pedofilie

Elizabeth Kuzma , universitair hoofddocent aan de University of Michigan School of

two children sitting on ground with dried leaves

Photo by Marcus Wallis

Nursing, praat regelmatig met haar jonge patiënten over reproductieve en seksuele gezondheid in het digitale tijdperk.

Ze stemt deze gesprekken af ​​op de leeftijd, maar onderwerpen kunnen onder andere pornografie, toestemming, lichaamsautonomie en sexting zijn. Omdat veel van de ouders van haar patiënten niet over deze dingen praten, heeft ze richtlijnen voor ouders over hoe ze kunnen beginnen, met behulp van een sekspositiviteitskader.

Kuzma zegt dat het niet alleen ouders zijn die deze onderwerpen niet aankaarten. Veel zorgverleners doen dat ook niet. Ze is de eerste auteur van een nieuwe studie die artsen en verpleegkundigen tools biedt om dat te doen.

De meeste kinderen gingen in september weer naar school. Moeten ouders extra waakzaam zijn, vooral voor kinderen die van de middelbare school naar de middelbare school gaan?

Ik denk dat het belangrijk is om extra waakzaam te zijn op jongere leeftijden dan de meesten zouden denken, vaak beginnend in de late basisschool tot en met de middelbare school en waakzaam blijvend tot en met de middelbare school. Van de middelbare school tot de middelbare school is altijd een grote sprong en een groot bereik voor de ontwikkeling en waar kinderen aan worden blootgesteld en zich mee bezighouden. Het is belangrijk om een ​​open relatie te onderhouden met je middelbare scholieren, zodat ze weten dat ze met vragen bij je terecht kunnen.

Kinderen worden tegenwoordig gemiddeld al op 11-jarige leeftijd blootgesteld aan pornografie, waarschijnlijk digitaal. Waarom praten ouders niet over deze onderwerpen?

Wat ik wel weet is dat ouders hun kinderen willen helpen, maar velen weten niet hoe ze dit soort gesprekken moeten voeren, voelen zich niet voorbereid of voelen zich er niet prettig bij. Er is ook vaak een misvatting dat praten over seks en seksualiteit hun kinderen zal aanmoedigen om zich bezig te houden met seksueel gedrag. Toch blijkt uit het bewijsmateriaal dat het tegenovergestelde waar is.

Ouders zijn vaak niet zo bedreven in het gebruik van technologie, weten niet wat jongeren meemaken en weten niet hoeveel bewijs er is voor de blootstelling van jongeren aan seksueel expliciete inhoud.

Wanneer moeten ouders met hun kinderen over seksuele gezondheid praten?

Ouders zouden een levenslange benadering van seksuele gezondheid met hun kinderen moeten overwegen, in plaats van een eenmalig “gesprek” wanneer ze tieners zijn, wat vaak veel te laat is. Dit betekent niet dat je met heel jonge kinderen moet praten over wat seks is, hoe het werkt, etc. Het begint op heel kleine maar betekenisvolle manieren door te praten over en het versterken van lichamelijke autonomie en toestemming. Bijvoorbeeld, als een kind iemand geen knuffel wil geven, zou het toegestaan ​​moeten zijn om iemand geen knuffel te geven. In plaats daarvan zouden ze opties kunnen krijgen, zoals: “Wil je ze een high-five, fist bump, elbow bump of niets geven?” Dit leert ze dat ze beslissingen kunnen nemen over waar ze zich prettig bij voelen en dat ze het recht hebben om te zeggen wat ze willen of niet willen. Het leert ze dat hun stem belangrijk is en dat hun grenzen gerespecteerd zullen worden.

Met welke uitdagingen of bedreigingen worden kinderen vandaag de dag geconfronteerd in de digitale wereld?

Wat nieuw is, is de overweldigende beschikbaarheid en gemakkelijke toegang tot seksuele content vanaf jongere leeftijd, en de vele apparaten die ze tot hun beschikking hebben om toegang te krijgen tot deze content. Online kunnen kinderen gemakkelijk op jonge leeftijd in zeer expliciete seksuele content terechtkomen, hetzij via advertenties, clickbait, computeralgoritmen of ogenschijnlijk onschuldige zoekresultaten, onder andere. De porno-industrie is aanzienlijk gegroeid met veel meer beschikbare content. Ook is het veel gemakkelijker om persoonlijke seksueel expliciete afbeeldingen te nemen en deze te delen, zonder rekening te houden met de gevolgen.

Wat moeten ouders weten over sociale media?

Schijnbaar onschuldige media hebben advertenties voor content die niet geschikt is voor de leeftijd van de eindgebruiker. Producten zoals SimLife, Roblox, Minecraft, en andere, zijn misschien ontworpen voor jongeren en geschikt voor die doelgroep, maar advertenties op die applicaties zijn dat misschien niet. Ik had een collega wiens 8-jarige kind tijdens schooluren op een schoolapparaat zat en SimLife kon gebruiken en een advertentie tegenkwam over ‘hook-ups’ en ’threesomes’. Jongeren zijn nieuwsgierig en hebben een ongelooflijk efficiënt hulpmiddel tot hun beschikking (bijvoorbeeld Google) om de woorden op te zoeken die ze niet kennen. Stel je dan eens voor wat voor zoekresultaten een 8-jarige op zijn scherm had kunnen krijgen.

Moeten ouders het verstrekken van mobiele telefoons en het toestaan ​​van sociale media uitstellen?

Die beslissing is persoonlijk. In plaats van te dicteren wat geschikt is voor een ander gezin, moedig ik ouders aan om hun eigen mediawijsheid te verbeteren, met name seksuele mediawijsheid, zodat ze met hun kinderen over deze kwesties kunnen praten. Ik raad aan om manieren te onderzoeken om de telefoonactiviteiten van hun kind te monitoren, beperkingen op apparaten en content in te stellen en limieten te stellen aan schermtijd, met name op verschillende tijdstippen van de dag. Dit vereist een bewuste inspanning om waakzaam en voorbereid te zijn.

Er zijn nationale campagnes die de verstrekking van mobiele telefoons en sociale media uitstellen, waaronder de Wait Until 8th- campagne. De organisatie biedt bronnen en informatie over waarom en hoe je de toegang tot de telefoon voor jongeren kunt uitstellen. Ik moedig ouders aan om deze bronnen te bekijken om een ​​weloverwogen beslissing te nemen over wanneer en hoe ze hun kind een mobiele telefoon kunnen geven.

Wat is sekspositiviteit?

Sekspositiviteit is een benadering van seksualiteit die gebaseerd is op het besef dat seks en seksuele verlangens een natuurlijke vorm van zelfexpressie zijn, en dat seksuele ervaringen gezond en positief kunnen zijn. Het is een ander gezichtspunt dat holistisch naar seks en seksualiteit kijkt. Sekspositiviteit omvat het overwegen van gezonde relaties, agentschap, toestemming, veiligheid, persoonlijke overtuigingen en respect voor individuen.

Bronnen

https://news.umich.edu/how-and-why-to-talk-to-kids-about-sexual-health-in-a-digital-age/

Delen