Mensen die in hun jeugd mishandeling hebben meegemaakt (zoals fysiek, emotioneel of
Photo by Claudia Soraya
seksueel misbruik, of fysieke of emotionele verwaarlozing) hebben de neiging om hogere niveaus van alexithymie te vertonen op volwassen leeftijd, volgens nieuw onderzoek gepubliceerd in Psychological Bulletin . De bevindingen suggereren dat vroege ervaringen met mishandeling langdurige effecten kunnen hebben op de emotionele ontwikkeling.
Alexithymie (ook bekend als emotionele blindheid) is een aandoening die wordt gekenmerkt door moeilijkheden bij het identificeren en beschrijven van emoties. Het wordt nu erkend als een persoonlijkheidskenmerk in plaats van een psychosomatische stoornis, en er wordt aangenomen dat het in de loop van de tijd relatief stabiel is.
Alexithymie is in verband gebracht met verschillende stoornissen, waaronder moeilijkheden bij het verwerken van emoties, het identificeren van gezichtsuitdrukkingen en het begrijpen van en omgaan met de emoties van anderen. Het wordt ook beschouwd als een risicofactor voor psychopathologieën zoals affectieve stoornissen, zelfverwonding, persoonlijkheidsstoornissen en eetstoornissen.
Personen met alexithymie ervaren vaak uitdagingen in hun interpersoonlijke relaties, vertonen beperkte sociaalaffectieve vaardigheden, verminderde empathie en de neiging om nauwe sociale contacten te vermijden.
De auteurs van de nieuwe studie waren geïnteresseerd in het onderzoeken van de etiologie van alexithymie, met name het mogelijke verband met kindermishandeling. Ze veronderstelden dat alexithymie zich zou kunnen ontwikkelen als een beschermend mechanisme als reactie op extreem trauma of stress in het vroege leven.
“Als klinische stagiaire in een kliniek voor kinderpsychiatrie had ik het voorrecht om nauw samen te werken met kinderen die verwaarlozing of misbruik hadden meegemaakt”, zegt studieauteur Julia Ditzer ( @julia__ditzer ), een promovendus aan de Technische Universiteit van Dresden, verbonden aan de Leerstoel Klinische Kinder- en Jeugdpsychologie.
“Tijdens mijn tijd in de kliniek merkte ik dat veel van deze kinderen moeite hadden met het begrijpen en uiten van hun emoties. Dit had een aanzienlijke impact op hun dagelijks leven en belemmerde hun vooruitgang in therapie. Het was dit besef dat mijn interesse wekte om dieper in te gaan op het verband tussen kindermishandeling en alexithymie. Ik wilde onderzoeken hoe deze ervaringen vorm geven aan emotioneel begrip, ervaringen en regulering, en uiteindelijk hoe ze de resultaten op het gebied van geestelijke gezondheid beïnvloeden.”
“Tijdens mijn zoektocht naar onderzoeksmogelijkheden op dit gebied kwam ik in contact met Anat Talmon, die me begeleidde in dit project en mijn onderzoek ondersteunde naar dit onderwerp dat een speciaal plekje in mijn hart heeft”, legt Ditzer uit.
Om de relatie tussen kindermishandeling en alexithymie te onderzoeken, voerden de onderzoekers een meta-analyse uit – een statistische techniek die de resultaten van meerdere onafhankelijke onderzoeken combineert om een uitgebreider en betrouwbaarder begrip van een bepaalde onderzoeksvraag te verkrijgen. De onderzoekers zochten naar relevante studies, selecteerden die die aan specifieke criteria voldeden (bijv. steekproefomvang, beoordelingsmaatstaven) en haalden gegevens over kindermishandeling en alexithymie eruit.
Vervolgens voerden ze statistische analyses uit van de 78 onderzoeken (met in totaal 36.141 deelnemers) om de totale effectgrootte te kwantificeren en de sterkte en richting van de relatie tussen de variabelen in de geselecteerde onderzoeken te bepalen. Hierdoor konden ze conclusies trekken op basis van een grotere hoeveelheid bewijsmateriaal en meer robuuste bevindingen doen met betrekking tot het verband tussen kindermishandeling en alexithymie.
De onderzoekers vonden een positief verband tussen kindermishandeling en alexithymie bij volwassenen. Ongeacht het type mishandeling, het ervaren van mishandeling als kind werd in verband gebracht met hogere niveaus van alexithymie op volwassen leeftijd.
Emotioneel misbruik en emotionele verwaarlozing bleken de sterkste voorspellers van alexithymie bij volwassenen. Deze vormen van mishandeling, die vaak meer impliciet en moeilijker te herkennen zijn dan fysiek of seksueel misbruik, kunnen de ontwikkeling van een veilige gehechtheid tussen verzorgers en kinderen belemmeren.
“Kindermishandeling omvat meer dan fysiek en seksueel misbruik; het omvat ook emotionele mishandeling en verwaarlozing, die ingrijpende en blijvende gevolgen hebben”, vertelde Ditzer aan PsyPost. “Door mijn onderzoek ontdekte ik dat problemen met het identificeren en uiten van emoties het meest waarschijnlijk zijn bij volwassenen die emotionele mishandeling en verwaarlozing hebben meegemaakt. Dit benadrukt het cruciale belang van de manier waarop we met kinderen communiceren.”
“Ik hoop dat lezers worden geïnspireerd om meer aandacht te besteden aan de boodschappen die we onze kinderen overbrengen door onze woorden en de manier waarop we ze uitspreken, aangezien het voorkomen van emotionele mishandeling en verwaarlozing een aanzienlijk verschil kan maken in het emotionele welzijn van kinderen op de lange termijn. In algemene zin hoop ik het onderwerp kindermishandeling en de gevolgen daarvan meer onder de aandacht te brengen.”
De onderzoekers vergeleken ook de bevindingen uit verschillende regio’s van de wereld (Europa, Noord-Amerika, Azië en Australië). Maar ze ontdekten alleen dat in Europa uitgevoerde onderzoeken een zwakker verband lieten zien tussen kindermishandeling en alexithymie in vergelijking met onderzoeken die in Noord-Amerika werden uitgevoerd.
“Aanvankelijk was ik verrast door het kleine aantal significante geografische verschillen in het verband tussen kindermishandeling en alexithymie. Gezien de culturele variaties in alexithymieniveaus en diverse opvoedingspraktijken wereldwijd, verwachtte ik meer uitgesproken regionale verschillen, “zei Ditzer.
“Het is echter belangrijk op te merken dat onze studie beperkt was door de opname van overwegend Noord-Amerikaans en Europees onderzoek, wat ons vermogen beperkt om definitieve conclusies te trekken over regionale en culturele verschillen in het verband tussen kindermishandeling en alexithymie. Helaas is dit de norm voor psychologisch onderzoek: het meeste wordt gedaan in Noord-Amerika en Europa. Gelukkig is het veld zich bewust van deze tekortkoming en werken ze eraan om dit te veranderen.”
De studie biedt waardevolle inzichten in het verband tussen kindermishandeling en alexithymie bij volwassenen. Het benadrukt het belang van vroege omgevingsinvloeden en ongunstige ervaringen in de kindertijd bij de ontwikkeling van alexithymie. Er is echter meer onderzoek nodig om causaliteit vast te stellen, culturele verschillen te onderzoeken en aanvullende factoren te overwegen die deze relatie kunnen beïnvloeden.
“Ondanks de sterke punten van onze studie, zijn er ook beperkingen die moeten worden erkend”, vertelde Ditzer aan PsyPost. “Een veelvoorkomende beperking in onderzoek naar kindermishandeling is de onderrapportage van kindermishandeling als gevolg van de schande van het stigma van slachtoffers en factoren zoals ontkenning of minimalisering van hun eigen ervaringen. Onze resultaten kunnen worden beïnvloed door de onderrapportage van het voorkomen en de ernst van kindermishandeling.”
“Bovendien was onze studie gebaseerd op retrospectieve zelfrapportagemetingen om kindermishandeling te beoordelen, die mogelijk onderhevig is aan herinneringsbias en mogelijke onderschatting van de incidentie van mishandeling.”
“We moeten ook rekening houden met de mogelijke effecten van verschillende duur van kindermishandeling,” vervolgde Ditzer. “In de opgenomen onderzoeken ontbrak vaak informatie over de duur, het begin of de frequentie van mishandeling, wat belangrijke factoren zijn om te overwegen. Toekomstig onderzoek moet rekening houden met deze factoren om de ontwikkelingsimpact van mishandeling beter te begrijpen.”
“Ten slotte is het belangrijk op te merken dat onze studie correlatiegegevens heeft verzameld en dat we daarom geen oorzakelijk verband kunnen leggen tussen kindermishandeling en alexithymie bij volwassenen. Verder onderzoek, met inbegrip van meertalige, multi-meting en longitudinaal onderzoek, is nodig om dieper in te gaan op de mogelijke routes en causale verbanden tussen kindermishandeling en alexithymie vast te stellen.”
“Deze studie was een gezamenlijke inspanning waarbij een toegewijd team van co-auteurs betrokken was,” voegde Ditzer eraan toe. “Hun bijdragen waren essentieel voor de succesvolle afronding van dit onderzoek, en ik ben echt dankbaar voor hun steun.”
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
