Uit een onderzoek waarin de seksuele interesses en praktijken van personen met en
Photo by Cassie Lopez
zonder ADHD (Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder) werden vergeleken, bleek dat personen met ADHD vaker een verscheidenheid aan seksuele activiteiten ontplooien, waaronder risicovoller gedrag, en vaker homoseksualiteit of seksuele stoornissen vertonen. biseksualiteit. Vooral vrouwen met ADHD hebben doorgaans meer seksuele partners en een lagere tevredenheid in romantische relaties. De studie werd gepubliceerd in het International Journal of Environmental Research and Public Health .
Aandachtstekort-/hyperactiviteitsstoornis (ADHD) is een neurologische ontwikkelingsstoornis die wordt gekenmerkt door aanhoudende patronen van onoplettendheid, hyperactiviteit en impulsiviteit die een aanzienlijke invloed kunnen hebben op het dagelijks functioneren. Mensen met ADHD hebben vaak moeite om de aandacht bij taken vast te houden, maken onzorgvuldige fouten, hebben moeite met het organiseren van activiteiten en kunnen vergeetachtig zijn in het dagelijks leven. Symptomen van hyperactiviteit manifesteren zich als overmatig friemelen, rusteloosheid en moeite om te blijven zitten. Impulsiviteit kan leiden tot uitdagingen op het gebied van zelfbeheersing, wat resulteert in overhaaste besluitvorming en moeite met wachten op de beurt.
ADHD wordt doorgaans gediagnosticeerd in de kindertijd, maar kan aanhouden tot in de adolescentie en volwassenheid, wat gevolgen heeft voor de academische, beroepsmatige en sociale aspecten van het leven. De meeste onderzoeken naar deze stoornis waren gericht op kinderen, maar onderzoeken bij volwassenen met ADHD gaven aan dat problemen in het sociaal functioneren ook op volwassen leeftijd aanwezig kunnen zijn. Uit deze onderzoeken blijkt dat volwassenen met ADHD doorgaans veel minder tevreden zijn met hun romantische relaties, vaker scheiden en als jongvolwassenen vaak risicovoller seksueel gedrag vertonen. Personen met ADHD bleken ook vaker te masturberen, meer seksuele interesses te hebben, maar ook meer seksuele disfuncties in vergelijking met de algemene bevolking.
Studieauteur Susan Young en haar collega’s wilden de specifieke kenmerken van seksuele interesses en gedrag van volwassenen met ADHD verder onderzoeken. Ze wilden weten of ADHD verband houdt met seksuele geaardheid, praktijken en interesses, maar ook met de neiging tot riskant seksueel gedrag, affaires buiten de partner, of relatietevredenheid, en hoe. Ze voerden een enquête uit.
Bij het onderzoek waren 1.466 volwassenen betrokken, voornamelijk uit Canada (619) en Groot-Brittannië (556), maar ook uit de VS, Denemarken, Turkije en andere landen. De deelnemersgroep was 62% vrouw, waarbij 5% een genderidentiteit rapporteerde die afweek van het geslacht dat bij de geboorte was toegewezen. Het onderzoek sloot deelnemers uit die zich als non-binair identificeerden en concentreerde zich op degenen die zich duidelijk als man of vrouw identificeerden. De gemiddelde leeftijd van de vrouwelijke deelnemers was 38 jaar en die van de mannen 41 jaar.
Deelnemers rapporteerden over eventuele psychiatrische stoornissen waarbij zij werden gediagnosticeerd en over hun seksuele activiteit, romantische relaties, seksuele geschiedenis, seksuele interesses en praktijken. In totaal bestond de enquête uit 34 vragen, opgesteld door de auteurs van het onderzoek. Het is ontworpen en beheerd met behulp van Survey Monkey.
Uit de resultaten bleek dat bij 39% van de deelnemers de diagnose ADHD werd gesteld. Deze personen hadden ook een hogere incidentie van depressie of angststoornissen vergeleken met mensen zonder ADHD. Andere psychiatrische stoornissen kwamen vaker voor bij ADHD-deelnemers. Jongere deelnemers hadden doorgaans ernstiger ADHD-symptomen, waarbij vrouwen meer uitgesproken symptomen vertoonden dan mannen. Eenentwintig procent van de deelnemers meldde dat ze medicijnen voor ADHD gebruikten.
Deelnemers met ADHD werden vaker geïdentificeerd als homoseksueel of biseksueel dan deelnemers zonder ADHD, ongeacht hun geslacht. Deze personen hadden minder kans op romantische relaties en rapporteerden een lagere tevredenheid over hun romantische en seksuele relaties. Vrouwen met ADHD ervoeren hun eerste seksuele ontmoeting met wederzijds goedvinden op een gemiddelde leeftijd van 16 jaar, vergeleken met 17 jaar in de niet-ADHD-groep. Er werden geen significante verschillen opgemerkt in de leeftijd van de eerste seksuele ervaring tussen mannen met en zonder ADHD.
Het mediane aantal levenslange seksuele partners voor vrouwen met ADHD was 12, vergeleken met 8 voor mensen zonder ADHD. Vrouwen met ADHD hadden ook meer kans om deel te nemen aan seksuele activiteiten buiten de partner en seks te hebben zonder anticonceptie; bij mannen werden geen verschillen waargenomen. Individuen met ADHD, zowel mannen als vrouwen, rapporteerden hogere percentages seksueel overdraagbare aandoeningen, frequentere betrokkenheid bij elektronische seksuele uitwisselingen en een grotere interesse in verschillende seksuele activiteiten (bijv. seks met vreemden, groepsseks, open seksuele relaties, seksclubs/ feesten, BDSM, enz.).
“De bevindingen suggereren dat beide geslachten risicovol seksueel gedrag vertonen”, concluderen de auteurs van het onderzoek. “Het risico lijkt echter aanzienlijk groter te zijn voor vrouwen met ADHD. Deze bevindingen onderstrepen dus de behoefte aan meer erkenning en ondersteuning voor vrouwen die klinisch ADHD-symptomen vertonen. Met behulp van een schadebeperkingsmodel kunnen vroege beoordeling en interventie van ADHD-symptomen de bekende risico’s die gepaard gaan met impulsbeheersing en psychoseksualiteit verzachten. Beschermende factoren zoals het onderwijssysteem kunnen ook een belangrijke rol spelen door middel van regelmatige psychometrische screening van ADHD-symptomen bij jongeren.”
De studie werpt licht op de specifieke kenmerken van seksuele activiteiten en voorkeuren van personen met ADHD. Er moet echter worden opgemerkt dat alle gegevens afkomstig zijn van zelfrapportages die niet konden worden geverifieerd en dus onderhevig konden zijn aan vertekening. Gegeven het privékarakter van seksuele activiteiten blijft het onvoldoende duidelijk in hoeverre de waargenomen verschillen echte verschillen in seksueel gedrag weerspiegelen en in hoeverre het eenvoudigweg verschillen zijn in wat deelnemers bereid zijn te melden.
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
